Otwarte miasta

W roku 2011 Microsoft wraz z Charity Guide Dogs (brytyjską organizacją non profit, zajmującą się, jak nazwa wskazuje, pozyskiwaniem, szkoleniem i przekazywaniem osobom niewidomym psów przewodników), rozpoczął realizację projektu „Otwarte Miasta”. Celem projektu jest stworzenie technologii pozwalających osobie niewidomej na samodzielne i niezależne funkcjonowanie w przestrzeni miejskiej.

Ta próba podejścia do problemu zasługuje na naszą uwagę ponieważ cele, które postawili sobie twórcy, wykraczają znacząco poza stworzenie prostego, opartego na systemie nawigacji satelitarnej GPS, rozwiązania. Celem autorów jest, jak się wydaje, stworzenie czegoś w rodzaju ekosystemu informacyjnego. Chodzi o to, by przygotować narzędzia, które w prosty i efektywny sposób pozwolą osobie niewidomej na uzyskanie niezależności. Np. nawigacja piesza zintegrowana z transportem publicznym oraz informacją o wszystkich dostępnych obiektach. Co ważniejsze, po dotarciu do wybranego celu użytkownik, dzięki zastosowanemu przez autorów podejściu integrującemu w obrębie jednego interfejsu wszelkie dostępne środki wspomagające nawigację, uzyska możliwość efektywnej nawigacji wewnątrz dużych obiektów (kina, restauracje, supermarkety), połączoną z rozwiązaniami pozwalającymi na samodzielne obsłużenie zadań związanych z tymi obiektami (osoba niewidoma podchodzi do półki w sklepie i dowiaduje się, co tam może znaleźć a po wzięciu opakowania z jakimś produktem do ręki jest w stanie produkt ten zidentyfikować). Jak z powyższego opisu widać zadanie ociera się o fantastykę i niewykonalność. Czy jednak naprawdę? Dostępne w sieci relacje z testów systemu nawigacyjnego mogą skłaniać do optymizmu. Najnowsze, działające w oparciu o przewodnictwo kostne, słuchawki nawigacyjne Microsoftu to bardzo wygodne narzędzie. Nie zasłaniają uszu i dlatego możliwa jest pełna interakcja z otoczeniem, posiadają wbudowany mikrofon wraz z możliwością sterowania głosem. Co ważniejsze, uczestnicy projektu poświęcili wiele czasu i wysiłku, by stworzyć składający się z komunikatów głosowych, dźwiękowych oraz wibracyjnych, system prezentacji potrzebnych informacji zoptymalizowany do potrzeb osób z dysfunkcją wzroku. Projektanci wykorzystującego to urządzenie oprogramowania, kierując się zasadami projektowania włączającego zamierzają ponadto stworzyć stosowne aplikacje tak, aby korzyści z ich używania mogły, obok osób niewidomych, odnieść także i te osoby pełnosprawne, którym zależy na szybkim i łatwym uzyskaniu informacji o nieznanym mieście. Omawiane urządzenie, obok sygnału GPS, wykorzystuje do celów lokalizacji użytkownika technologię Bluetooth oraz Wi-Fi. Do nawigacji wewnątrz budynków mają posłużyć beacony.

Jakkolwiek inicjatywa wydaje się bardzo interesująca, a jej potencjał technologiczny zasługuje na uwagę, nie wolno nam zapominać o ograniczeniach związanych z implementacją takiego rozwiązania.

1. Aby użytkownicy odnieśli realne korzyści z omawianego rozwiązania, konieczne jest zaetykietowanie możliwie dużej liczby obiektów beaconami informacyjnymi.
2. Wizja kontroli, np. nad zakupami w sklepach wielkopowierzchniowych, obok wykorzystania beaconów zakłada, że produkty zostaną zaopatrzone w tzw. radio tagi. Jest to możliwe, bo stosowne rozwiązania już istnieją i są w pewnych sytuacjach stosowane, ale postulat używania takich etykiet do wszystkiego wydaje się mało realny. Z drugiej strony prostsze rozwiązanie, polegające na czytaniu kodów z etykiet za pomocą kamery zabudowanej w smartphonie jest tyleż dobre, co dla osoby całkowicie niewidomej prawie niewykonalne.
3. Trzecie i ostatnie zastrzeżenie dotyczy algorytmów do inteligentnego filtrowania i szybkiego przetwarzania informacji z otoczenia. Czy przypadkiem nie okaże się, że ustawianie potrzebnych filtrów zajmie tak wiele czasu i wysiłku, iż użytkownik, mając teoretycznie możliwość niezależnego korzystania z przestrzeni miejskiej, zrezygnuje z takiej możliwości ze względu na nieefektywny, wymagający nadmiernego wysiłku w stosunku do postawionego celu, interfejs.

Mimo powyższych zastrzeżeń wydaje się, że rozwój omówionego powyżej rozwiązania warto obserwować. Kto wie, być może wpłynie ono na znaczącą poprawę jakości życia osób z dysfunkcją wzroku. Poczekajmy na rozwój wydarzeń.
Źródło:
http://www.engadget.com/2015/11/30/microsoft-updates-navigation-headset-for-the-blind/