Naukowcy z Uniwersytetu w Pizie prowadzą bardzo obiecujące badania nad implantem, który, o ile w wyniku dalszych badań nie zostaną odkryte jakieś problemy uniemożliwiające stosowanie go jako środka terapeutycznego, może stać się wynalazkiem przełomowym dla osób cierpiących na zwyrodnienie barwnikowe siatkówki. Elisa Castaldi z Uniwersytetu w Pizie mówi, że po wszczepieniu implantu siedmiu pacjentom cierpiącym na barwnikowe zwyrodnienie siatkówki, pięć osób było w stanie reagować na bodźce świetlne charakteryzujące się wysokim kontrastem. Współautorka pracy, profesor Maria Morrone, twierdzi, że jest to najprawdopodobniej pierwsze badanie na świecie, które wykazuje, że mózg nawet po wielu latach funkcjonowania bez bodźców wizualnych jest w stanie na bodźce te reagować, że więc wszczepienie implantu umożliwia reedukację widzenia nawet u osób, które nie widziały przez wiele lat. Nawet jeśli stworzenie implantu nie będzie oznaczać pełnego przywrócenia wzroku, wydaje się, że sukces powyższych badań może oznaczać istotną poprawę jakości życia dla osób z dysfunkcją wzroku.
Wszczepienie implantu będzie dla pacjenta początkiem długiej drogi do stopniowego odzyskania wzroku. Trzeba będzie przechodzić przez cały skomplikowany proces rehabilitacyjny, który, jak zresztą omawiany implant i jego wykorzystanie, wymaga dopiero zbadania i opracowania. Wypada nam zatem uzbroić się w cierpliwość i z nadzieją oczekiwać na postęp prac.
