Od 26 stycznia do końca czerwca w madryckim muzeum Prado otwarta będzie specjalna wystawa arcydzieł malarstwa. Dotykanie obrazów Goi czy Leonarda da Vinci nie jest doświadczeniem powszechnie przydarzającym się bywalcom wystaw. Dzięki zastosowaniu skomplikowanych technik druku 3D, stworzono kopie sześciu obrazów. Dzieła zostały dobrane tak, aby były możliwie dostępne dla niewidomych. Kryterium doboru stanowiły rozmiar obrazu oraz ilość elementów do obejrzenia. Nieodpowiedni rozmiar i zbyt wielka ilość szczegółów sprawiają bowiem, że to, co miało być dostępne i wzbogacające świat przeżyć oglądającego, staje się jedynie przyczyną frustracji i zniechęcenia. Optymalny do poznawania dotykiem rozmiar obrazu to 180 na 120 centymetrów. Wielu dzieł nie da się zatem w żaden sposób udostępnić. Badania nad percepcją dotykową ukierunkowane na stworzenie metody udostępniania dzieł sztuki, które doprowadziły do stworzenia czegoś w rodzaju procedury „transpozycji” obrazu na dzieło wykonane w technice druku 3D trwały około pięć lat. Oglądaniu każdego z obrazów towarzyszą szczegółowe opisy dotykanych elementów odtwarzane podczas zapoznawania się z dziełem sztuki. Wystawa jest dostępna bezpłatnie dla niewidomych, oraz ich przewodników. Inicjatywa wydaje się być interesująca, ponieważ zwraca uwagę na to, że problem dostępności kultury wykracza poza dostosowanie pomieszczeń wystawowych do potrzeb osób poruszających się na wózkach. Jeden z pierwszych niewidomych zwiedzających ekspozycję powiedział: teraz wiem co tracę nie widząc. Obrazy stworzono do oglądania i nigdy chyba nie uda się wymyślić sposobu na udostępnienie niewidomym ich treści, ale możliwość dotykania obrazów, zobaczenia ich złożonej formy oraz faktury, pozwala na przeżycie głębokiego doświadczenia poznawczego jak i estetycznego.
Źródła:
http://www.thelocal.es/20150120/do-touch-madrids-prado-opens-expo-for-blind
http://news.newsdirectory1.com/el-prado-forbidden-not-to-touch-these-works-are-for-the-blind/
