Podczas II Kongresu osób z niepełnosprawnościami odbyła się sesja dyskusyjna poświęcona pracy i aktywizacji zawodowej. Uczestnicy mieli możliwość wypowiedzenia swoich poglądów oraz sformułowania postulatów i skorzystali z tej możliwości. Po 100 minutach dyskusji doszli wspólnie do następujących wniosków:
1. Potrzebna jest dalsza dyskusja, bo ta była za krótka.
2. Mechanizm dofinansowań do wynagrodzeń dla pracodawców generuje patologie i oszustwa, więc wymaga gruntownych zmian.
3. Należy dążyć do zlikwidowania ograniczeń w zarobkowaniu osób z niepełnosprawnością i wprowadzenia świadczenia kompensującego podwyższone koszty życia.
4. Kluczowe dla znalezienia zatrudnienia są kompetencje zawodowe i społeczne oraz własna aktywność.
5. Konieczne jest zindywidualizowanie form wsparcia na rynku pracy, ponieważ różne osoby potrzebują różnych instrumentów. Osoby z niepełnosprawnościami powinny brać aktywny udział w doborze form wsparcia.
6. Ważne jest promowanie zatrudniania osób z niepełnosprawnościami wśród pracodawców, którzy często boją się zatrudniać takie osoby, chociaż nie ma po temu powodów.
Podczas dyskusji pojawiły się także inne wątki, na przykład powrót do zawodów przeznaczonych tylko dla osób z niepełnosprawnościami lub zobowiązanie do zamawiania towarów i usług tylko w spółdzielniach socjalnych. Pojawiły się także głosy ze strony przedstawicieli Warsztatów terapii zajęciowej i zakładów aktywności zawodowej, że podmioty te nie mogą realizować przygotowania do pracy, bo trafiają do nich osoby znajdujące się w szczególnie trudnej sytuacji. Z przebiegu dyskusji można wnioskować, że uczestnicy mieliby z pewnością jeszcze bardzo wiele do powiedzenia, lecz z braku czasu trzeba było ją zakończyć, więc we wszystkich pozostał niedosyt. Okazuje się, że Zatrudnienie i obecność na rynku pracy są dla środowiska osób z niepełnosprawnościami bardzo ważne i wymagają dalszego dyskutowania. Mam nadzieję, że znajdzie się na to czas i miejsce już wkrótce.
Jacek Zadrożny
