Brytyjscy naukowcy wraz z nauczycielami stworzyli dostępną dla osób niewidomych prezentację, która pozwala uczniom z dysfunkcją wzroku zapoznać się z działaniem wielkiego zderzacza hadronów w Cernie. Zadanie było trudne tak ze względu na przedmiot, ponieważ fizyka cząstek elementarnych nie jest dziedziną ani powszechnie znaną ani łatwo zrozumiałą, jak i na formę maszyny, którą chciano pokazać osobom z dysfunkcją wzroku.
Zderzacz hadronów (LHC z angielskiego: large hadron colider) to największa maszyna świata. Główną częścią urządzenia jest, znajdujący się na głębokości około 100 metrów pod ziemią, liczący sobie 27 kilometrów długości tunel w kształcie zamkniętej pętli, w której za pomocą potężnych elektromagnesów rozpędza się wiązki cząstek do wielkich prędkości. W tunelu następuje zderzenie dwóch przeciwbieżnych wiązek, a naukowcy za pomocą specjalnie do tego celu skonstruowanej aparatury badawczej obserwują zderzenia i dzięki temu poznają budowę materii na poziomie cząstek elementarnych. Jedną z klas takich cząstek są hadrony.
Prezentacja modelu zderzacza wraz z niezbędnymi objaśnieniami teoretycznymi trwa 90 minut. Nauczyciele osób niewidomych we współpracy z fizykami stworzyli pomniejszone modele wyjaśniające budowę atomu, dające możliwość zapoznania się z budową aparatury badawczej, jak i poznania praw i mechanizmów rządzących procesem przyspieszania ruchu protonów. Stworzenie prezentacji jest częścią większego projektu, którego celem jest zachęcenie uczniów z dysfunkcją wzroku do zainteresowania się naukami ścisłymi i wzięcia pod uwagę tego obszaru wiedzy podczas wyboru przyszłej kariery zawodowej.
Źródło:
