Niepełnosprawność dziecka ma często wpływ na życie zawodowe rodziców. Wprawdzie formy wsparcia, regulowane przepisami prawa polskiego można uznać za zróżnicowane i w praktyce powinny one odpowiadać wszystkim potrzebom rodzin dzieci z niepełnosprawnościami, jednak tak się nie dzieje. Naprzeciw rodzinom w tak szczególnej sytuacji wychodzą wtedy te władze, które są najbliżej obywateli – samorządy.

Obowiązki związane z opieką nad dzieckiem powodują bowiem często rezygnację z pracy lub opóźniają jej podjęcie. Brak zatrudnienia skutkuje niestety pogorszeniem sytuacji finansowej rodziny, a w konsekwencji stwarza zagrożenie wykluczeniem społecznym i przekazywaną dzieciom bierność zawodową. Przy braku właściwego wsparcia udzielanego zarówno niepełnosprawnym dzieciom, jak i rodzicom bardzo trudno zatrzymać tą niszczącą dla rodziny sytuację.

Dlatego tak ważne jest podejmowanie inicjatyw, które pomagają sprostać opisanej wyżej sytuacji. W ramach funkcjonującej Bazy Dobrych Praktyk (http://www.bazadobrychpraktyk.org.pl) zgłoszone zostały praktyki pokazujące, że w wielu miejscach instytucje publiczne oraz organizacje pozarządowe starają się pomóc zarówno dzieciom, jak i rodzicom. Z otrzymanych zgłoszeń wyłoniono 60 Dobrych Praktyk ukazujących lokalne działania na rzecz rodzin z dzieckiem niepełnosprawnym, a także samych rodziców, którzy pomimo wyzwań stawianych przez niepełnosprawność są aktywni zawodowo i społecznie.

W poniższym artykule prezentujemy wybrane praktyki, wychodząc z założenia, że działania samorządów, wykraczające poza obowiązkowe zadania ustawowe, godne są naśladowania, a ze względu na specyfikę władzy samorządowej, to właśnie członkowie społeczności lokalnej – nierzadko sami rodzice dzieci z niepełnosprawnościami mogą oddziaływać na władze lokalne i wpływać na to, jakie działania realizowane są na terenie ich gmin czy powiatów, kształtując w ten sposób lokalne polityki w zakresie pozostałych (niemieszczących się w ramach systemu opieki zdrowotnej, społecznej czy edukacji) form wsparcia.

Zachęcamy więc do inspirowania własnych władz samorządowych.

 

I Dobre Praktyki w zakresie zwiększania wiedzy, świadomości prawnej oraz aktywności zawodowej rodziców dzieci z niepełnosprawnościami

 

1. Matka niepełnosprawnego dziecka- Chce pracować.

Laureat konkursu:

“Najlepsze praktyki w zakresie wspierania rodziców dzieci z niepełnosprawnościami”

Projekt trwa od: 15/02/2014 r. do 31/10/2014 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

 

Niektóre mamy niepełnosprawnych dzieci decydują się na wydłużony, bezpłatny urlop wychowawczy, a to generuje trudności w powrocie na rynek pracy. Z  kolei mamy, które powróciły na rynek pracy są przemęczone gonitwą między pracą, domem i rehabilitacją dziecka. Dlatego potrzebują kompleksowych działań pomocowych: wsparcia psychicznego, wzmocnienia, doradztwa oraz rzetelnej informacji, gdzie znajdą specjalistyczną opiekę dla swoich dzieci podczas ich nieobecności. Aktywni zawodowo rodzice dzieci niepełnosprawnych, są wyjątkowo obciążeni: po pracy organizują terapię i rehabilitację swoich dzieci, brak im czasu na odpoczynek oraz przestrzeni do rozwoju własnego i zawodowego.

Projekt  kierowany był do matek dzieci niepełnosprawnych:

a) chcących powrócić na rynek pracy po urlopie macierzyńskim/wychowawczym,

b) które niedawno powróciły na rynek pracy i potrzebują wsparcia dla zachowania równowagi pomiędzy życiem zawodowym i osobistym,

c) które z racji niepełnosprawności swojego dziecka oraz przeciążenia psychofizycznego mają szczególną trudność w powrocie do aktywności i zmotywowania  siebie do zmiany sytuacji zawodowej.

 

Działania:

 

Oferta kierowana do uczestniczek to:

1. indywidualne i grupowe  wsparcie psychologiczne/zawodowe prowadzone przez psychologa pracy
2. indywidualne konsultacje z pracownikiem socjalnym/coachem
3. kreatywne warsztaty wizerunkowe
4. warsztaty ABC – wracam do pracy:

• spotkanie z prawnikiem
• spotkanie ze specjalistą ds. edukacji specjalnej i integracyjnej
• warsztaty work life balance – jak zachować równowagę pomiędzy życiem zawodowym i osobistym
• opieka pedagoga podczas indywidualnych i grupowych spotkań
• prowadzenie newslettera – gazety internetowej/ poradnik dla rodziców dzieci niepełnosprawnych „ Aktywna mama” dostępna na stronie internetowej PSOUU – Koło w Tarnowie oraz rozsyłane drogą elektroniczną do uczestniczek projektu.

Bezpośrednie rezultaty:

W projekcie udział wzięło 20 matek niepełnosprawnych dzieci. Na podstawie badań ankietowych  na początku i na końcu realizacji projektu stwierdzono wzrost motywacji zawodowej, wzrost wiedzy na temat oferty wsparcia socjalnego, terapeutycznego i ekonomicznego. U każdej z uczestniczki wzrosła świadomość wizerunkowa, a także wzrosła wiedza na temat prawa pracy. Jedna z uczestniczek przerwała urlop wychowawczy i powróciła na rynek pracy, a druga podjęła studia uzupełniające.

Oferowane działania przyczyniły się do promowania rozwiązań sprzyjających matkom dzieci niepełnosprawnych powracającym na rynek pracy oraz zwiększyły szanse na ich aktywizację zawodową i rozwój osobisty.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Praca z mamami podczas warsztatów oraz indywidualnych konsultacji miała duży wpływ na ich dalsze  losy. Nauczyły się radzić ze stresem, poznały zasady postawy asertywnej oraz komunikacji opartej na empatii. Poznały wartości związane z pracą i czynniki ważne przy planowaniu rozwoju osobistego i zawodowego. Spotkania grupowe były okazją do wymiany doświadczeń w gronie osób znajdujących się w podobnej sytuacji życiowej oraz nawiązaniu lub pogłębieniu znajomości z innymi mamami. Udział w projekcie wpłynął na podniesienie motywacji uczestniczek do zmian we własnym życiu.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Posiadamy zasoby lokalowe na kontynuację spotkań. Jednak zatrudnienie wykwalifikowanej kadry do prowadzenia projektu generuje wysokie koszty. W związku z tym, Stowarzyszenie na bieżąco poszukuje konkursów/projektów dających możliwość uzyskania dofinansowania do zatrudnienia fachowców co w rezultacie umożliwi podjęcie podobnych działań.

Dodatkowo, PSOUU  wydaje gazetkę informacyjną „Razem Łatwiej” w której umieszcza różne porady, prawdziwe historie członków , a także bieżące wiadomości z życia Placówek.

Partnerzy projektu:

• nie dotyczy

Źródło finansowania:

• Inne

 

2. AKTYWIZUJĘ – WSPIERAM – NIE WYRĘCZAM

Laureat konkursu:

“Najlepsze praktyki w zakresie wspierania rodziców dzieci z niepełnosprawnościami”

Projekt trwa od: 01/05/2014 r. do 31/12/2014 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Problem społeczny jakim jest niepełnosprawność i zagrożenie wykluczeniem społecznym rodzin dotkniętych niepełnosprawnością jest bardzo poważny. Na podstawie wieloletnich doświadczeń, obserwacji i wiedzy na temat środowiska osób niepełnosprawnych, stwierdzamy że: rodziny dotknięte problemem niepełnosprawności intelektualnej ukrywają swoje kłopoty, szczególnie dotyczy to środowisk wiejskich. Często nie radzą sobie z problemami wychowawczymi, traktują dziecko niepełnosprawne, jak pacjenta, a nie jak aktywnego członka rodziny. Boją się myśleć o przyszłości swoich dzieci, nie wiedzą, jak przygotować je do dorosłego życia, nie wiedzą, dokąd mają się zwrócić, by otrzymać wsparcie lub potrzebne informacje, potrzebują grupy wsparcia i kontaktów z innymi podobnymi rodzinami. Nasi podopieczni często pochodzą ze środowisk dysfunkcyjnych, w których ogromny problem stanowi nadużywanie alkoholu i przemoc w rodzinie. Wiele rodzin boryka się z biedą, a nawet nędzą nie znają innego życia, nie mają wzorców, by przerwać niekorzystną sytuację.

Adresatami zadania było dwadzieścia rodzin z terenu województwa podlaskiego, głównie z powiatu białostockiego, w których znajduje się jedno lub więcej dzieci z niepełnosprawnością. Beneficjentami były też rodziny, w których problem niepełnosprawności dotyczy rodziców, a także rodziny dotknięte ubóstwem, bezrobociem, alkoholizmem.

Działania:

• Objęcie 20 rodzin ścisłym oddziaływaniem w postaci: bezpośrednich kontaktów w domach, warsztatów, grupy wsparcia na wyjeździe, poradnictwa psychologicznego i terapeutycznego. Rodziny zostały wyłonione ze środowisk najbiedniejszych, z różnymi dysfunkcjami, pozostających bez fachowego wsparcia i pozbawionych wiedzy, jak radzić sobie z niepełnosprawnością swojego dziecka i z problemami dnia codziennego.
• Rekrutacja i kwalifikacja rodzin do grupy aktywizacji – wyjazdy studyjne do domów podopiecznych, informacja o projekcie została rozpowszechniona w środowisku osób niepełnosprawnych poprzez współpracę z placówkami opieki społecznej w poszczególnych gminach województwa podlaskiego. Zostały zdiagnozowane potrzeby, zakres zajęć i wsparcia pozwalającego na zaktywizowanie poszczególnych członków rodzin.
• Działania informacyjno-promocyjne dotyczące punktu informacyjno-doradczego – prowadzone przez cały czas trwania zadania poprzez: ulotki i plakaty informacyjne na terenie urzędów gmin, bezpośrednie kontakty telefoniczne z rodzinami znanymi  Stowarzyszeniu AKTYWNI.
• Opracowanie programu warsztatów aktywizujących dla rodziców i zajęć dla dzieci. Każda rodzina i podjęte działania zostały ustalane zgodnie z indywidualnymi potrzebami.
• Organizacja i prowadzenie warsztatów integracyjnych z elementami rękodzieła, aktywizacja osób niepełnosprawnych i członków ich rodzin, wyrabianie u dziecka postaw prospołecznych z udziałem liderów środowiskowych.
• Organizacja i prowadzenie grupy wsparcia dla członków rodzin osób niepełnosprawnych intelektualnie.
• Zapewnienie opieki i zajęć integracyjnych dla dzieci w trakcie zajęć prowadzonych dla dorosłych członków rodziny.
• 7-dniowy warsztat wyjazdowy ze szczegółowym harmonogramem zajęć dla dzieci i dorosłych.
• Bezpośrednie wsparcie trenerów aktywizacji społecznej bezpośrednio w środowisku lokalnym rodzin
• Zrealizowano łącznie 260 godzin warsztatów i szkoleń dla rodziców. Przeprowadzono wszystkie zaplanowane zajęcia z zakresu: komunikacji, wychowania dziecka, rozwiązywania konfliktów, pracy z grupą, praktycznych umiejętności.
• Trenerzy aktywizacji społecznej zrealizowali 240 godzin bezpośredniego wsparcia i działań interwencyjnych w środowisku lokalnym rodzin.
• Zapewniliśmy 234 godziny opieki pedagogicznej nad dziećmi podczas zajęć grupy wsparcia, szkoleń i warsztatów dla rodziców.

Bezpośrednie rezultaty:

• Wzrost poziomu kompetencji społecznych uczestników projektu.
• Wzmocnienie więzi społecznych wśród uczestników projektu, przez wspólne działanie.
• Wzrost umiejętności komunikacyjnych uczestników projektu.
• Pogłębienie wiedzy rodziców z zakresu niepełnosprawności intelektualnej oraz z zakresu wychowywania dzieci.
• Przełamanie negatywnych stereotypów wśród dorosłych opiekujących się niepełnosprawnymi.
• Wzrost świadomości rodziców w zakresie aktywizacji i uspołecznienia dziecka niepełnosprawnego intelektualnie.
• Pogłębienie wiedzy z zakresu pomocy świadczonej przez państwowe ośrodki pomocy społecznej, PFRON i innych.
• Rodziny biedne i zagrożone wykluczeniem społecznym poznały pozytywne wzorce zachowań i sposobów spędzania czasu wolnego.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Udział w projekcie wpłynął znacząco na sytuację społeczną i wychowawczą wyłonionych do projektu rodzin. Już teraz zauważamy niewielkie, ale pozytywne zmiany. Udział w projekcie wpłynął pozytywnie na integrację i aktywizację społeczną oraz podniesienie kompetencji rodzin wychowujących dzieci niepełnosprawne w zakresie sprawowania nad nimi opieki.

Poszerzenie wiedzy z zakresu pomocy świadczonej przez państwowe ośrodki pomocy społecznej, PFRON, inne instytucje i organizacje pozwoli rodzicom dzieci niepełnosprawnych na lepszą współpracę z tymi instytucjami

Nastąpi zmiana świadomości społecznej w zakresie niepełnosprawności wśród mieszkańców województwa podlaskiego

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Zadanie było realizowane, z uwzględnieniem zasady kontynuacji wsparcia w miarę istniejących potrzeb i poszanowania autonomii poszczególnych rodzin. Należy podkreślić, że to działanie trudne do realizacji, ze względu na specyfikę środowiska, a na efekty trzeba czekać dość długo. Jednak problem społeczny jakim jest niepełnosprawność i zagrożenie wykluczeniem społecznym rodzin dotkniętych niepełnosprawnością jest bardzo poważny. Projekt ma charakter długofalowego działania, które będziemy kontynuować zgodnie z potrzebami naszych beneficjentów, bez względu na posiadane zasoby finansowe.

Partnerzy projektu:

• Specjalny Ośrodek Szkolno – Wychowawczy im. W. Kikolskiego w Białymstoku

Źródło finansowania:

• Środki własne
• PFRON
• Środki sponsorów
• Inne

3. PODPROGRAM AKTYWNOŚCI LOKALNEJ DLA RODZICÓW WYCHOWUJĄCYCH NIEPEŁNOSPRAWNE DZIECI „RAZEM ŁATWIEJ” NA LATA 2013 – 2015

Laureat konkursu:

“Najlepsze praktyki w zakresie wspierania rodziców dzieci z niepełnosprawnościami”

Projekt trwa od: 01/01/2013 r. do 30/06/2015 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Podprogram realizowany jest w ramach projektu systemowego „Czas na aktywność w mieście Jaśle”. Stanowi odpowiedź na potrzebę wspierania rodziców dzieci niepełnosprawnych oraz ich aktywności w kierunku pokonywania trudnych sytuacji. Dziecko niepełnosprawne wprowadza znaczące zmiany w rodzinie, które prowadzić mogą do dezorganizacji życia rodziny, zakłócenia jej harmonii, niejednokrotnie do kryzysu. Często rodzice dzieci niepełnosprawnych zrywają, bądź ograniczają kontakty z otoczeniem. Dziecko niepełnosprawne stanowi duże wyzwanie zarówno natury wychowawczej jak i emocjonalnej. Dane raportu Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Jaśle” wskazują, że 23,8 % rodzin z dziećmi niepełnosprawnymi poza problemami wynikającymi z niepełnosprawności dziecka, ma również problemy w wypełnianiu swoich funkcji opiekuńczo – wychowawczych jest często bezradna życiowo.

W celu rozwiązania problemów rodzice potrzebują skutecznej pomocy z zewnątrz, nie tylko ze strony specjalistów, ale także instytucji i lokalnej społeczności.

Działania:

1. Grupy wsparcia (2013 – 2015r.). W ramach grup wsparcia uczestnicy mają możliwość: uzyskania przydatnych informacji, relacjonowania własnych doświadczeń związanych z opieką nad dzieckiem z niepełnosprawnością.
2. Wsparcie w ramach wolontariatu (2013 – 2015 r.). Wolontariusze udzielają wsparcia uczestnikom projektu i ich otoczeniu m.in. w formie  ćwiczeń ogólnorozwojowych, organizacji czasu wolnego dla dzieci, pomocy w nauce dla dzieci, rehabilitacji ruchowej, ćwiczeń manualnych.
3. Mnemotechniki. Celem warsztatów było nabycie przez rodziców wiedzy i umiejętności w zakresie skutecznych technik uczenia się.
4. Trening samooceny i poczucia własnej wartości. Trening umożliwił rodzicom rozwój niezbędnych kompetencji społecznych.
5. Warsztaty autoprezentacji i savoir – vivre dla rodziców.

6. Warsztaty umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych.
7. Warsztaty z zakresu alternatywnych form zatrudnienia. Celem warsztatów było wskazanie możliwości podjęcia zatrudnienia w innych niż umowa o pracę formach, które umożliwiają pogodzenia życia rodzinnego z pracą.
8. Kurs zawodowe: florystyki, administracyjny z obsługą komputera i małą księgowością, sprzedawcy z obsługą kasy fiskalnej i programów do fakturowania.
9. Jednodniowy wyjazd integracyjny, który miał  na celu integrację uczestników, zarówno ze swoim najbliższym otoczeniem, jak i z innymi osobami.
10. Spotkanie z psychologiem i dietetykiem dla rodziców dzieci z niepełnosprawnościami.

 

Bezpośrednie rezultaty:

• Utworzenie 3 grup wsparcia.
• Zorganizowanie warsztatów: mnemotechniki – strategie zapamiętywania i efektywnego uczenia się w 2013 r.;
• Zorganizowanie kursów zawodowych
• Zorganizowanie wsparcia dla rodziców w ramach wolontariatu (w latach 2013 – 2015)
• Zorganizowanie treningu  samooceny i poczucia własnej wartości
• Zorganizowanie warsztatów  autoprezentacji i savoir-vivre
• Zorganizowanie warsztatów   umiejętności radzenia sobie w sytuacjach trudnych
• Zorganizowanie warsztatów alternatywnych form zatrudnienia
• Zorganizowanie jednodniowego wyjazdu integracyjnego
• Zwiększenie samoświadomości rodziców wychowujących dziecko niepełnosprawne oraz wiedzy w zakresie radzenia sobie z problemami.
• Zwiększenie motywacji do aktywnego życia społecznego.
• Podniesienie samooceny i wiary we własne możliwości.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Projekt daje szansę rodzicom dzieci niepełnosprawnych na podjęcie aktywności w szerszym niż do tej pory zakresie. Pozwala im na zdobycie kwalifikacji zawodowych, nowych umiejętności, które w kolejnych latach mogą okazać się niezbędne, by powrócić na rynek pracy. Wspólne spotkanie umożliwiają rodzicom wymianę doświadczeń i informacji, co ułatwia znajdywanie rozwiązań dla pojawiających się problemów. Wzmocnienie emocjonalne rodziców oraz pokazanie im pewnych technik i narzędzi podczas różnego rodzaju warsztatów sprawia, że mogą oni skuteczniej pomagać sobie oraz swoim dzieciom.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Uczestnictwo w projekcie umożliwia rodzicom wychowującym niepełnosprawne dzieci podniesienie swoich umiejętności, kwalifikacji, ale przede wszystkim poznanie osób w podobnej sytuacji. Więzi przyjaźni, które powstały pomiędzy członkami projektu, po jego zakończeniu mogą zaprocentować kontynuacją wspólnych spotkań, wspieraniem się w trudnych sytuacjach oraz utworzeniem stowarzyszenia, które uskuteczniłoby działania tej grupy oraz dało możliwość pozyskiwania środków na realizację nowych przedsięwzięć.

Partnerzy projektu:

• brak

Źródło finansowania:

• Środki UE

4. „Dobra Przyszłość” – rozwój i upowszechnianie aktywnej integracji przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Dąbrowie Tarnowskiej, który w założeniu ma poprzez aktywizację społeczną i zawodową rodziców dzieci niepełnosprawnych przyczynić się do upowszechnienia praw osób niepełnosprawnych i wpłynąć na poprawę jakości ich życia.

Laureat konkursu:

“Najlepsze praktyki w zakresie wspierania rodziców dzieci z niepełnosprawnościami”

Projekt trwa od: 01/07/2008 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Zdiagnozowanie skali występowania zjawiska niepełnosprawności na terenie Powiatu Dąbrowskiego jest niezwykle trudnym procesem. Faktem jest jednak, iż co roku ilość osób niepełnosprawnych zwiększa się. Najtrudniejsza jest sytuacja rodzin z niepełnosprawnymi dziećmi i tych, w których osoba niepełnosprawna jest głową rodziny. Bez wątpienia pozostawienie osób niepełnosprawnych oraz ich rodzin samym sobie, doprowadza do ich społecznego wykluczenia. Dlatego też, tak istotnym jest, aby zwrócić szczególną uwagę na integrację społeczną, wyrównywanie szans dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz kształtowanie postawy aktywnego i możliwie pełnego uczestnictwa w życiu społecznym, a także uświadomienie osobom niepełnosprawnym faktu, że mają możliwość wpływania na własną sytuację życiową.

Powiat Dąbrowski ciągle poszukuje nowatorskich rozwiązań służących wyrównywaniu szans w dostępie osób niepełnosprawnych do pełnego udziału we wszystkich aspektach życia.

W trakcie realizacji wniosków pracownicy PCPR-u często spotykali się z opinią rodziców dzieci niepełnosprawnych, iż czują się osamotnieni ze swoim problemem. Mając to na uwadze jak również fakt, że przed rodzicami dzieci niepełnosprawnych stoją wyjątkowo trudne zadania, PCPR postanowiło zrealizować na terenie Powiatu Dąbrowskiego zgłaszany projekt.

1. Dzięki ukształtowaniu wśród rodziców odpowiedniej postawy i wiedzy o możliwych działaniach rehabilitacyjnych i edukacyjnych dzieci rodzice mogą sprawić iż ich dziecko mimo swej niepełnosprawności będzie normalnie żyć, bawić się, uczyć, pracować i prawidłowo funkcjonować w społeczeństwie. Założeniem projektu jest przekazanie rodzicom dzieci niepełnosprawnych  wiedzy, dzięki której będą oni coraz bardziej świadomi przysługujących ich podopiecznym praw, a tym samym zapewnią godne życie dla siebie i swoich pociech.

Projekt bazuje na koncepcji ustawicznej edukacji rodziców dzieci niepełnosprawnych, poprzez doradztwo, wszechstronną informację i odpowiednie szkolenie. Dzięki pozyskaniu prze rodziców takiej wiedzy mogą oni dążyć do jak najpełniejszego usamodzielnia swojego podopiecznego a tym samym do zadbania o siebie, swój rozwój, samorealizację.

Działania:

• Projekt objął takie obszary tematyczne jak: dostępna informacja, komunikacja, edukacja oraz rehabilitacja społeczna i zawodowa, a także pomoc dostosowana do rzeczywistych potrzeb wynikających z niepełnosprawności.
• W projekcie przewidziano następujące działania skierowane do rodziców dzieci niepełnosprawnych:
  • organizacja i finansowanie: usług wspierających doradcy zawodowego, terapii psychologicznej, psychospołecznej, rodzinnej, zespołu ćwiczeń usprawniających psychoruchowo oraz zajęć rehabilitacyjnych zgodnie z potrzebami małoletnich osób niepełnosprawnych w tym zajęć hipoterapii, dogoterapii, Integracji Sensorycznej, metodą NDT Bobath, rehabilitacji w wodzie, poradnictwa specjalistycznego w tym prawnika, diabetologa, psychiatry, logopedy, neurologopedy,
  • organizacja i finansowanie udziału w grupach i klubach samopomocowych.
  • zorganizowano i przeprowadzono szereg kursów zawodowych w tym: kurs „Pomocnik Budowlany”, „Opiekun osób starszych i dzieci niepełnosprawnych”, „Profesjonalny sprzedawca z obsługą programów do fakturowania, kas fiskalnych i terminali płatniczych”, „Florysta/bukieciarz z obsługą kasy fiskalnej”, „Kucharz małej gastronomii z obsługą kasy fiskalnej”, „Magazynier z obsługą wózka jezdniowego wraz z wymianą butli gazowej”, kurs języka angielskiego, kurs pierwszej pomocy, kurs komputerowy.
• Corocznie w ramach projektu dla rodziców dzieci niepełnosprawnych i ich małoletnich podopiecznych organizowane są wyjazdowe, kilkudniowe warsztaty rehabilitacyjne przy wykorzystaniu leczniczych właściwości podziemnego mikroklimatu Kopalni Soli w Bochni, Warsztaty Kompetencji Społecznych i Rodzicielskich w miejscowościach górskich, wyjazdy integracyjno – edukacyjne z psychologiem np. do Parku Miniatur – Świat Marzeń  w Inwałdzie. We wszystkich powyższych działaniach rodzice dzieci niepełnosprawnych brali udział nie ponosząc żadnych kosztów.
• Organizowano konferencje poświęcone tematyce niepełnosprawności, metodom i sposobom rehabilitacji dzieci i młodzieży zarówno w Polsce, jak i za granicą.
• Rodzice dzieci niepełnosprawnych wraz ze swoimi podopiecznymi brali udział w Piknikach Integracyjnych gdzie mogli skorzystać z szeregu atrakcji.
• Uczestnicy projektu nieodpłatnie otrzymywali również sprzęt rehabilitacyjny, który następnie mogli wykorzystać do rehabilitacji swoich małoletnich podopiecznych w warunkach domowych.
• Na terenie Powiatu Dąbrowskiego aktywnie działa grupa samopomocy, którą tworzą rodzice dzieci niepełnosprawnych, będący uczestnikami projektu. Grupa ta nieprzerwanie od roku 2009 spotyka się, w każdą drugą środę miesiąca. Uczestnicy niniejszych spotkań mogą liczyć na każdorazowe wsparcie ze strony pracowników PCPR w Dąbrowie Tarnowskiej, jak i zatrudnianych przez Centrum specjalistów takich jak psycholog, pedagog, prawnik.
• Corocznie w ramach projektu wydawane są publikacje, przeznaczone dla osób niepełnosprawnych, przyjaciół, opiekunów oraz organizacji zajmujących się niniejszą tematyką z terenu Powiatu Dąbrowskiego

Bezpośrednie rezultaty:

• Objęcie wsparciem grupy 98 rodziców dzieci niepełnosprawnych wraz z ich małoletnimi podopiecznymi. Rodzice Ci, tylko w okresie od 01.01.2013 do 31.12.2014 skorzystali z 214 godzin z spotkań grupowych i indywidualnych z doradcą zawodowym, takiej samej liczby godzin z prawnikiem, 415 godzin z psychologiem, 363 godziny z pedagogiem, 862 godzin z rehabilitantem (w tym m.in. rehabilitacja w wodzie, rehabilitacja metodą Bobath oraz metodą Integracji Sensorycznej), 444 godziny z logopedą, 210 godzin kursu języka angielskiego, 25 godzin kursu pierwszej pomocy oraz 700 godzin kursów zawodowych .
• Każdego roku realizacji projektu organizowane były przynajmniej dwa wyjazdy o charakterze zarówno integracyjnym jaki i rehabilitacyjnym, edukacyjnym czy turystycznym.
• Wypracowano nowe postawy rodzicielskie, zmianę nastawienia rodziców do niepełnosprawności ich dzieci, ukształtowanie trwałych postaw wśród rodziców dzieci niepełnosprawnych, sprzyjających zwiększaniu samodzielności oraz aktywności społecznej ich dzieci i ich samych.
• Realizacja projektu pozwoliła na przeprowadzenie wszechstronnej edukacji rodziców podczas warsztatów grupowych i spotkań indywidualnych ze specjalistami. Tematyka tych spotkań obejmowała m.in. rozwój dziecka, symptomy chorób, kształtowanie właściwych postaw rodzicielskich, sytuacje stresowe w życiu dzieci i rodziców, sposoby radzenia sobie w trudnych sytuacjach, motywowanie do zwiększania wysiłku intelektualnego oraz fizycznego.
• Dzięki uczestnictwu w projekcie nastąpiło podniesienie wiary rodziców w możliwości dzieci; zmiana nastawienia rodziców oraz poprawa postaw rodzicielskich; wychwycenie problemów wychowawczych; nauka przez rodziców ćwiczeń i technik rehabilitacji.
• Jednym z bardziej wymiernych efektów realizacji projektu było utworzenie przez rodziców dzieci niepełnosprawnych grupy samopomocowej. Celem spotkań grupy jest zintegrowanie grupy rodziców dzieci z niepełnosprawnością, wymiana doświadczeń, zmniejszenie poczucia osamotnienia w trudnościach związanych z opieką nad dzieckiem  z niepełnosprawnością. Ponadto uczestnicy mają możliwość zawarcia nowych znajomości  i podzielenia się z innymi swoją wiedzą i doświadczeniem.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Powiat Dąbrowski poprzez swoje jednostki organizacyjne w sposób ciągły koordynować będzie działania dążące do osiągnięcia założonych rezultatów.

Te zorganizowane, kompleksowe i międzysektorowe działania władz publicznych oraz innych podmiotów, służyć będą kształtowaniu, poprawie oraz ochronie warunków i jakości życia oraz wzrostu statusu społecznego opiekunów osób niepełnosprawnych i samych osób niepełnosprawnych, jak również umożliwią tym osobom dostęp do niezbędnych świadczeń i usług zdrowotno – socjalnych zwiększających szanse niezależnego funkcjonowania oraz aktywnego udziału w życiu społecznym.

Do Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Dąbrowie Tarnowskiej należy realizacja zadań na rzecz osób niepełnosprawnych i ich otoczenia z zakresu rehabilitacji społecznej i zawodowej. Oddziaływanie długofalowe możliwe są pod warunkiem, wspólnego zaangażowania wszystkich osób i instytucji tworzących wspólnotę powiatową, a są nimi administracja samorządowa, instytucje lecznictwa publicznego i niepublicznego oraz organizacje pozarządowe, zwłaszcza zrzeszające osoby niepełnosprawne.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Dąbrowie Tarnowskiej, w ramach posiadanych zasobów finansowych i materialnych nadal będzie wspierało rodziców dzieci niepełnosprawnych i ich podopiecznych. Z pełnym zaangażowaniem, z nastawieniem na osiąganie jak najlepszych efektów realizowane będą projekty oraz programy działań  na rzecz osób niepełnosprawnych. Centrum aplikować będzie w konkursach na środki finansowe, które przeznaczone zostaną na sfinansowanie działań mających na celu aktywizację społeczną i zawodową niniejszej grupy społecznej. Realizując zwoje zadania Centrum kierować będzie się zasadą, iż trudne sytuacje trzeba rozwiązywać wspólnie, bo tylko wtedy będzie szansa osiągnąć zamierzone efekty.

Partnerzy projektu:

• nie dotyczy

Źródło finansowania:

• Środki własne
• PFRON
• Środki UE

5. Ja kobieta ja matka – projekt adresowany do matek wychowujących dzieci niepełnosprawne

Projekt trwa od: 01/10/2014 r

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Ocena skali problemów związanych z potrzebami rodzin, a w szczególności matek dzieci niepełnosprawnych, częstotliwość korzystania z pomocy GOPS w  Kołobrzegu, brak integracji zarówno ze środowiskiem gminnym, jak i z pozostałymi rodzicami dzieci niepełnosprawnych, stanowiły podstawę oraz uzasadnienie podjęcia działań, zmierzających do wzmocnienia kondycji psychicznej matek dzieci z niepełnosprawnościami. Do 2014 r. w gminie Kołobrzeg brakowało wsparcia dedykowanego tej konkretnie grupie społecznej, zaś fakt, iż rodzice pochodzą z różnych, często odległych sołectw dodatkowo utrudniał kontakt. Projekt skierowano do matek dzieci z niepełnosprawnościami, ponieważ to one najczęściej zajmują się codzienną opieką nad dziećmi z niepełnosprawnościami. Mieszkając w domach, na wsi nie mają możliwości, a często czasu i motywacji, by szukać wsparcia na zewnątrz w społeczeństwie. Problemem staje się nie tylko samotność i niska samoocena ale również poczucie braku perspektyw, rozluźnienie relacji rodzinnych.

Inicjatywa ma również na celu polepszenie relacje na poziomie gmina – obywatel oraz zwrócenie uwagi społeczności gminy na problemy kobiet z omawianej grupy.

Działania:

1. Bezpłatne, cykliczne warsztaty przeprowadzane wśród matek dzieci z niepełnosprawnościami z pedagogami, trenerami, psychologami  w celu  poprawienia ich samooceny, eliminacji poczucia osamotnienia , bezradności, nabycia umiejętności radzenia sobie ze stresem i problemami – warsztaty przeprowadzane są od października 2014 r. do jesieni 2015 r.
2. Przeprowadzenie konkursu plastycznego skierowanego do wszystkich rodzin dzieci niepełnosprawnych z gminy Kołobrzeg, pt. : Niezapomniany dzień naszej rodziny”. Nagrodą główną było sfinansowanie turnusu rehabilitacyjnego dla dziecka i jego opiekuna. Celem konkursu było wzmocnienie więzi rodzinnych w rodzinach dzieci niepełnosprawnych.
3. Wspieranie działań  związanych z utworzeniem grupy wsparcia matek poprzez umożliwienie im kontaktów  z wykorzystaniem pomieszczeń urzędu gminy i GOPS w  Kołobrzegu. Informowanie o akcjach, projektach adresowanych do kobiet z przedmiotowej grupy, zapraszanie specjalistów do rozwiązywania indywidualnych problemów rodziny, wskazywanie możliwości pokonywania trudności poprzez kierowanie i informowanie o działających instytucjach.
4. Wsparcie asystenta rodziny w pokonywaniu problemów.
5. Ułatwienie skorzystania z oferty projektu  „Akademia zdrowego odżywiania”. Były to cykliczne , nieodpłatne warsztaty  przeprowadzone z dietetykiem, będącym jednocześnie praktykiem w odżywianiu dzieci oraz kobiet  z różnymi problemami żywieniowymi. Warsztaty zorganizowane zostały przez GOPS w  Kołobrzegu w okresie  marzec-czerwiec 2015 r.
6. Umożliwienie skorzystania z oferty projektu socjalnego GOPS w  Kołobrzegu: „Akademia zdrowego gotowania”. Udział matek w tym projekcie ma na celu łatwiejszą integrację, a zarazem poszerzenie wiedzy i umiejętności kulinarnych w celu wzmacniania samooceny uczestnika– zajęcia odbywają  się w świetlicach wiejskich.
7. Rozpowszechnienie tzw. „Koperty życia” wśród rodzin gminy Kołobrzeg, w tym rodzin z dzieckiem z niepełnosprawnością.

Bezpośrednie rezultaty:

Projekt skierowano do 27 rodzin z dziećmi z niepełnosprawnością. Z warsztatów stale korzysta 7 matek. Matki utworzyły zintegrowaną grupę wsparcia. Poprawie uległa samoocena matek, wzrosło poczucie wartości, a cykliczność warsztatów utrzymuje w opinii uczestników wypracowane efekty.

Do konkursu plastycznego włączyło się 5 rodzin. Sfinansowano główną  nagrodę tj. opłacono 2-tygodniowy turnus rehabilitacyjny dziecka niepełnosprawnego wraz z matką ( marzec 2015 r.). Pozostali laureaci skorzystali z możliwości rodzinnego wyjścia do sali rozrywki, co wzmocniło więzi rodzinne i umożliwiło przyjemnie spędzić czas.

Podjęte działania i problemy matek dzieci niepełnosprawnych zostały rozpropagowane w lokalnej prasie, a także w internecie. W wyniku podjętych działań poprawie uległy relacje pomiędzy gminą a opisywaną grupą społeczną. Wzrosło poczucie zaufania do urzędników . Bardzo korzystnym rezultatem jest nawiązanie bliższych znajomości wśród matek uczestniczących w projekcie.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

1. Utrzymanie dobrych efektów wypracowanych na warsztatach, ze wskazaniem kontynuacji na następny rok .
2. Kwalifikowanie i wcielanie matek dzieci niepełnosprawnych do innych projektów socjalnych.
3. Dalsze wspieranie grupy poprzez działania opisane wyżej, czyli z umożliwienie im kontaktów  z wykorzystaniem pomieszczeń urzędu gminy i GOPS w  Kołobrzegu, informowanie o akcjach, projektach adresowanych do kobiet z przedmiotowej grupy, zapraszanie specjalistów do rozwiązywania indywidualnych problemów rodziny, wskazywanie możliwości pokonywania trudności poprzez kierowanie i informowanie o właściwych instytucjach, szkoleniach, warsztatach.
4. Poświęcenie uwagi rodzicom zaangażowanym w codzienną opiekę nad niepełnosprawnym dzieckiem w opracowywanej strategii rozwiązywania problemów społecznych w gminie Kołobrzeg  na lata 2016 – 2022.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Analiza sytuacji społecznej w gminie Kołobrzeg wykazała, iż problemem wysuwającym się na pierwszy plan jest problem fakt choroby lub niepełnosprawność członka rodziny. W obliczu sytuacji, takich jak wykluczenie społeczne, długotrwała bierność zawodowa, bieda i osamotnienie efekt mogą przynieść jedynie działania długofalowe.  Obecnie rozpoczęto wdrażanie projektów mających na celu rozwiązanie wiodących problemów gminy w tym problem wykluczenia społecznego ze względu na niepełnosprawność.

Partnerzy projektu:

 

• Gmina Kołobrzeg, GOPS Kołobrzeg

 

Źródło finansowania:

• Środki własne

6. Pociąg do aktywności – program aktywizacji społecznej i zawodowej w powiecie limanowskim

 

Czas trwania projektu: od: 01/01/2013 r. do 31/03/2015 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Powiat Limanowski zamieszkuje  ok. 127 tys. osób. Beneficjentami Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w powiecie limanowskim są przede wszystkim osoby niepełnosprawne i ich opiekunowie.

Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Limanowej w I połowie 2012 r. wydał 212 orzeczeń o niepełnosprawności dzieciom do 16 roku życia. Rodzice, których dzieci orzeczono jako niepełnoprawne często czują się bezradni i zagubieni. To oni natomiast odgrywają największą rolę w rehabilitacji dziecka. Dzięki odpowiedniej postawie i wiedzy o możliwych działaniach rehabilitacyjnych rodzice mogą znacząco przyczynić się do poprawy stanu zdrowia i funkcjonowania swoich dzieci. Bardzo często wraz z pojawieniem się w rodzinie dziecka niepełnosprawnego rodzice zmuszeni są podporządkować swoje plany zawodowe opiece nad dzieckiem, co w konsekwencji nierzadko przekłada się na trudności finansowe.

Działania:

W ramach projektu zorganizowano kursy edukacyjne podnoszące kwalifikacje zawodowe rodziców dzieci niepełnosprawnych.  Rodzaj kursu był dobierany indywidualnie dla każdej osoby po konsultacji z doradcą zawodowym. Przeprowadzono następujące kursy: komputerowy podstawowy, kosmetyczny i wizażu, florystyczny, obsługi kasy fiskalnej, prawa jazdy kat. B, pierwszej pomocy, cukierniczy, carvingu.

Zorganizowano również spotkania z psychologiem, pedagogiem, logopedą, rehabilitantem lub terapeutą zajęciowym. Miału one za zadanie nauczenie rodziców sprawowania właściwej opieki nad dzieckiem oraz opanowanie zajęć i ćwiczeń usprawniających. Zakupiono materiały niezbędne do przeprowadzenia ćwiczeń. Przeprowadzono również konsultacje u lekarza pediatry, który po zbadaniu dziecka określał do jakich lekarzy specjalistów należy się udać. Zorganizowano zajęcia wyjazdowe dla rodziców dzieci niepełnosprawnych i ich rodzin. Były one połączone z rehabilitacją, poradnictwem psychologiczno-pedagogicznym, aktywną integracją zawodową i społeczną.

Ponadto w ramach projektu pokrywane były koszty wynajmu sal, przejazdu uczestników oraz zatrudnienie opiekuna osób zależnych na czas trwania określonego wsparcia.

Bezpośrednie rezultaty:

Szkolenia i spotkania organizowane w ramach projektu pomogły w ukształtowaniu wśród rodziców postawy otwartej na nowe możliwości. Dały wiedzę o możliwych działaniach rehabilitacyjnych i edukacyjnych dla dzieci. Dzięki temu rodzice mogą sprawić, że ich niepełnosprawne dziecko będzie miało udzielone lepsze wsparcie.  Każde wsparcie było indywidualnie dobierane do uczestnika, dlatego rezultaty różniły się u konkretnych osób. Dzięki kursom zawodowym rodzice podnieśli swoje kwalifikacje pracownicze. Udział w kursie prawa jazdy kat. B, umożliwił im większą mobilność, a co za tym idzie otworzył dostęp do szerszej gamy ofert pracy. Spotkania ze specjalistami ułatwiły opiekę na dzieckiem niepełnosprawnym, ponieważ rodzice uzyskali wiele pożytecznych wskazówek jak z dzieckiem pracować i jak je wychowywać. Dzięki udziałowi w projekcie rodzice będą mogli  usprawnić funkcjonowanie swoich dzieci, a gdy zorganizują niezbędne wsparcie sami będą mogli łatwiej rozpocząć pracę zawodową, a dzięki temu poprawić swoją sytuację finansową.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

 

– zwiększenie świadomości rodziców o możliwości podejmowania zatrudnienia

– większy dostęp do terapii dla dzieci

– łatwiejsze rozwiązywanie problemów związanych z wychowaniem dziecka niepełnosprawnego

– mniejsze wykluczenie zawodowe i społeczne uczestników projektu

– zwiększenie szans na zalezienie zatrudnienia wśród uczestników projektu

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Limanowej realizując Powiatowy Program Działań na Rzecz Osób Niepełnosprawnych przyjęty Uchwałą Rady Powiatu Limanowskiego z dnia 28  stycznia 2015 r. nadal będzie wspierać osoby niepełnosprawne i ich opiekunów. W aktualizacji Strategii Rozwoju Powiatu Limanowskiego przyjętej Uchwałą Rady Powiatu Limanowskiego z dnia 30 kwietnia 2014 r. również wpisano zadania mające na celu poprawę funkcjonowania osób niepełnosprawnych i ich opiekunów z terenu Powiatu Limanowskiego.

Partnerzy projektu:

• Powiatowy Urząd Pracy w Limanowej

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Środki UE

7. Rozwój i upowszechnianie aktywnej integracji przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Drezdenku edycja 2013

Projekt trwa od: 01/01/2013 r. do 31/12/2013 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Potrzeba realizacji projektu wynikała z konieczności podnoszenia jakości życia osób z niepełnosprawnością i ich rodzin. Wsparcie osób niepełnosprawnych i ich rodzin stanowi jeden z głównych priorytetów Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych Powiatu Strzelecko – Drezdeneckiego na lata 2005- 2015. Projekt skierowany był do osób niepełnosprawnych nieaktywnych zawodowo (115 osób) oraz do osób nieaktywnych zawodowo z uwagi na opiekę nad osobami niepełnosprawnymi (10 osób). Z rozmów z tymi osobami wynika, iż wykazują oni bardzo słabą motywację do podnoszenia kwalifikacji. Cechują się niską samooceną. W trudnych sytuacjach wycofują się. Ze względu na swoje problemy zagrożeni są wykluczeniem społecznym.

Rodzice i opiekunowie osób niepełnosprawnych zmagając się nad niepełnosprawnością swoich bliskich, pozbywają się własnych ambicji i przekładają własne plany zawodowe na później. Trudności z jakimi się borykają oraz niezrozumienie ich problemów spowodowały wycofanie się ze społeczeństwa. Po dłuższym czasie często nie potrafią skorzystać z pojawiających się możliwości podjęcia pracy.

Działania:

Założeniem projektu było wsparcie dostosowane do indywidualnych potrzeb uczestników. Dlatego też pierwszym etapem było wyznaczenie dla każdego uczestnika indywidualnej ścieżki reintegracji. W tym celu zorganizowane zostały zajęcia z psychologiem, po których każdy uczestnik otrzymał pisemne wskazania dotyczące form wsparcia realizowanych w projekcie.

W ramach projektu prowadzono następujące formy wsparcia:

• Aktywizacja społeczna:

– trening umiejętności i kompetencji społecznych

– trening umiejętności wychowawczych

– indywidualne zajęcia z zakresu rozwoju osobistego

– terapia i rehabilitacja (dogoterapia, trening słuchowy metodą Tomatisa, zajęcia polisensoryczne w Sali doświadczania świata)

– wyjazdy integracyjne

• Aktywizacja zawodowa

– zajęcia z doradcą zawodowym mające na celu określenie predyspozycji zawodowych uczestników, pod katem wyboru kursów lub szkoleń realizowanych w dalszej części projektu

• Aktywizacja edukacyjna

– kursy komputerowe, kurs koparko – ładowarki, kurs operatora wózków jezdniowych, kurs opiekuna osób starszych z językiem niemieckim, kurs kelner – barman, kurs obsługi kasy fiskalnej,  kurs języka angielskiego, niemieckiego, kurs pracowników zabezpieczenia technicznego, kurs kadry i płace, kurs prawo jazdy B+E, kurs florystyczny, kurs instruktora terapii zajęciowej

• Zajęcia edukacyjne

– zajęcia z zakresu prowadzenia gospodarstwa domowego

– zajęcia z rękodzieła artystycznego

– zajęcia ceramiczne

• Aktywizacja zdrowotna

– indywidualne zajęcia rehabilitacyjne

– zajęcia ruchowe na basenie

Bezpośrednie rezultaty:

 

–  poprawa funkcjonowania społecznego uczestników projektu

– zmniejszenie barier mentalnych u uczestników projektu

– polepszenie zaradności życiowej u uczestników projektu

– podniesienie własnej wartości u uczestników projektu

– wzmocnienie potencjału PCPR w Drezdenku

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

 

– przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu

– zmiany świadomości opiekunów osób z niepełnosprawnością

– zwiększenie szans na rynku pracy osób z niepełnosprawnością

– zwiększenie potencjału PCPR Drezdenko

– przełamanie barier pomiędzy klientami PCPR a pracownikami tej instytucji

Osiągnięte rezultaty pozwolą osobom z niepełnosprawnością lepiej funkcjonować w społeczeństwie, przyczyniając się tym samym do  zmniejszenia zagrożenia wykluczeniem społecznym oraz do zmniejszenia efektu marginalizacji tych osób w środowisku lokalnym.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Drezdenku realizuje projekty wspierające osoby z niepełnosprawnością oraz ich rodziny w sposób ciągły, w miarę możliwości pozyskania zewnętrznych środków finansowych.

Partnerzy projektu:

• brak

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Środki UE

8. Program „Obudzić możliwości” – adresowany do rodziców dzieci z niepełnosprawnościami na rok 2014

Projekt trwa od: 01/01/2014 r. do 31/12/2014 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

W Gminie Długołęka około 10%-12% stanowią osoby z niepełnosprawnością. Szacuje się, że w gminie zamieszkuje ok. 100 rodzin z dziećmi z orzeczoną niepełnosprawnością, w tym 46 dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Gmina w infrastrukturze socjalnej nie posiada podmiotów zapewniających stałą opiekę osobom niepełnosprawnym, w tym dzieciom. Rodziny z niepełnosprawnymi domownikami szukają wsparcia najczęściej w sąsiadującym Wrocławiu, co stwarza dla nich znaczne utrudnienia.

Celem programu jest budowanie skutecznego wsparcia dla rodziców dzieci z niepełnosprawnościami, doświadczających trudności życiowych w związku z opieką nad niepełnosprawnymi dziećmi. Rodzice dzieci niepełnosprawnych są niezwykle obciążenie opieką nad swoimi dziećmi. Priorytetem programu jest podejmowanie działań mających na celu poprawę sytuacji rodziców i ich dzieci z niepełnosprawnościami, zagrożonych wykluczeniem społecznym. Rodzice z powodu nieustannej opieki nad dziećmi, często rezygnujących z aktywnego życia.

Działania:

Działania mają na celu pomoc o charakterze wsparcia, informacji, pośrednictwa w uzyskaniu szybkiego dostępu do środków publicznych w celu zaspokojenia niezbędnych potrzeb rodzinom z dziećmi niepełnosprawnymi. W ramach projektu prowadzono:

• Indywidualne spotkania rodziców dzieci z niepełnosprawnościami z pracownikiem GOPS, mające charakter informacyjny i wspierający, w tym aktywna pomoc w ubieganiu się o środki z funduszu PFRON.
• Kampanie informacyjną „Świadomość plus” w celu zwalczania stereotypów, uprzedzeń i szkodliwych praktyk wobec osób z niepełnosprawnościami.
• Współpracę z organizacjami pozarządowymi i instytucjami celem poszerzenia sieci wsparcia rodziców dzieci z niepełnosprawnościami.
• Współpracę z fundacjami udzielającymi pomocy, w tym pomoc w załatwianiu formalności dot. subkonta, tworzenia apeli do mieszkańców.
• Pozyskiwanie informacji o rodzinach z niepełnosprawnościami z terenu gminy, zaś potem w zależności od wieku osób z niepełnosprawnościami, motywacja rodziny do udziału w programie „Obudzić możliwości” bądź „Spełnić choć jedno marzenie.
• Zapewnianie dzieciom z niepełnosprawnościami edukacji adekwatnej do stanu zdrowia- wsparcie rodzin w kontaktach ze szkołą, umawianie wizyt ze specjalistami.
• Interwencyjne wsparcie rodzin dotkniętych niepełnosprawnością– stopniowe wprowadzenie w problematykę, oswajanie z tematem, pokazywanie przykładów radzenia sobie w życiu codziennym.
• Pozyskiwanie wolontariuszy/darczyńców oferujących pomoc rodzinom posiadającym dzieci z niepełnosprawnościami.

Bezpośrednie rezultaty:

1) zwiększenie gotowości rodziców dzieci z niepełnosprawnościami do korzystania ze wsparcia instytucji pomocowych, społeczności lokalnej;

2) zwiększenie poczucia akceptacji własnej sytuacji przez rodziców dzieci z niepełnosprawnościami, zmniejszenie stresu rodzicielskiego poprzez poznanie metod radzenia sobie z problemami, przystosowanie do obciążeń wynikających z niepełnosprawności dziecka;

3) upowszechnienie informacji wśród społeczności lokalnej o możliwościach pomocy rodzicom dzieci z niepełnosprawnością oraz o akceptacji niepełnosprawności;

4) włączenie społeczne rodziców dzieci z niepełnosprawnościami i ich dzieci w udział w wydarzeniach kulturalno-sportowych.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

1. Zmniejszenie izolacji społecznej rodzin dzieci z niepełnosprawnościami, zwiększenie świadomości społecznej i wiedzy o problemach osób z niepełnosprawnościami i ich rodzinach.
2. Zintegrowanie środowiska rodziców dzieci z niepełnosprawnościami i społeczności lokalnej, oraz dzieci z niepełnosprawnościami ze swoimi.
3. Wzmocnienie poczucia własnej wartości i bycia równoprawnym członkiem wspólnoty u rodziców dzieci z niepełnosprawnościami.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Roczna realizacja programu stanowi dowód na skuteczność podjętych działań. Zakłada się, że w budżecie gminy Długołęka zabezpieczone zostaną środki finansowe z funduszy własnych gminy, w ramach działalności podstawowej GOPS, na realizację kolejnej edycji programu.

Partnerzy projektu:

• brak

Źródło finansowania:

• Środki własne

9. Budowanie kompetencji rodzicielskich, społecznych oraz zawodowych rodziców dzieci niepełnosprawnych

Projekt trwa od: 01/01/2014 r. do 31/01/2015 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Na terenie Powiatu Buskiego funkcjonują 24 rodziny zastępcze, z czego 9 wychowuje dzieci z niepełnosprawnością. Od 2013 roku utworzono grupę wsparcia dla rodzin zastępczych. Głównym celem jest wsparcie oraz integracja rodziców opiekujących się dziećmi z niepełnosprawnością. Do celów szczegółowych projektu należało: doskonalenie i rozwijanie kwalifikacji ogólnych i zawodowych dorosłych członków rodziny uczestniczących w projekcie, nabycie i kształtowanie umiejętności niezbędnych do samodzielnego, zgodnego z normami społecznymi życia, przeciwdziałanie marginalizacji dzieci (edukacyjnej i społecznej), wspomaganie potencjału rozwojowego rodziny, rozbudzanie ambicji, pokazywanie rodzinie jej mocnych stron, rozwijanie prawidłowych postaw rodzicielskich, budowanie lub wzmacnianie istniejących więzi rodzicielskich, nabycie umiejętności właściwego prowadzenia gospodarstwa domowego, organizacja czasu wolnego oraz zapewnienie odpowiedniego wypoczynku wakacyjnego dla dzieci  i młodzieży.

Działania:

• Jedna z rodzin objętych wsparciem posiada dwoje niepełnosprawnych dzieci. W ramach współpracy udało się prawidłowo zdiagnozować oraz ustalić leczenie i zaplanować rehabilitację dzieci. Dwaj niepełnosprawni synowie odbyli trzytygodniową rehabilitację w szpitalu dziecięcym „Górka”.
• Dla czterech ojców z rodzin wielodzietnych zorganizowany został kurs „Technolog robót wykończeniowych w budownictwie”. Innowacyjnym rozwiązaniem było odbycie 80 h zajęć praktycznych w miejscu zamieszkania wg. wskazówek instruktora.  Rodzina dostosowała łazienkę do potrzeb niepełnosprawnych dzieci. Ojcowie zdobytą wiedzę mogli wykorzystać w poszukiwaniu zatrudnienia i podjęciu pracy w zawodzie.
• Objęto dzieci wsparciem w postaci korepetycji z języka angielskiego, polskiego, matematyki, fizyki i historii.
• W ramach współpracy PUP skierował matkę rodziny na półroczny staż w „Willi Słonecznej” w charakterze pomocy kuchennej.
• PCPR co miesiąc organizuje spotkania grupy wsparcia, w których uczestniczą rodzice dzieci z niepełnosprawnością.

Bezpośrednie rezultaty:

• Dostosowano łazienkę jednej rodziny do potrzeb niepełnosprawnych dzieci.
• Ułatwiono przeprowadzenie diagnozy u jednego dziecka oraz ustalenie właściwego lecenia i terapii.
• Dzięki korepetycjom dzieci poprawiły oceny szkolne.
• Rodzice zdobyli nowe kwalifikacje poprzez ukończenie kursów zawodowych oraz praktyk i stażu zawodowego.
• Wypracowano zintegrowany system wsparcia rodzin wielodzietnych uniezależniający funkcjonowanie rodziny od wsparcia opieki społecznej.
• Rodzice nabyli umiejętności aktywnego i skutecznego poszukiwania pracy (umiejętność poruszania się po nowoczesnym rynku pracy, przygotowania profesjonalnego CV i listu motywacyjnego oraz prowadzenie rozmowy w trakcie procesu rekrutacji),
• Wzmocniono więzi rodzinne poprzez uczestnictwo w warsztatach z zakresu podniesienia kompetencji rodzicielskich prowadzonych przez terapeutę i psychologa.
• Uczestnictwo w grupie wsparcia dla rodzin zastępczych daje możliwość porozmawiania o problemach, stwarza warunki do rozładowania emocji, konfrontacji z trudnościami i szukania rozwiązań. Akceptacja przez grupę daje poczucie solidarności i bezpieczeństwa, poprawia samoocenę, obniża poziom niepokoju.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Opracowanie i wdrożenie Lokalnego Programu Interdyscyplinarnej Współpracy, który łączy działania instytucji pomocy, integracji społecznej i rynku pracy.
• Ujednolicenie sposobu współpracy z klientami w oparciu o dostępną infrastrukturę i zasoby własne, a także doświadczenia zdobyte podczas współpracy w ramach projektu.
• Opracowanie oraz wdrożenie Rodzinnego Programu Aktywizacji dla poszczególnych, wybranych rodzin przy wsparciu ekspertów. Instytucje tworzące Powiatowy Zespół Koordynujący Współpracę  mają na celu wzajemnie się uzupełniać podejmując działania na rzecz wsparcia rodzin wielodzietnych zagrożonych wykluczeniem społecznym. Łatwiejsza współpraca oraz lepsza wymiana informacji wpływają pozytywnie na poziom świadczonych usług i w efekcie przyczynia się do lepszego funkcjonowania beneficjentów.
• Poprawa funkcjonowania rodziny zagrożonej wykluczeniem społecznym wśród społeczności lokalnej.
• Zmiana postawy rodziców z roszczeniowej na aktywnie działającą.
• Poprawa komunikacji w rodzinie. Nabycie umiejętności radzenia sobie z problemami życia codziennego.
• Podniesienie kwalifikacji zawodowych rodziców i budowanie świadomości własnych potrzeb i oczekiwań.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

W ramach pilotażu ,,Schematom Stop” istnieje możliwość przedłużenia pracy z rodzinami oraz kontunuowania wypracowanych ścieżek współpracy instytucjonalnej. Rodziny wielodzietne będą kontynuować wymianę doświadczeń i podtrzymywać przyjacielskie relacje poprzez używanie komunikatorów i portali społecznościowych. Strona Internetowa PCPR w Busku – Zdroju, która zawiera podstronę „Schematy STOP!” aktualizowana będzie na bieżąco.

Kontynuacja współpracy poszczególnych członków Powiatowego Zespołu Koordynującego Współpracę będzie odbywała się w ramach zadań statutowych danej instytucji oraz jednostek i firm działających na rynku lokalnym według wypracowanych metod współpracy.

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Busku – Zdroju w ramach pomocy rodzinom zastępczym będzie kontynuować co miesięczne spotkania grupy wsparcia dla rodzin. Ponadto organizowało co roczny Festyn  ,,Nie ma jak Rodzina” promujący rodzicielstwo zastępcze.

Partnerzy projektu:

• Komenda Hufca ZHP w Busku – Zdroju, Powiatowy Urząd Pracy w Busku – Zdroju, Agencja zatrudnienia Sidrom Sp. Z o.o., Starostwo Powiatowe w Busku – Zdroju, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Gnojnie, Zakład Opieki Zdrowotnej w Busku – Zdroju oraz Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Busku – Zdroju, I Liceum Ogólnokształcące w Busku – Zdroju, Radny Powiatu Roman Duda przewodniczącego Komisji Ochrony Zdrowia, Opieki Społecznej i Polityki Prorodzinnej

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Inne

10. Grupa Wsparcia “Jaskółka” w Publicznym Przedszkolu nr 11 w Ostrowie Wielkopolskim

Projekt trwa od: 01/09/2012 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Publiczne Przedszkole nr 11 im. ,,Calineczki ” w Ostrowie Wielkopolskim jest placówką, która od wielu lat stwarza warunki do wychowania i rozwoju wszystkich dzieci oraz przygotowania ich do codziennego życia. W roku szkolnym 2014/2015 do przedszkola uczęszcza 22 dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, głównie są to dzieci z autyzmem, dzieci z zespołem Downa, niewidome, niedosłyszące. W naszej placówce realizujemy ideę integracji. W tym wieku dzieci nie mają uprzedzeń, reagują na inność swoich kolegów i koleżanek w sposób naturalny. Stosowanie się do tej idei jest możliwe dzięki dobrej współpracy całego przedszkola z rodzicami wychowanków.

Działania:

Poznając potrzeby każdej rodziny nauczyciele przedszkolni starają się w miarę możliwości włączać rodziców w życie przedszkola. Rodzice zapraszani są do udziału w cyklicznych spotkaniach Grupy Wsparcia ,,Jaskółka”, które cieszą się dużym zainteresowaniem już od kilku lat. Tematyka spotkań jest różnorodna w zależności od potrzeb rodziców, którzy dzielą się swoją wiedzą i doświadczeniem, mają możliwość porozmawiania z zaproszonymi specjalistami: rehabilitantem, lekarzem, dyrektorem szkoły specjalnej, dietetykiem, terapeutą, psychologiem i innymi. Grupa współpracuje również ze stowarzyszeniami, fundacjami i instytucjami działającymi na rzecz dzieci niepełnosprawnych. W czasie trwania spotkania dla przedszkole zapewnia dla dzieci opiekę.

Przeprowadzono w lutym 2015 r. warsztaty pt. „Niepełnosprawność-moje dziecko, moja rodzina, mój mąż, moja żona i ja”

Co roku w ramach Europejskiego Tygodnia Autyzmu przedszkole angażuje się w działania nagłaśniające problem dzieci autystycznych i ich rodzin.

Ponieważ wspólne przebywanie dzieci zdrowych z niepełnosprawnymi przynosi wiele korzyści obu stronom, w maju  2013 roku zorganizowano Wiosenny Piknik Integracyjny. Rodzice angażowali się w występy dzieci, zabawy integracyjne oraz szereg konkursów. W czasie pikniku wykorzystano zakupiony sprzęt, który pozyskano ze środków PFRON.

Bezpośrednie rezultaty:

• Rodzice dzieci niepełnosprawnych na spotkaniach Grupy Wsparcia ,,Jaskółka” mają możliwość wymiany własnych doświadczeń. Korzystają z porad specjalistów, rozmawiają z nauczycielami, którzy  pracują z dziećmi w grupie, a także  czują zrozumienie własnych niepokojów. Wiedzę oraz umiejętności z warsztatowych spotkań wprowadzają w swoje codzienne życie.
• Podczas warsztatów rodzice mieli możliwość przemyślenia i zrozumienia własnej sytuacji, przeanalizowania roli swojej i pozostałych członkach rodziny.
• Wspierani rodzice korzystali z konsultacji i porad specjalistów. Stworzona została możliwość spokojnej rozmowy i chwili relaksu.
• Pozyskany sprzęt na Wiosennym Pikniku Integracyjnym jest wykorzystywany do pracy z dziećmi niepełnosprawnymi oraz relaksacji  w sali rekreacyjnej na terenie przedszkola. Rodzice dzieci niepełnosprawnych mieli możliwość bliższego poznania się z rodzicami dzieci zdrowych, nawiązali nowe znajomości i kontakty.
• Działalność Grupy sprzyja integracji rodziców dzieci z niepełnosprawnościami, głębszemu poznawaniu środowiska rodzinnego dziecka, wzmacnia prawidłowe relacje między rodzicami, a dyrektorem i nauczycielami przedszkola oraz wspomaga rozwój dzieci.
• Udział w Światowych i Europejskich Tygodniach  Autyzmu zaangażował rodziców i dzieci do rozpowszechniania wiedzy o autyzmie. W związku z tym świadomość dzieci z naszego przedszkola oraz ich rodziców stała się pełniejsza.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Dzięki udziałowi w spotkaniach Grupy Wsparcia „Jaskółka” rodzice otrzymują pomoc, nie są pozostawieni sami z problemem niepełnosprawności swoich pociech, łatwiej znajdują rozwiązania dla pojawiających się trudności.
• Na terenie przedszkola coraz lepiej funkcjonuje integracja dzieci pełnosprawnych z niepełnosprawnymi.
• Zdobyta wiedza i umiejętności dotyczące rodzajów niepełnosprawności, a szczególnie na temat spektrum autyzmu, przyczynia się do rozwijania tolerancji  i większego zrozumienia.
• Wspólny udział w różnego rodzaju akcjach daje poczucie jedności. Rodzicom dzieci zdrowych uświadamia istotę integracji, a rodzicom dzieci niepełnosprawnych pozwala poczuć się akceptowanym społecznie.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Spotkania Grupy Wsparcia „Jaskółka” są organizowane cyklicznie, zauważalna jest potrzeba kontynuacji tych spotkań, ponieważ pozytywnie wpływają one na uczestników.

W związku z coraz większą liczbą dzieci niepełnosprawnych w ostrowskich przedszkolach, spotkania Grupy Wsparcia „Jaskółka” będą otwarte również dla rodziców z innych ostrowskich przedszkoli.

Planowane jest zorganizowanie spotkania tylko dla ojców dzieci niepełnosprawnych ze specjalistami „Spotkanie w męskim gronie” w celu omówienia sposobów radzenia sobie mężczyzny z niepełnosprawnością swojego dziecka.

Partnerzy projektu:

• Urząd Miasta Ostrów Wielkopolski

Źródło finansowania:

• Środki własne
• PFRON
• Środki sponsorów
• Inne

11. Klub Rodzica Stowarzyszenia Wyjątkowe Serce

Projekt trwa od: 31/08/2014 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Rodzice niepełnosprawnych dzieci często czują się wykluczeni, nie mogą podjąć pracy, potrzebują wsparcia tak prawnego, jak psychologicznego oraz grup samopomocowych. Stowarzyszenie Wyjątkowe Serce prowadząc regularne różnotematyczne warsztaty i spotkania umożliwia im odnalezienie się w rzeczywistości. Pomaga w znalezieniu rozwiązań. Część rodziców podejmuje pracę w stowarzyszeniu lub w prowadzonym przez nie Zespole Placówek Edukacyjnych- szkole dla dzieci z autyzmem i innymi niepełnosprawnościami.

Działania:

• Prowadzenie Akademii Wyjątkowego Rodzica – cyklu bezpłatnych warsztatów o różnych aspektach niepełnosprawności prowadzonych przez specjalistów
• Bezpłatne wsparcie prawne rodziców niepełnosprawnych dzieci
• Bezpłatne porady psychologa
• Prowadzenie artystycznego Klubu Rodzica – bezpłatnych zajęć plastycznych, tanecznych, gimnastycznych, teatralnych umożliwiających matkom niepełnosprawnych dzieci rozwijanie pasji
• Prowadzenie grup samopomocowych
• Oferty pracy dla matek niepełnosprawnych dzieci

Bezpośrednie rezultaty:

• Około 20 matek niepełnosprawnych dzieci znalazło pracę, także w Zespole Placówek Edukacyjnych
• Ponad 100 rodziców uczestniczy w warsztatach tematycznych
• Ponad 80 rodziców uczestniczy w Akademii Wyjątkowego Rodzica
• Około 20 uczestników bierze udział w specjalnych zajęciach terapeutycznych
• Wzrost wiedzy na temat niepełnosprawności w Olsztynie i okolicach

 

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Co najmniej 50 ofert pracy dla rodziców dzieci z niepełnosprawnościami
• Około 500 rodziców z Warmii i Mazur będzie objętych wsparciem różnego rodzaju
• Wzrost wiedzy na temat niepełnosprawności
• Większa akceptacja społeczna ludzi niepełnosprawnych
• Większe zrozumienie osób niepełnosprawnych w rodzinie
• Wzrost samooceny rodziców i rodzeństwa niepełnosprawnych dzieci

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Realizacja zaplanowana jest na kolejne cztery lata.

Partnerzy projektu:

• Zespół Placówek Edukacyjnych, Stowarzyszenie Pomocy Osobom Autystycznym w Olsztynie

Źródło finansowania:

• Środki własne

12. Ośrodek Informacji Osób Niepełnosprawnych

Projekt trwa od: 01/01/2011 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

W strukturze Urzędu Miasta Lublin od maja 2008 r. funkcjonuje Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych, a w nim Ośrodek Informacji Osób Niepełnosprawnych. Kontynuacja działalności Ośrodka wynikała z zapotrzebowania ze strony mieszkańców, jak również z przychylności władz Lublina dla dalszego wyrównywania szans osób niepełnosprawnych w różnych aspektach życia poprzez zapewnienie dostępu do dobrej i rzetelnej informacji.

W samym roku 2014 pracownicy Ośrodka udzielili 6784 informacji i porad z zakresu uprawnień osób niepełnosprawnych, rehabilitacji zawodowej, społecznej, zatrudniania, edukacji, szkoleń, pomocy w wypełnianiu wniosków i innych. Opracowali także publikacje: Miejski Informator dla Niepełnosprawnych Mieszkańców Lublina, oraz 2 broszury: dla osób ze schorzeniami psychicznymi i dla opiekunów osób z ADHD.

Działania:

 

1. Działania realizowane w Ośrodku obejmują udzielanie bezpłatnych informacji: osobom niepełnosprawnym, ich rodzinom i opiekunom; instytucjom i organizacjom działającym na rzecz osób niepełnosprawnych; pracodawcom i potencjalnym pracodawcom osób niepełnosprawnych.

2. Udzielanie bezpłatnych informacji i porad przez: psychologa,  prawnika, tłumacza języka migowego na bieżąco.

3. Opracowywanie i dystrybucja publikacji informacyjnych.

4. Organizacja działań na rzecz środowiska osób niepełnosprawnych, w tym:

• Cyklicznie organizowane Lubelskie Targi Aktywności Osób Niepełnosprawnych,
• Praca w zespołach zadaniowych w zakresie doradztwa dotyczącego inwestycji mających wpływ na funkcjonowanie niepełnosprawnych mieszkańców jako użytkowników przestrzeni publicznej oraz w komisjach konkursowych na zadania zlecane do realizacji organizacjom pozarządowym.
• Organizacja spotkań o charakterze warsztatowo-doradczym, w tym dla pracodawców.
• Działania na rzecz wzrostu zatrudnienia osób niepełnosprawnych w Urzędzie.
• Działania na rzecz kreowania pozytywnego wizerunku osób z niepełnosprawnościami.
• Organizowanie spotkań informacyjno-doradczych na temat ulg i uprawnień osób niepełnosprawnych dla uczestników WTZ, ŚDS, opiekunów, świadczenie usług doradczych na imprezach organizowanych przez Urząd Miasta oraz organizacje i instytucje.
• Opracowywanie i realizacja projektów dotyczących aktywizacji zawodowej osób niepełnosprawnych.

Bezpośrednie rezultaty:

Udzielane informacje i porady mają wpływ na poprawę jakości życia osób niepełnosprawnych, ich rodzin i opiekunów, organizacji pozarządowych i pracodawców. Efekty udzielonego wsparcia:

– odzyskanie prawa do świadczeń rentowych, świadczeń z zakresu pomocy społecznej, w tym zasiłki pielęgnacyjne i opiekuńcze,

– uzyskanie dofinansowania do sprzętu rehabilitacyjnego, zaopatrzenia ortopedycznego i środków pomocniczych, do likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych,

– skorzystanie z różnych form rehabilitacji leczniczej,

– podjęcie zatrudnienia przez osoby z niepełnosprawnością

– podniesienie jakości obsługi osób niepełnosprawnych przez pracowników lotniska

– podjęcie dalszej nauki (wiele osób podjęło studia dzięki uzyskanym informacjom,  zachęcie i wsparciu) oraz uzyskanie dofinansowania edukacji,

– uzyskanie profesjonalnej porady prawnej,

– odzyskanie równowagi psychicznej dzięki uzyskanemu wsparciu psychologicznemu,

– skorzystanie z usługi asystenta osobistego dla dorosłych i dla dzieci

 

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

– Dalsze funkcjonowanie Ośrodka Informacji dla Osób Niepełnosprawnych, gdzie osoby niepełnosprawne i rodzice oraz opiekunowie osób niepełnosprawnych mają dostęp do informacji o ulgach i uprawnieniach, wsparciu finansowym i rzeczowym, możliwościach rehabilitacji zdrowotnej, zawodowej i społecznej oraz funkcjonowaniu jednostek organizacyjnych Miasta”.

– Najistotniejszym działaniem długofalowym jest zdobycie zaufania klientów Ośrodka, którzy dzięki uzyskanej pomocy mogli poprawić jakość swojego życia.

– Zatrudnione w Ośrodku osoby niepełnosprawne są najlepszym przykładem, że osoba niepełnosprawna może się kształcić, pracować, podnosić swoje kwalifikacje i służyć innym.

 

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

– W realizowanym obecnie Programie na rzecz niepełnosprawnych mieszkańców miasta Lublin na lata 2013-2015, ujęte jest dalsze finansowanie Ośrodka Informacji dla Osób Niepełnosprawnych przez Miasto Lublin jako „Zapewnienie dostępu do informacji o ulgach i uprawnieniach osób niepełnosprawnych, wsparcia finansowego i rzeczowego, możliwościach rehabilitacji zdrowotnej, zawodowej i społecznej oraz funkcjonowania jednostek organizacyjnych Miasta”.

Partnerzy projektu:

• brak

Źródło finansowania:

• Środki własne

 

13. Gminny Rzecznik Osób Niepełnosprawnych – wsparcie dla osób niepełnosprawnych zamieszkałych w gminie Kórnik poprzez utworzenie stanowiska Gminnego Rzecznika Osób Niepełnosprawnych.

 

Projekt trwa od: 01/08/2007 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Potrzeba wsparcia oraz wspomagania środowiska osób z niepełnosprawnością wyniknęła głównie z zauważonej ciągle wzrastającej liczby osób posiadających orzeczenie o niepełnosprawności korzystających z pomocy lokalnego stowarzyszenia.

W 2006 roku Centrum Integracji Społecznej SIC! przeprowadziło badania ankietowe wśród 29 rodzin opiekujących się osobami niepełnosprawnymi oceniając w ten sposób potrzeby niepełnosprawnych mieszkających na terenie gminy Kórnik. W świetle uzyskanych danych stwierdzono, że dla dużej części ankietowanych (36,2%) największym problemem na jaki wskazują nie są finansowe bariery lecz właśnie brak dostępu do informacji i zorganizowanych zajęć rehabilitacyjno – terapeutycznych.

Działania:

Z inicjatywy Kórnickiego Stowarzyszenia Pomocy Osobom z Niepełnosprawnością Intelektualną i Ruchową „Klaudynka” 1 sierpnia 2007 r. powołano w Urzędzie Miejskim w  Kórniku stanowisko Gminnego Rzecznika Osób Niepełnosprawnych. Głównym celem pracy rzecznika stało się tworzenie i monitorowanie programu poprawy życia osób niepełnosprawnych w gminie Kórnik. Główne działania rzecznika to rozpowszechnianie informacji dotyczących praw, ulg i uprawnień dla osób niepełnosprawnych. Wsparcie informacyjne poprzez otwarcie biura Rzecznika Osób Niepełnosprawnych jest kierowane dla wszystkich opiekunów, członków rodzin osób niepełnosprawnych, a szczególnie dla samych osób z niepełnosprawnościami zamieszkałych na terenie Gminy Kórnik. W związku z realizacją podmiotowości działań biuro rzecznika skupione jest na poszukiwaniu indywidualnych rozwiązań dla konkretnych osób.

Wśród realizowanych działań wymienić można m.in.:

• Udzielanie informacji o ulgach i uprawnieniach,
• Wskazywanie możliwości otrzymania pomocy prawnej, finansowej, rzeczowej
• Pomoc w pisaniu wniosków i odwołań do różnych instytucji i organizacji
• Informowanie o zmianach prawnych
• Pomoc w wyborze placówek edukacyjnych i ośrodków rehabilitacyjno – wychowawczych,
• Organizowanie spotkań z osobami niepełnosprawnymi, ich opiekunami i członkami ich rodzin.

Bezpośrednie rezultaty:

• Bardzo duża liczba udzielonych porad, informacji .
• Zwiększenie świadomości o prawach, przywilejach osób niepełnosprawnych i ich rodziców, opiekunów spotkań
• Doprowadzenie do utworzenia w Gminie Kórnik pierwszej i jedynej dziennej placówki wsparcia dla dorosłych osób niepełnosprawnych. Środowiskowy Dom Samopomocy w Kórniku rozpoczął swoją działalność 1 marca 2012 roku. Funkcjonuje jako jednostka organizacyjna Gminy Kórnik. ŚDS został utworzony dla osób z niepełnosprawnością intelektualną lub przewlekle chorych psychicznie. Obecnie z jego wsparcia korzysta 28 osób.
• Prowadzenie w prasie lokalnej i na stronie internetowej informatora dla osób niepełnosprawnych
• Jednorazowa akcja wymiany kart parkingowych na terenie gminy Kórnik
• Od 2009 roku w gminie Kórnik rozprowadzane są egzemplarze „Integracji”
• Współprowadzenie z PFRON programu Uczeń Na Wsi. Z programu skorzystało 122 uczniów.
• Prowadzenie kampanii parkingowej – w ramach kampanii odbyły uliczne happenigi, a strażnicy miejscy wręczali dzieciom podczas pogadanek w szkołach broszury o parkowaniu na „kopertach”

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Skuteczniejsze i szybsze uzyskiwanie wsparcia dla osób niepełnosprawnych i ich opiekunów, dzięki rzetelnej informacji uzyskiwanej u Rzecznika.
• Porady Rzecznika powodują szybszy dostęp do terapii i opieki dla dziecka niepełnosprawnego, a dzięki temu łatwiejszy powrót na rynek pracy rodzica.
• Udzielone przez Rzecznika wsparcie umożliwia prawidłowe kształtowanie relacji między osobą niepełnosprawną lub jej opiekunem, a pracownikami instytucji publicznych.
• Dzięki wsparciu Rzecznika kroczy wolno, lecz zdecydowanie idea integracji. Uczestnicy Środowiskowego Domu Samopomocy wraz z kadrą zapraszają zarówno przedszkolaków, jak i uczniów szkół podstawowych na spotkania, podczas których dzieci zapoznają się z osobami niepełnosprawnymi. Integracja od najmłodszych lat jest jednym z najbardziej skutecznych działań. Wzrastając z osobami niepełnosprawnymi, pozbywają się lęku przed nieznanym.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Obecność na terenie gminy Kórnik biura Rzecznika Osób Niepełnosprawnych już od 8 lat przyniosło wiele wymiernych korzyści. Dzięki współpracy z Kórnickim Stowarzyszeniem Pomocy Osobom z Niepełnosprawnością Intelektualną i Ruchową „Klaudynka” oraz funkcjonującym Środowiskowym Domem Samopomocy wizerunek osób z niepełnosprawnościami stał się codziennością w lokalnej społeczności. Działalność biura będzie kontynuowana, w wraz z nią pojawiać się będą kolejne inicjatywy. Obecnie pracujemy nad utworzeniem w Kórniku makiet dla osób słabowidzących i niewidomych makiet z brązu przedstawiających Kórnicki rynek i Zamek.

Partnerzy projektu:

• Kórnickie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Niepełnosprawnością Intelektualną i Ruchową „Klaudynka”
• Ośrodek Pomocy Społecznej w Kórniku
• Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
• Kórnickie Towarzystwo Pomocy Społecznej
• Szkoły i przedszkola z terenu Gminy Kórnik
• Straż Miejska z Kórnika
• Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Poznaniu
• Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności
• Powiatowa Rada ds. Osób Niepełnosprawnych

Źródło finansowania:

• Środki własne

14. Program aktywizacji społecznej w powiecie mieleckim

Projekt trwa od: 01/06/2008 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Problemem społecznym Powiatu Mieleckiego z punktu widzenia zadań PCPR jest zjawisko wykluczenia społecznego osób niepełnosprawnych oraz wychowanków rodzin zastępczych, placówek opiekuńczo-wychowawczych i młodzieżowych ośrodków wychowawczych.

Osoby niepełnosprawne mają trudności z uzyskaniem odpowiedniego poziomu kwalifikacji zawodowych oraz wejściem na rynek pracy. Napotykają na bariery psychologiczne, środowiskowe i społeczne. Z powodu niepełnosprawności wymagają wsparcia i stworzenia warunków do integracji ze społeczeństwem. Beneficjentów Ostatecznych PCPR-u należy wspierać w pełnieniu ról społecznych oraz zdobywaniu kwalifikacji zawodowych.

Działania:

Projekt systemowy „Program aktywizacji społecznej w powiecie mieleckim” realizowany jest od 01.06.2008r. Termin zakończenia projektu to 30.09.2015r.

Działania w ramach projektu ukierunkowane są przede wszystkim na wyrównanie deficytów wynikających z braku dostępu do określonych dóbr i usług, braku posiadanych kwalifikacji lub innych czynników powodujących ograniczenie szans niektórych grup społecznych na równoprawny udział w życiu społecznym i zawodowym.

Przez cały okres realizacji projektu Beneficjenci Ostateczni uczestniczyli w wybranych przez siebie instrumentach aktywnej integracji. Były to:

1. Instrumenty aktywizacji społecznej: Trening kompetencji i umiejętności społecznych w tym – Racjonalna Terapia Zachowania, Grupa samopomocy dla osób niepełnosprawnych, Grupa wsparcia dla osób w sytuacji kryzysowej, Zajęcia edukacyjno – warsztatowe ,,Szkoła dla rodziców” dla rodzin marginalizowanych,
2. Instrumenty aktywizacji zdrowotnej: Turnusy rehabilitacyjne, Rehabilitacja ruchowa, Indywidualna i grupowa terapia psychologiczna, Wyjazdowa terapia psychospołeczna dla rodzin marginalizowanych,
3. Instrumenty aktywizacji zawodowej: Indywidualne i grupowe doradztwo zawodowe, staże.
4. Instrumenty aktywizacji edukacyjnej: Kursy zawodowe

Ponadto udostępniono usługi wspierające w postaci asystenta osób niepełnosprawnych, tłumacza języka migowego. Uczestnicy projektu znajdujący się w trudnej sytuacji finasnowej mają zwracane są koszty dojazdu a dla osób niepełnosprawnych mających trudności w poruszaniu się zapewniany jest dowóz.

Bezpośrednie rezultaty:

Zastosowanie instrumentów aktywnej integracji przyczyniło się do zmotywowania osób zagrożonych wykluczeniem społecznym do podjęcia działań zmierzających do zmiany ich sytuacji oraz do przełamania barier psychologicznych, środowiskowych i społecznych, które do tej pory ich ograniczały. Rezultaty projektu to:

• Liczba osób, którzy wzięli udział w projektach dotyczących aktywnej integracji – 869,
• Liczba osób objętych kontraktami socjalnymi– 1011,
• Liczba beneficjentów, którzy ukończyli trening kompetencji i umiejętności społecznych – 382,
• Liczba beneficjentów, którzy ukończyli indywidualną terapię psychologiczną – 232,
• Liczba osób niepełnosprawnych, które wzięły udział w turnusach rehabilitacyjnych – 619,
• Liczba beneficjentów, którzy wzięli udział w doradztwie zawodowym – 484,
• Liczba beneficjentów ostatecznych, którzy zdobyli kwalifikacje zawodowe– 618,
• Liczba beneficjentów, którzy uzyskali pozytywne opinie pracodawców– 49,
• Liczba osób, które ukończyły zajęcia w ramach ,,Grupy wsparcia”- 8,
• Liczba osób z rodzin marginalizowanych, które ukończyły zajęcia edukacyjno – warsztatowe ,,Szkoła dla rodziców”- 9,
• Liczba osób z rodzin marginalizowanych, które ukończyły wyjazdową terapię psychospołeczną – 8.

Około 60 Beneficjentów Ostatecznych projektu znalazło zatrudnienie.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Udział Beneficjentów Ostatecznych w projekcie spowoduje, iż będą oni w stanie odnaleźć się w społeczeństwie. Podnosząc swoje kwalifikacje staną się atrakcyjniejszymi kandydatami na rynku pracy. Zastosowanie instrumentów aktywnej integracji przyczyni się m.in. do polepszenia warunków ich życia, przełamania barier psychologicznych, środowiskowych i społecznych ,skuteczniejszej integracji, a co za tym idzie zmniejszenia ryzyka wykluczenia społecznego.

Aktywność uczestników projektu zmotywuje inne osoby zagrożone wykluczeniem społecznym do podjęcia działań, które zmienią ich sytuację społeczną, zdrowotną, zawodową. Dzięki realizacji projektu zmieni się postrzeganie beneficjentów w ich środowisku lokalnym, także przez pracodawców.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Projekt systemowy POKL kończy się z dniem 30.09.2015 r.

Partnerzy projektu:

• Brak

Źródło finansowania:

• Środki własne
• PFRON
• Środki UE

15. Wzmacnianie integracji społecznej w Powiecie Bocheńskim

Projekt trwa od: 01/09/2008 r. do 30/06/2015 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Powiat Bocheński leży w środkowej części Małopolski. Jest wspólnotą mieszkańców, wśród których 10% stanowią osoby z niepełnosprawnością. Diagnoza projektu wykazała, że pilnie potrzebne jest wsparcie zarówno dla osób niepełnosprawnych, ich opiekunów, jak również dla osób po kryzysach psychicznych i osób z ich otoczenia.

1. Głównym celem zaprojektowanych działań było stworzenie możliwości aktywnego udziału osób niepełnosprawnych w życiu społecznym poprzez odpowiednie wsparcie indywidualne i grupowe. Istotne było także wypracowanie w środowisku lokalnym warunków sprzyjających włączaniu osób niepełnosprawnych w życie społeczne i zawodowe. Dostrzeżono także problemy osób z zaburzeniami psychicznymi, które zwykle są pozbawione zorganizowanej pomocy w najbliższym środowisku.

Działania:

Praca socjalna prowadzona była w formie poradnictwa i informacji, indywidualnie i grupowo zarówno z samymi beneficjentami, jak i osobami z ich otoczenia. Celem pracy socjalnej było nabywanie informacji o indywidualnych potrzebach osób niepełnosprawnych i osób z ich otoczenia, kierowanie ich do odpowiednio zaplanowanych form aktywizacji. Pracownicy PCPR-u pomagali rozwiązywać zarówno osobiste i społeczne trudności klientów.

Prowadzono z beneficjentami rozmowy wspierające, motywujące oraz wyjaśnianie praw i obowiązków obywatelskich. Każdy uczestnik projektu miał zapewnioną możliwość bezpośredniego kontaktowania się z pracownikiem socjalnym lub doradcą adekwatnie do potrzeb -kontakt osobisty, telefoniczny, sms-owy.

Prowadzono działania zmierzające do aktywnej integracji. Stosowano poradnictwo prawne i psychologiczne, terapię psychologiczną, treningi kompetencji i umiejętności społecznych, umiejętności samoobrony, skutecznego rozwiązywania konfliktów bez przemocy, komunikacji interpersonalnej, autoprezentacji, savoir-vivre, ćwiczenie funkcji poznawczych, poprawnej wymowy, zaradności w sytuacjach trudnych, autoprezentacji, umiejętności gospodarowania budżetem domowym, rękodzielnictwa, kursy zawodowe itp.

Organizowano wielokrotne spotkania o charakterze rekreacyjnym lub okolicznościowym,  włączające osoby niepełnosprawne i integrujące mieszkańców Powiatu.  Publikowano informacje prasowe i artykuły w prasie lokalnej budujące oparcie społeczne dla osób niepełnosprawnych.

Bezpośrednie rezultaty:

Projekt jest jednym ze sposobów rozwiązywania lokalnych problemów społecznych w Powiecie. W latach 2008-2015 wsparcie projektu objęto 254 osoby niepełnosprawne i ponad 351 osób z ich otoczenia.

Osiągnięte rezultaty to m.in. :

• wykształcenie kompetencji i umiejętności społecznych ułatwiających integrację społeczną i zawodową 254 osobom niepełnosprawnym
• usunięcie części barier (organizacyjnych, finansowych, prawnych, psychologicznych) na jakie napotykali uczestnicy projektu w procesie włączania się w życie społeczne i zawodowe na terenie Powiatu Bocheńskiego
• powstanie nowych więzi społecznych
• podniesienie samodzielności wśród uczestników projektu oraz zwiększenie świadomości społecznej wpłynęło korzystnie na zwiększenie niezależności osób niepełnosprawnych. W konsekwencji odciążane zostały osoby opiekujące się niepełnosprawnymi członkami rodziny.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Środowisko uczestników projektu buduje więzi i pomnaża inicjatywy tworzące wiązkę nowych projektów wsparcia społecznego i rozwoju społeczno – gospodarczego Powiatu Bocheńskiego (m.in. poprzez samodzielnie funkcjonujące grupy wsparcia oraz przez organizacje społeczne posiadające osobowość prawną i społecznie użyteczne cele działania).

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Projekt będzie nadal kontynuowany, ponieważ stanowi wkład do długofalowej i kompleksowej strategii rozwiązywania problemów społecznych Powiatu Bocheńskiego. Angażuje pracowników i środki finansowe znajdujące się w zasobach Powiatu.

Partnerzy projektu:

• NGO, Gminy, Samorząd Województwa Małopolskiego

Źródło finansowania:

• Środki własne
• PFRON
• Środki UE

16. Wsparcie dla Mam dzieci niepełnosprawnych

Projekt trwa od: 01/05/2014 r

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

W lokalnej społeczności brakowało miejsca, które mogłoby zrzeszać i organizować wsparcie dla dzieci z niepełnosprawnościami oraz ich rodzin.

Zarówno dzieci niepełnosprawne, jak i ich rodziny są narażone na wykluczenie społeczne. Często są pozostawione samym sobie, a nadmiar problemów powoduje, że nie mają siły i motywacji prowadzić aktywnego życia.

 

Działania:

Zorganizowano grupy wsparcia dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej.

Powstało Stowarzyszenie skupiające dzieci z niepełnosprawnościami oraz ich rodziców. Na dzień dzisiejszy oferuje ono wsparcie dla  24 dzieci w różnym przedziale wiekowym z różnego rodzaju dysfunkcjami.

Stowarzyszenie oferuje zajęcia i opiekę dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej.

Bezpośrednie rezultaty:

Stowarzyszenie działa aktywnie, aby doprowadzić do pełnej integracji dzieci zdrowych z ich niepełnosprawnymi rówieśnikami. Poprzez akcje tematyczne oraz wspólne przedsięwzięcia dzieci uczą się siebie nawzajem.

Dzieci z niepełnosprawnościami i ich rodzice przestają być „zamknięci” w czterech ścianach domu. Biorąc udział w działaniach stowarzyszenia, całe rodziny stają się bardziej aktywne, co raz częściej wychodzą do społeczeństwa. Ich udział w życiu lokalnym powoduje „inność” dzieci nie budzi już zaciekawienia, zdziwienia, a po prostu potrzebę akceptacji i zrozumienia.

Dzięki działalności stowarzyszenia zmniejsza się izolacja zarówno dzieci z niepełnosprawnościami jak i ich rodziców.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Zmniejszenie izolacji dzieci i młodzieży z niepełnosprawnościami.
• Większe zrozumienie społeczeństwa w stosunku do osób niepełnosprawnych.
• Możliwość uczestniczenia dzieci i młodzieży niepełnosprawnej w aktywnościach i działaniach projektowych.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Stowarzyszenie planuje kontynuowanie swoich działań na rzecz dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz ich rodzin.

 

Partnerzy projektu:

• nie dotyczy

Źródło finansowania:

• Inne

 

17. Wyjazdy szkoleniowe dla rodziców dzieci z autyzmem i zespołem Aspergera

Projekt trwa od: 01/06/2013 r. do 30/11/2013 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Rodzice dziecka z autyzmem są grupą społeczną szczególnego ryzyka pod względem trudności emocjonalnych, rodzinnych i zdrowotnych. Czynnik stresu chronicznego prowadzi często do ich wypalenia, problemów małżeńskich, rodzinnych i społecznych. Z badań wynika, że jest to związane nie tylko z niepełnosprawnością dziecka, ale wynika ze specyfiki autyzmu. Takie czynniki jak niepewne rokowanie, trudności z więzią ze strony dziecka, pozornie niezauważalność zaburzenia oraz przebieg terapii sprawiają, że przed rodzicami dzieci z autyzmem stoi szczególnie trudne zadanie dotyczące wychowania i terapii swych dzieci. Jednocześnie widoczne jest, że jakość relacji i komunikacji w rodzinie i związku wpływa na efektywność terapii autystycznego dziecka. Działania szkoleniowo-warsztatowe w naszej praktyce miały na celu nakierowanie na rodzinę i związek, a nie jak zazwyczaj się dzieje, na samą terapię.

Działania:

Zorganizowano 4 wyjazdy dla rodzin dzieci z autyzmem, na których rodzice pracowali na warsztatach terapeutycznych z psychoterapeutą systemowym rodzin. W tym czasie ich dzieci (zarówno dzieci niepełnosprawne jak i ich zdrowe rodzeństwo ) miały zajęcia grupowe prowadzone przez terapeutów z ośrodka Dalej Razem.

Rodziny przyjeżdżały do ośrodka w Szklarskiej Porębie w czwartek wieczorem, by od rana w piątek brać udział w warsztatach. Tematami ich pracy były:

• historie ich związków,
• proces żałoby po diagnozie,
• wpływ autyzmu na życie rodzinne i w bliskim otoczeniu,
• nowe marzenia i plany,
• jak autyzm wpływa na matki, a jak to czują ojcowie
• własne i unikalne zasoby.

Odbywało się 20 godzin szkoleniowych. Sobota popołudnie była czasem na relaks i rodzinnie spędzony czas.

Bezpośrednie rezultaty:

• Poczucie jedności wśród rodzin, które cieszą się czasem dla siebie, dzięki temu, że oddaliły się na chwile od problemów codzienności, a wypracowały dobrą komunikacje.
• Po warsztatach pojawił się większy entuzjazm i zaangażowanie w terapię oraz znacznie polepszyła się jakość współpracy z terapeutą prowadzącym zajęcia z dzieckiem.
• Większość rodziców na nowo odnalazła radość z przebywania ze sobą nawzajem.
• Ponadto powstały grupy wsparcia dla rodziców, którzy z wielką chęcią na nie uczęszczają.
• Na długo zmienił się klimat naszej współpracy i życia rodzinnego w wielu domach, co pomogło samym dzieciom, które z tęsknotą, co niezwykle dla nie dzieci z autyzmem, wciąż wspominają nasz wspólny czas pracy w górach.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Rodzice mają lepsze relacje ze swoimi dziećmi oraz ze sobą nawzajem.

Rodzice odczuwają większą radość z życia rodzinnego i małżeńskiego.

Wielu z rodziców stało się aktywnymi członkami naszego Stowarzyszenia. Chętnie pomagają innym rodzicom, którzy dopiero zetknęli się z diagnozą dziecka.

Nastąpiła zmiana w kwestii współpracy z naszym terapeutą rodzin, gdyż rodzice o wiele częściej dostrzegają swe problemy i chętniej umawiają się na spotkania rodzinne, co przyczynia się do efektywniejszej terapii samego dziecka.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Dalej prowadzone są otwarte spotkania grupowe rodziców, które pojawiły się po projekcie. Dostępne są konsultacje rodzinne. Ponadto planowane są kolejne wyjazdy i nowy program warsztatów dla rodziców dzieci z autyzmem w połączeniu z modułem coachingu rodzicielskiego.

Partnerzy projektu:

• Przedszkole Dalej Razem, Dalej Razem sp. z o.o.,

Źródło finansowania:

• Inne

 

 

Dobre praktyki w zakresie wsparcia, opieki i terapii dla dzieci niepełnosprawnych i ich rodziców

Częstą przyczyną rezygnacji z pracy zawodowej przez rodziców jest konieczność zapewnienia swoim niepełnosprawnym dzieciom wymaganej terapii, rehabilitacji, a po ukończeniu edukacji, często po prostu opieki. Nadal w wielu miejscach w kraju brakuje ośrodków oferujących kompleksowe wsparcie dla dzieci i dorosłych osób z niepełnosprawnościami. Ograniczony dostęp do terapii zmusza rodziców, do szukania pomocy w bardziej oddalonych miejscach. Ciągłe wyjazdy utrudniają jednak podjęcie pracy. Poniżej prezentujemy dobre praktyki w zakresie tworzenia oferty wsparcia dla dzieci i dorosłych osób z niepełnosprawnościami.

18. Punkt terapeutyczny dla dzieci niepełnosprawnych i ich rodzin

Projekt trwa od: 01/01/2014 r. do 31/12/2014 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Prowadzenie specjalistycznej rehabilitacji dla dzieci niepełnosprawnych z terenu  Gminy Nowogard  jest celowe i konieczne. Oddalenie miejsca zamieszkania dzieci niepełnosprawnych o kilkadziesiąt kilometrów od specjalistycznych ośrodków skutkuje: ogromnym obciążeniem dla rodzin w  codziennej rehabilitacji dzieci wymagających systematycznego i intensywnego usprawniania, uniemożliwia udział w zajęciach przynoszących najlepsze efekty w  rozwoju dzieci z niepełnosprawnością.

Do tego częstą przyczyną nie korzystania z różnych form terapii i rehabilitacji jest ciężka sytuacja finansowa rodzin (niejednokrotnie jeden z rodziców  rezygnuje z pracy na rzecz opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym)  jak i również bariera psychiczna wynikająca z osamotnienia związanego z niepełnosprawnością dziecka  i  poczucie wyobcowania ze społeczeństwa.

Brak specjalistycznych ośrodków i punktów rehabilitacyjnych na terenie Gminy Nowogard oraz ograniczony dostęp do form terapii i rehabilitacji wskazuje potrzebę wsparcia dzieci z niepełnosprawnością  w dostępie do wielospecjalistycznej  rehabilitacji i terapii.

Zaproponowane formy zajęć wzbogacą, wzmocnią i wspomogą proces usprawniania i aktywności społecznej dzieci niepełnosprawnych i ich rodziców. To zaś zapobiegnie wykluczeniu ze społeczeństwa, zintegruje rodziny i nauczy radzenia sobie z problemami.

Działania:

Organizowanie zajęć terapeutycznych dla dzieci z niepełnosprawnościami. W ramach projektu przeprowadzono następujące rodzaje zajęć:

1. Zajęcia kinezyterapeutyczne (zajęcia indywidualne).

2.Terapia zajęciowa  z elementami terapii ręki, integracji sensorycznej, muzykoterapii i bajkoterapii (zajęcia indywidualne).

3.Zajęcia aqua-terapeutyczne  (zajęcia grupowe)

4.Zajęcia terapeutyczne z psychologiem -wsparcie rodziców/ opiekunów  dzieci niepełnosprawnych zarówno w sferze emocjonalnej (jak znajdować w sobie źródło siły, jak radzić sobie z lękiem o przyszłość dziecka), a także poprzez wskazanie zasad jakie obowiązują w kontaktach z ludźmi i instytucjami w obszarze opieki nad dzieckiem i dla ochrony jego praw.

5.Spotkania Grupy Wsparcia  Rodziców – polegały  na spotkaniach rodziców dzieci niepełnosprawnych  i dzieleniu się doświadczeniem z bycia rodzicem dziecka z problemami rozwojowymi.

Bezpośrednie rezultaty:

Zostało objętych wsparciem 12 dzieci niepełnosprawnych  poprzez dostęp do specjalistycznej rehabilitacji i terapii.

Odbyło się 36 godzin zajęć kinezyterapeutycznych, w tym na każde dziecko przypadło 3 godziny  zajęć kinezyterapeutycznych.

Odbyło się 36 godzin terapii zajęciowej z elementami terapii ręki, integracji sensorycznej, muzykoterapii  i bajkoterapii, w  tym na każde dziecko przypadło 3 godziny  terapii zajęciowej.

Odbyło się 6 wyjazdów na basen w ramach, których grupa (12-ścioro dzieci) uczestniczyła w  6 godzinach zajęć  aqua-terapeutycznych.

Objęto wsparciem 12 rodziców / opiekunów  dzieci niepełnosprawnych- udział w zajęciach terapeutycznych z psychologiem, spotkaniach w Grupie Wsparcia Rodziców oraz korzystanie z porad i pomocy członków Zarządu Stowarzyszenia. Odbyło się 10 spotkań (20 godzin) w ramach Grupy Wsparcia Rodziców, 20 godzin zajęć terapeutycznych z psychologiem dla rodziców / opiekunów dzieci niepełnosprawnych.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Wszystkie powyższe rezultaty uzyskane w ramach projektu zwiększyły samodzielność psychofizyczną i aktywność społeczną  dzieci niepełnosprawnych i ich rodziców biorących  czynny udział we wszystkich zajęciach w ramach projektu. Co z kolei przyczyniło się do zahamowania wykluczenia społecznego tych rodzin.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Aby działania podjęte w ramach projektu przyniosły zaplanowane efekty, powinny mieć charakter ciągły. Dlatego też Stowarzyszenie dla Dzieci Niepełnosprawnych „Serduszko” zamierza w kolejnych latach kontynuować  swoją działalność  na rzecz dzieci niepełnosprawnych współpracując w tym zakresie z Gminą Nowogard.

Partnerzy projektu:

• Gmina Nowogard

 

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Inne

19. Kompleksowe wspieranie rozwoju dziecka niepełnosprawnego i zagrożonego niepełnosprawnością oraz jego rodziny

Projekt trwa od: 02/10/2006 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Rosnące zapotrzebowanie środowiska rodziców i opiekunów potrzebujących specjalistycznej pomocy dzieciom z zaburzeniami rozwoju psychoruchowego, jak również wyrównywania szans edukacyjnych oraz kompleksowej pomocy w zakresie wspierania rozwoju małego dziecka niepełnosprawnego i zagrożonego niepełnosprawnością.

Specjalistyczna Placówka Wsparcia Dziennego i Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka to inicjatywa wcześniej nie realizowana, o zasięgu powiatowym. Jest to jedyna tego typu jednostka w powiecie dębickim uzupełniająca działania placówek oświatowych
oraz placówek służby zdrowia. Została utworzona 02.10.2006r. na mocy uchwały Rady Powiatu Dębickiego.

Działania:

1. Specjalistyczna Placówka Wsparcia Dziennego i Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka zapewnia dziecku opiekę, pomoc w nauce, a także stałą pracę z rodziną dziecka. Pobyt w placówce jest dobrowolny i bezpłatny.
2. Jednostka prowadzi także różnorodne formy pracy z dzieckiem i rodziną polegające na oddziaływaniach terapeutycznych, kompensacyjnych, korekcyjnych, i logopedycznych. Zespół specjalistów realizuje opracowane programy terapii oraz usprawniania psychoruchowego, zarówno  podczas zajęć grupowych jak i w kontakcie indywidualnym.
3. W każdym roku liczba dzieci oraz rodzin korzystających z pomocy Placówki wzrasta. W 2014 roku z pomocy skorzystało ok. 706 dzieci z terenu całego powiatu dębickiego
   z czego około 269 dzieci wymaga stałej opieki. W stosunku do nich realizowane są indywidualne programy terapeutyczne. Pomoc udzielana osobom zgłaszającym się do placówki jest kompleksowa, wielopłaszczyznowa i systematyczna, ze szczególnym uwzględnieniem wczesnego wspomagania rozwoju dzieci  niepełnosprawnych i zagrożonych niepełnosprawnością.
4. Ponadto rodzice uzyskują zalecenia do pracy w warunkach domowych odnoszące się do codziennej pielęgnacji i usprawniania dzieci z różnymi dysfunkcjami rozwojowymi. W razie konieczności rodzice dzieci chorych i niepełnosprawnych mają  możliwość korzystania z grup wsparcia oraz indywidualnych konsultacji specjalistów.
5. Pracownicy jednostki ściśle współpracują ze Stowarzyszeniem Pomocy Niepełnosprawnym z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym w Dębicy organizując wiele imprez o charakterze integracyjnym np. „Spotkanie ze Świętym Mikołajem”, „Dzień Dziecka”, itp. Inicjują również zbiórki w celu doposażenia w niezbędny sprzęt rehabilitacyjny i pomoce terapeutyczne w/w Placówkę oraz indywidualne potrzeby dzieci.

Bezpośrednie rezultaty:

Bezpośrednim rezultatem działalności Specjalistycznej Placówki Wsparcia Dziennego i Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka jest lepszy rozwój i funkcjonowanie w środowiskach szkolnych, rodzinnych, rówieśniczych dzieci niepełnosprawnych i zagrożonych niepełnosprawnością oraz większa integracja z pełnosprawnym społeczeństwem.

Kierowana pomoc pozwala na aktywniejsze funkcjonowanie społeczne rodzin dzieci niepełnosprawnych oraz prawidłowe wykorzystanie przez nich możliwości prawnych i finansowych.

Działalność placówki gwarantuje poprawę życia poprzez wyrównywanie szans dzieci niepełnosprawnych i zagrożonych niepełnosprawnością, od momentu narodzin lub postawionej diagnozy.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Długofalowo następuje podniesienie aktywności życiowej i społecznej dzieci niepełnosprawnych. Działania te mają również na celu przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu rodzin z dzieckiem dysfunkcyjnym oraz pełniejszą integrację społeczności lokalnej. Gwarantują także lepsze wykorzystanie środków pomocowych. Prowadzenie regularnej pracy wychowawczej z dzieckiem i jego rodziną pozwala nabyć odpowiednie umiejętności społeczne, niezbędne do samodzielnego, prawidłowego funkcjonowania
w dorosłym życiu.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Dzięki działalności Specjalistycznej Placówki Wsparcia Dziennego i Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka możliwe jest rozpoznanie potrzeb środowiska lokalnego
w zakresie wspierania osób niepełnosprawnych a także prawidłowe wykorzystanie środków pomocowych będących w gestii samorządu terytorialnego. Projekt jest długofalowy i nie przewiduje się terminu zakończenia. Stałą kontynuację działalności umożliwia ustawa o pomocy społecznej, zakładająca iż adresatem działań pomocy społecznej jest rodzina jako całość, a jej wzmacnianie powinno być traktowane jako podstawa przy planowaniu i projektowaniu wszelkich programów pomocy i wsparcia.

Partnerzy projektu:

• Stowarzyszenie Pomocy Niepełnosprawnym z Mózgowym Porażeniem Dziecięcym w Dębicy, Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Dębicy.

 

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Środki sponsorów
• Inne

20. Wsparcie dla najmłodszych

Projekt trwa od: 01/09/1992 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Na przestrzeni ostatnich lat zaznacza się wzrost liczby dzieci, u których diagnozowane są różnego rodzaju dysfunkcje rozwojowe. Dotyczy to zarówno niemowląt, jak i dzieci w wieku przedszkolnym. Prowadzone przez dąbrowskie placówki oświatowe zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju dziecka obejmują pomocą dzieci i ich rodziny. Celem zajęć jest:

• zmniejszenie ryzyka opóźnień rozwojowych we wszystkich sferach rozwoju dziecka,
• zapobieganie następstwom istniejących dysfunkcji,
• opracowanie odpowiedniego modelu wsparcia pedagogicznego z uwzględnieniem przyczyn zaburzeń, możliwości i prognoz rozwojowych dziecka,
• wyposażenie rodziców w podstawową wiedzę i umiejętności w zakresie postępowania z dzieckiem niepełnosprawnym.

Działania:

• Zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju dziecka prowadzone są na terenie Dąbrowy Górniczej przez terapeutów zatrudnionych w  Zespole Szkół Specjalnych nr 5 i Specjalnym Ośrodku Szkolno – Wychowawczym dla Dzieci Słabo Widzących i Niewidomych. Na terapię przyjmowane są  dzieci  z następującą diagnozą: niepełnosprawność ruchowa, niepełnosprawność sprzężona, autyzm,  mózgowe porażenie dziecięce, zaburzenia neurorozwojowe, zaburzenia psychoruchowe, upośledzenie umysłowe, wada wzroku, wada słuchu, afazja ruchowa, zespoły genetyczne – Zespół Downa, Zespół Retta, zespół FAS, choroby wrodzone układu nerwowego, zagrożone nieprawidłowym rozwojem z powodu obciążenia czynnikami wysokiego ryzyka okołoporodowego – wcześniactwo.
• Terapeuci wykorzystują  różnorodne metody dobrane umiejętnie do potrzeb i możliwości dziecka. Są to m.in. metoda  Bobathów, Vojty, PNF, Kinesiotaping, Orteza Dynamiczna, Hallwicka, Integracja Sensoryczna, Dennisona, Sherborne, Knillów, behawioralna, stymulacja polisensoryczna, Frostig, Johannesa, Tomatis i EEG Biofeedback. Dla dzieci słabo widzących i niewidomych terapeuci prowadzą zajęcia w zakresie orientacji przestrzennej.
• Wsparciem objęci są również rodzice, którzy mogą korzystać z porad specjalistów w zakresie rozwiązywanie problemów.
• Organizacją grupy wsparcia dla rodziców przy ośrodku wczesnego wspomagania rozwoju.

Bezpośrednie rezultaty:

Bezpośrednim rezultatem wczesnego wspomagania rozwoju jest minimalizowanie konsekwencji zaburzeń rozwojowych dziecka we wszystkich sferach życia, kompensowanie funkcji uszkodzonych oraz włączenie rodziców do procesu terapeutycznego.

W ramach swoich działań grupa wsparcia funkcjonująca przy placówkach prowadzących wczesne wspomaganie pomaga w organizacji turnusów rehabilitacyjnych, spotkań okolicznościowych i festynów rodzinnych.

Przy profesjonalnym wsparciu nauczycieli specjalistów opieką zostaje objęta cała rodzina dziecka niepełnosprawnego.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Wieloaspektowa terapia dzieci zapobiega pogłębianiu się następstw dysfunkcji, a opracowanie odpowiedniego modelu wsparcia pedagogicznego z uwzględnieniem przyczyn zaburzeń, możliwości i prognoz rozwojowych dziecka pozwala dążyć do całkowitego usprawnienia i usamodzielnienia się dziecka w przyszłości.

Wsparcie udzielne rodzicom pomaga rozwiązywać pojawiające się trudności oraz chroni rodziców przed poczuciem osamotnienia i wykluczenia.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Prowadzenie od wielu lat zajęć wczesnego wspomagania rozwoju dziecka na terenie Dąbrowy Górniczej i zabezpieczenie środków finansowych w budżecie miasta w kolejnych latach, pozwoli na  kontynuację projektu  i zaspokoi  potrzeby środowiska.

Partnerzy projektu:

• brak

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Inne

21. Wczesne wspomaganie szansą dla rozwoju dziecka niepełnosprawnego – budowanie i wzmacnianie lokalnego systemu wczesnego wspomagania rozwoju dziecka niepełnosprawnego na terenie Powiatu Dąbrowskiego

Projekt trwa od: 13/10/2013 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Liczba osób niepełnosprawnych kształtowała się w Powiecie Dąbrowskim na poziomie 9,6 tys. Osób, co stanowiło 16,7%  ogółu ludności zamieszkującej Powiat. Powiat Dąbrowski ciągle poszukuje nowatorskich rozwiązań służących wyrównywaniu szans w dostępie osób niepełnosprawnych do pełnego udziału we wszystkich aspektach życia. PCPR w Dąbrowie Tarnowskiej ma bezpośredni kontakt zarówno z osobami niepełnosprawnymi, jak również z członkami ich rodzin. Pracownicy Centrum często spotykali się z opinią rodziców dzieci niepełnosprawnych, iż czują się osamotnieni ze swoim problemem, nie wiedzą gdzie się udać po pomoc i od czego należy zacząć.

Mając na uwadze konieczność pomocy rodzicom dzieci niepełnosprawnych oraz fakt, iż posiadanie niepełnosprawnego dziecka często staje się przyczyną poważnego kryzysu rodziny prowadzącego nierzadko do pogorszenia sytuacji finansowej, PCPR postanowiło zrealizować powyższy projekt.

Założeniem projektu jest zapewnienie rodzicom optymalnego wsparcia w pracy nad rozwojem niepełnosprawnego dziecka. Dzięki tej pomocy rodzice będą mogli zapewnić godne życie dla siebie i swoich pociech. Projekt ma pomóc rodzicom w dążeniu do jak najpełniejszego usamodzielnia swojego podopiecznego, a tym samym do zadbania o siebie, swój rozwój, samorealizację.

Działania:

Projekt oparty jest na idei wczesnego wspomagania rozwoju dziecka niepełnosprawnego. Obejmuje zintegrowany system oddziaływań profilaktycznych, diagnostycznych, leczniczo – rehabilitacyjnych i edukacyjnych, prowadzonych przez interdyscyplinarny zespół specjalistów.

W ramach projektu utworzono grupę samopomocową, w skład której wchodzą rodzice dzieci niepełnosprawnych, którzy cyklicznie spotykają się raz w miesiącu. Dzięki wsparciu PCPR-u rodzice Ci otrzymali między innymi bezpłatne wsparcie psychologów, pedagogów, logopedów i doradców zawodowych.

Zatrudnieni zostali specjaliści z zakresu medycyny w tym diabetolog i pediatra oraz specjaliści z zakresu rehabilitacji. Udało się pozyskać specjalistów z zakresu rehabilitacji w wodzie i integracji sensorycznej.

Powiat Dąbrowski nawiązał współpracę z Regionalnym Ośrodkiem Polityki Społecznej w Krakowie i na mocy zawartego porozumienia organizowano spotkania konsultacyjno-doradcze dla rodziców dzieci niepełnosprawnych, a także dla przedstawicieli jednostek oświatowych, służby zdrowia oraz pracowników socjalnych i asystentów rodzin.

Każdego roku na terenie Powiatu Dąbrowskiego organizowano pikniki integracyjne dla osób niepełnosprawnych i ich rodzin oraz konferencje poświęcone tematowi niepełnosprawności wraz z prezentacją systemu pomocy na terenie Powiatu.

Opracowano i wydano szereg publikacji w tym: informator dla osób niepełnosprawnych, informator dotyczący środowiskowego systemu wsparcia osób niepełnosprawnych, informator o budynkach użyteczności publicznej na terenie Powiatu Dąbrowskiego dostępnych dla osób niepełnosprawnych, broszura podsumowująca działania Powiatu Dąbrowskiego na rzecz osób niepełnosprawnych. Na szczególną uwagę zasługuje ostatnia publikacja wydane w roku 2015 pt. „Opowieść życiem pisana …” – refleksje rodziców dzieci niepełnosprawnych. Autorami jedenastu opowieści zawartych w publikacji są rodzice dzieci niepełnosprawnych z terenu Powiatu Dąbrowskiego. Opierając się na swoich – często wieloletnich – doświadczeniach podzielili się refleksjami, wspomnieniami oraz wypracowanymi praktykami w radzeniu sobie z niepełnosprawnością własnego dziecka.

Bezpośrednie rezultaty:

W wyniku realizacji projektu, który miał na celu wczesne wspomaganie rozwoju dziecka z niepełnosprawnością, wśród rodziców dzieci niepełnosprawnych wypracowane zostały  nowe postawy rodzicielskie. Miała miejsce zmiana nastawienia rodziców do niepełnosprawności ich dzieci, ukształtowały się trwałe postawy wśród rodziców dzieci niepełnosprawnych, sprzyjające zwiększaniu samodzielności oraz aktywności społecznej ich dzieci i ich samych. Realizacja projektu ponadto pozwoliła na osiągniecie takich rezultatów jak przeprowadzenie wszechstronnej edukacji rodziców podczas warsztatów grupowych i spotkań indywidualnych ze specjalistami. Dzięki uczestnictwu w projekcie wychwycono problemy wychowawcze, nauczono rodziców ćwiczeń i technik rehabilitacji.

Dzięki realizacji projektu istnieje liczna sieć placówek wsparcia, a także bardzo dobra współpraca pomiędzy nimi. Przedstawiciele jednostek oświatowych, służby zdrowia oraz pracownicy socjalni i asystenci rodzin z ośrodków pomocy społecznej otrzymali w trakcie realizacji projektu wsparcie merytoryczne, które stało się cennym elementem podniesienia ich kwalifikacji zawodowych.

Wydanie publikacji, szczególnie „Opowieści Życiem pisanej …” stanowić będzie źródło wsparcia dla rodziców, którzy dowiadują się o niepełnosprawności dziecka.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Powiat Dąbrowski poprzez swoje jednostki organizacyjne w sposób ciągły koordynować będzie działania dążące do osiągnięcia rezultatów tożsamych, z tym co już udało się osiągnąć. Te zorganizowane, międzysektorowe działania władz publicznych oraz innych podmiotów, służyć będą kształtowaniu, poprawie oraz ochronie warunków i jakości życia oraz wzrostu statusu społecznego osób niepełnosprawnych i ich rodzin. Umożliwią tym osobom dostęp do niezbędnych świadczeń, usług oraz rozwiązań technologiczno-organizacyjnych zwiększających szanse aktywnego udziału w życiu społecznym. Rola koordynatora i wykonawcy kluczowych przedsięwzięć spoczywała i nadal spoczywać będzie na Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Dąbrowie Tarnowskiej.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Dąbrowie Tarnowskiej, w ramach posiadanych zasobów finansowych i materialnych nadal będzie wspierało rodziców dzieci niepełnosprawnych i ich podopiecznych. Z pełnym zaangażowaniem, z nastawieniem na osiąganie jak najlepszych efektów realizowane będą projekty na rzecz osób niepełnosprawnych. Centrum aplikować będzie w konkursach na środki finansowe, które przeznaczone zostaną na sfinansowanie działań mających na celu aktywizację społeczną i zawodową niniejszej grupy społecznej. Stale powadzone będzie rozpoznawanie potrzeb środowiska lokalnego w zakresie wspierania osób niepełnosprawnych ich rodzin.

Partnerzy projektu:

• nie dotyczy

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Środki UE

22. Rehabilitacja ruchowa uczniów niepełnosprawnych

Projekt trwa od: 01/09/1995 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

W związku z dużym zapotrzebowaniem  na terapię ruchową w szkołach, wynikającą ze wzrostu liczby uczniów, u których zdiagnozowano deficyty w zakresie rozwoju ruchowego, Zespół Szkół Specjalnych nr 5 w Dąbrowie Górniczej prowadzi rehabilitację ruchową uczniów na wszystkich etapach edukacyjnych. Zajęcia rehabilitacyjne są niezbędne uczniom do prawidłowego funkcjonowania, a ich realizacja w szkole odciąża logistycznie i finansowo rodziców.

Działania:

W bieżącym roku szkolnym terapią ruchową objętych jest 103 uczniów szkoły 58 wychowanków przedszkola. Stałą opiekę rehabilitacyjną zapewnia 15 terapeutów ruchowych, którzy pracują najnowocześniejszymi dostępnymi metodami, takimi jak: NDT Bobath, Vojta, PNF, SET (neurac), orteza dynamiczna DUNAG, SI, Kinesiotaping, terapia tkanek miękkich, terapia przy użyciu platformy stabilometrycznej ALFA. Oprócz metod wiodących, wspomagająco wykorzystuje się także fizykoterapię (krioterapia, elektroterapia, magnetostymulacja i magnetoterapia, koloroterapia, laseroterapia), a także hydroterapię (4 wanny do hydromasażu, kąpieli wirowych, bąbelkowych).  Wszystkie zabiegi odbywają się przy użyciu najnowszego i najwyższej klasy sprzętu do zabiegów fizykalnych. Wspomaganiem zaburzeń ruchowych są objęte dzieci zarówno z konkretnymi i zdiagnozowanymi zaburzeniami, jak  i dzieci z grup ryzyka.

Bezpośrednie rezultaty:

Kompleksowość terapii przekłada się na widoczne postępy w zakresie normalizacji napięcia mięśniowego, poprawy koncentracji na wykonywanym zadaniu, lepszej stabilizacji centralnej tułowia. Zmieniły się ponadto wzorce ruchowe uczestników projektu, skorygowane zostały wady postawy, a także nastąpiło wyciszenie, zmniejszenie zachowań niepożądanych, nadwrażliwości oraz niedowrażliwości.

Zwiększenie możliwości ruchowych powoduje poprawę jakości funkcjonowania uczniów,  umożliwia im większą samodzielność oraz wpływa na ich samoobsługę. Tym samym ułatwia rodzicom codzienną opiekę nad dzieckiem oraz umożliwia włączanie dziecka do aktywnego życia społecznego.

Realizacja zajęć w szkole powoduje, że rodzice nie muszą jej zapewniać we własnym zakresie, ponosząc tym samym nieraz bardzo duże wydatki.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Prowadzenie zajęć rehabilitacyjnych na przestrzeni wielu lat udowodniło, że systematyczna terapia  z wykorzystaniem odpowiedniego sprzętu medycznego skutecznie usprawnia dzieci i młodzież oraz przyczynia się do usuwania ich deficytów ruchowych.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Zabezpieczenie środków finansowych na wynagrodzenie terapeutów oraz funkcjonowanie doskonale wyposażonego zaplecza rehabilitacyjnego pozwoli na kontynuację projektu w następnych latach.

Partnerzy projektu:

• brak

Źródło finansowania:

• Środki własne

23. Kompleksowe i wielospecjalistyczne oddziaływania rewalidacyjne wspierające dzieci i młodzież z terenu Dąbrowy Górniczej z zaburzeniami rozwoju

Projekt trwa od: 01/03/2011 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

W związku z dużym zapotrzebowaniem na specjalistyczne wsparcie dzieci z niepełnosprawnościami, od 5 lat w ramach dotacji celowej na zadania własne gminy w zakresie oświaty i wychowania, pn. „Kompleksowe i wielospecjalistyczne oddziaływania rewalidacyjne wspierające dzieci i młodzież z terenu Dąbrowy Górniczej  z zaburzeniami rozwoju” gmina zleca organizacjom pozarządowym realizację zajęć rewalidacyjnych.  Projekt kierowany jest do wychowanków przedszkoli oraz uczniów szkół funkcjonujących na terenie miasta, u których występują  zaburzenia rozwojowe ograniczające ich możliwości w funkcjonowaniu intelektualnym, społecznym, emocjonalnym, a także w uczeniu się.

Działania:

• Wsparciem terapeutycznym podczas realizacji projektu w 2014 r. zostało objętych 94 uczestników (dzieci  i młodzieży niepełnosprawnej).
• Uczestnicy  projektu brali udział w następujących  zajęciach terapeutycznych: terapia EEG Biofeedback, wczesna profilaktyka trudności szkolnych dzieci w wieku 6 lat, terapia ruchowa z zastosowaniem ortezy dynamicznej, glottodydaktyka, zajęcia psychoedukacyjne dla dzieci autystycznych, zajęcia metodą  Johansena, zajęcia rewalidacyjne z wykorzystaniem m. in. metody symultaniczno – sekwencyjnej  i metody REHACOM, zajęcia rewalidacyjne z zakresu surdopedagogiki.
• Zorganizowano grupę wsparcia „Tęcza” dla rodziców dzieci z autyzmem i zespołem Aspergera.

Bezpośrednie rezultaty:

1. Poprawa komunikacji interpersonalnej i umiejętności współpracy w grupie.
2. Usprawnienie zaburzonych funkcji psychoruchowych; poprawa koncentracji uwagi; rozwój funkcji poznawczych, stosowania norm społecznych i reguł postępowania.
3. Poprawa umiejętności rozładowywania negatywnych napięć psychicznych i emocjonalnych oraz umiejętności ujawniania pozytywnych uczuć wyzwalających aktywność.
4. Wzrost wiedzy i umiejętności wychowawczych u rodziców dzieci biorących udział  w projekcie.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Dzięki specjalistycznej terapii prowadzonej z uczestnikami projektu zaobserwować można poprawę komunikacji interpersonalnej i umiejętności współpracy w grupie, usprawnienie zaburzonych funkcji psychoruchowych, poprawę koncentracji uwagi, rozwój funkcji poznawczych, stosowanie norm społecznych i reguł postępowania.

Osiągnięte rezultaty pozwalają uczniom lepiej funkcjonować w grupie rówieśniczej i odnieść sukces edukacyjny, a w przyszłości stać się w samodzielnymi członkami społeczeństwa.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Po zabezpieczeniu środków finansowych w budżecie miasta na kolejne lata, planowana jest kontynuacja zadania w przyszłości.

Partnerzy projektu:

• Dąbrowskie Stowarzyszenie Na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „Otwarte serca”

Źródło finansowania:

• Środki własne

24. Prowadzenie podstawowej szkoły specjalnej dla dzieci niepełnosprawnych intelektualnie z Katowic i okolicznych miast/gmin, dostosowanej organizacyjnie i funkcjonalnie do ich potrzeb i możliwości

Projekt trwa od: 01/09/2014 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Niepubliczna Specjalna Szkoła Podstawowa „Arka Noego” jest aktualnie jedyną lokalną alternatywą dla specjalnego szkolnictwa publicznego. Istnieje lokalnie zapotrzebowanie na placówki specjalistyczne- szkoły specjalne oferujący wsparcie na wysokim poziomie dla dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Dzieci z niepełnosprawnością intelektualną mają ograniczony potencjał intelektualny i szereg deficytów. Potrzebują specjalnych metod, nowoczesnych narzędzi, kameralnych warunków do pracy, grona rówieśników o podobnym poziomie funkcjonowania, aby móc możliwie najpełniej rozwijać się i uczestniczyć w życiu społecznym. Często nie odnajdują się ani w publicznych szkołach specjalnych, ani w szkołach masowych z oddziałami integracyjnymi. Niepubliczna placówka posiada więcej możliwości działania, może w innowacyjny sposób wspierać dzieci z niepełnosprawnością intelektualną.

Działania:

Fundacja prowadzi Niepubliczną Specjalną Szkołę Podstawową „Arka Noego” w Katowicach, przy ul. Gromadzkiej 59, od 1 września 2014 roku. Obecnie uczęszcza do niej 4 uczniów z niepełnosprawnościami sprzężonymi, przy czym: 2 niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu lekkim i 2 niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu umiarkowanym.
Aktualnie funkcjonują dwa oddziały klasy I, realizujące odpowiednią podstawę programową

Odbywa się szereg zajęć terapeutycznych, w tym: logopedia, muzykoterapia, integracja sensoryczna, gimnastyka korekcyjna, usprawnianie manualne, zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze i korekcyjno-kompensacyjne, biofeedback, rewalidacja metodą Knillów, metodą Dobrego Startu

W szkole organizujemy szereg zajęć dodatkowych, pozalekcyjnych, w tym: muzykoterpaię, karate, taniec, hipoterapię, naukę gry na instrumentach muzycznych, rehabilitację,

Bezpośrednie rezultaty:

Utworzono pierwszą w okolicy szkołę niepubliczną dedykowaną dzieciom z niepełnosprawnością intelektualną.

W szkole udostępniono dzieciom szeroką gamę zajęć terapeutycznych, a także zajęcia dodatkowe w tym zajęcia muzyczne, zajęcia taneczne, rehabilitacyjne, karate, muzykoterapia,  hipoterapia, dogoterapia, itd.

Szkoła jako jedna z nielicznych stara się o nowoczesne wyposażenie Sali do zajęć integracji sensorycznej.

Zajęcia grupowe będące w ofercie szkoły mają charakter integracyjny, tj. w większości z nich uczestniczą też dzieci zdrowe.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

1. Pełniejsza integracja dzieci niepełnosprawnych intelektualnie ze środowiskiem rówieśniczym.
2. Zapobieganie wykluczeniu społecznemu dzieci niepełnosprawnych intelektualnie.
3. Wyposażenie dzieci niepełnosprawnych intelektualnie w kompetencje umożliwiające pełnienie różnych ról społecznych.
4. Zdobycie konkretnych umiejętności dających podstawę do ewentualnego dalszego rozwoju zainteresowań i pasji i dorosłego życia:

• Poprawa koncentracji, pozytywne zmiany w zachowaniu.
• Umiejętność radzenia sobie z emocjami, z doznaniami, także ze stresem.
• Poprawa jakości i umiejętności przyswajania wiedzy, postępy w rozwoju mowy;
• Podniesienie własnej samooceny, zwiększone poczucie własnej wartości;
• Poprawa koordynacji ruchowej, sprawności i precyzji;
• Poprawa możliwości i jakości wykonywania trudniejszych aktywności ruchowych z zakresu dużej i małej motoryki

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Szkoła będzie działać przez wiele lat, a z czasem Fundacja ma zamiar i plan rozwinąć ten projekt poprzez otwarcie specjalnego gimnazjum, szkoły zawodowej, jak również założenie przedsiębiorstw zatrudniających absolwentów tych szkół.

Partnerzy projektu:

• nie dotyczy

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Środki sponsorów
• Inne

25. Wczesne wspomaganie-Wspólne działanie”

Laureat konkursu:

“Najlepsze praktyki w zakresie wspierania rodziców dzieci z niepełnosprawnościami”

Projekt trwa od: 14/10/2013 r. do 30/11/2014 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Według danych uzyskanych z Systemu Informacji Oświatowej  w Małopolsce na dzień 30 września 2014 r. funkcjonowało 359 placówek realizujących wczesne wspomaganie, w których pomocą zostało objętych łącznie 2680 dzieci i ich rodzin. System wczesnej interwencji (wczesnego wspomagania) spoczywa wspólnie na rodzinach, specjalistach oraz właściwych władzach lokalnych. W odniesieniu do rozwoju dziecka muszą to być powiązania pomiędzy medycyną, naukami humanistycznymi i społecznymi. W pomoc dzieciom  i ich rodzinom zaangażowani są specjaliści z różnych dziedzin. Nie powinni oni działać w izolacji, tylko współpracować ze sobą w ramach interdyscyplinarnych zespołów. Dobra koordynacja jest niezbędna, by zagwarantować najskuteczniejsze wykorzystanie dostępnych środków i zasobów społecznych dla dobra dzieci i ich rodzin.

Działania:

Na mocy porozumień o współpracę zawartymi z powiatem wadowickim (PCPR), powiatem bocheńskim (PCPR), powiatem dąbrowskim (PCPR), zapewniono konsultacje merytoryczne,  wsparcie doradcy, opiekę merytoryczną pracowników Regionalnego Ośrodka Polityki Społecznej oraz promocję realizacji projektu i jego osiągnięć (strona internetowa ROPS).

W toku realizacji projektu zorganizowano szereg interdyscyplinarnych spotkań lokalnych instytucji (pomocy społecznej, służby zdrowia, oświaty) oraz organizacji pozarządowych, których celem jest wsparcie dziecka z niepełnosprawnością oraz jego rodziny.

Systematyczne doradztwo i konsultacje dotyczyły organizacji WWRD, najczęściej zgłaszane były  następujące kwestie problemowe:

• opracowywanie procedur działania zespołów WWRD w placówkach,
• pozyskiwanie środków finansowych od organów prowadzących i subwencji oświatowej,
• organizacja zajęć,
• sposoby i tryby możliwego zatrudniania pracowników,
• rozliczanie subwencji oświatowej,
• prawne podstawy pracy specjalistów,
• realizacja WWRD w poszczególnych gminach,
• diagnoza wielospecjalistyczna najmłodszych dzieci niepełnosprawnych,
• sposób prowadzenia dokumentacji i ewaluacja działań WWRD,
• tworzenie lokalnego systemu współpracy w zakresie pomocy dziecku niepełnosprawnemu
  i jego rodzinie, które w miarę możliwości rozwiązywane były na bieżąco przy wsparciu merytorycznym ze strony specjalisty zapewnionego przez ROPS.

Podjęto działania z zakresu tworzenia materiałów informacyjnych dla lokalnego środowiska (informatory i ulotki dla rodziców), przy zaangażowaniu rodzin z dziećmi niepełnosprawnymi.

Bezpośrednie rezultaty:

1. Zintensyfikowanie działań na rzecz integracji lokalnych podmiotów i koncentracji ich oddziaływań na wsparciu dziecka z niepełnosprawnością i jego rodziny poprzez zacieśnienie współpracy służby zdrowia, oświaty i pomocy społecznej z terenu powiatu.
2. Wzbudzenie potrzeby wypracowania lokalnych standardów w zakresie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka z niepełnosprawnością oraz organizacji pracy w celu optymalnego wykorzystania potencjału lokalnych służb.
3. Zainteresowanie opinii publicznej i lokalnej społeczności tematyką wczesnego wspomagania.
4. Wytypowanie w każdym z powiatów koordynatora wczesnego wspomagania  z ramienia Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie oraz koordynatora w każdej gminie jednego z ww. powiatów.
5. Rozpowszechnienie informacji na temat możliwości uzyskania wsparcia z zakresu wczesnego wspomagania wśród rodziców dzieci niepełnosprawnych i dzieci zagrożonych niepełnosprawnością
6. Rozpowszechnienie informacji na temat organizacji pozarządowych i instytucji udzielających wsparcia z zakresu wczesnego wspomagania rozwoju
7. Zainicjowanie działań nad opracowaniem informatora dla rodzin z dzieckiem
   z niepełnosprawnością
8. Wsparcie merytoryczne udzielone w trakcie spotkań konsultacyjnych, podnoszące kwalifikacje zawodowe uczestników i doskonalące formy pracy zawodowej.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

W wyniku analizy raportów otrzymanych po realizacji projektu i zawartych w nich wnioskach zdecydowano o podjęciu działań w celu budowy modelu wielospecjalistycznych zespołów wczesnej interwencji. Opracowany model pozwoli na stworzenie wielodyscyplinarnego lokalnego systemu wczesnego wspomagania na terenie powiatu, który poprzez:

• kompleksowe, zgodne z zapotrzebowaniem rodziny, działania profilaktyczne, diagnostyczne, leczniczo-rehabilitacyjne i terapeutyczno-edukacyjne;
• wsparcie skierowanie zarówno do dzieci niepełnosprawnych, jak i dzieci zagrożonych niepełnosprawnością, oraz ich rodziców/opiekunów i zdrowego rodzeństwa
• działania informacyjne  i edukacyjne, przy współdziałaniu służb społecznych i instytucji działających na rzecz dzieci i rodzin, w tym instytucji sektora pomocy społecznej, oświaty
  i zdrowia

doprowadzi do ograniczenia wykluczenia społecznego, rozwijania społecznej świadomości
i umiejętności podejmowania działań na rzecz poprawy zdrowia dzieci.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Instrumenty polityki rodzinnej, które wydają się najbardziej skuteczne i efektywne
z punktu widzenia wspierania rodzin, znalazły swoje odzwierciedlenie w projekcie Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Małopolskiego na lata 2014 –2020. Dzięki  podjęciu takich kroków możliwe będzie finansowanie ze środków unijnych (EFS) tworzenia, rozwoju i funkcjonowania  wielospecjalistycznych zespołów.

Partnerzy projektu:

• brak

Źródło finansowania:

• Środki własne

 

26. Opieka i edukacja włączająca dla dzieci w wieku żłobkowym

Projekt trwa od: 01/09/2013 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Miejski Żłobek “Kubuś Puchatek” otworzył się na zapewnienie opieki i wprowadzenie elementów wczesnej edukacji włączającej dla dzieci z niepełnosprawnościami w wieku żłobkowym. Placówka nastawiła się na integrację dzieci niepełnosprawnych i ich pełnosprawnych rówieśników, ponieważ w wieku żłobkowym integracja przebiega naturalnie i przynosi wymierne, stosunkowo najtrwalsze efekty w postaci pełnej tolerancji i dobrych postaw obywatelskich.

Dając możliwość dzieciom niepełnosprawnym uczęszczania do żłobka, placówka wspiera powrót rodziców na rynek pracy, a współdziałając z programami wczesnego wspomagania rozwoju daje najmniejszym dzieciom z niepełnosprawnościami, większe szanse na pełne uczestnictwo w życiu społecznym i dalszej edukacji. Pełnosprawni rówieśnicy, jak również ich rodzice, w naturalny sposób uczą się tolerancji.

Działania:

W codziennej pracy wychowawców i pracowników placówki, realizując statutowe zadania opiekuńczo-wychowawcze, stosowane są w sposób profesjonalny, systematyczny i z oddaniem zasady wczesnej edukacji włączającej. Nowatorskie podejście polega na wdrożeniu takich form pomocy jak: asystent w grupie, konsultacje z rodzicami, lekarzami i specjalistami, którzy pracują z dzieckiem poza żłobkiem. Żłobek nie tylko daje możliwość skutecznego monitorowania postępów dziecka, ale przede wszystkim wspiera rodziców w procesie rehabilitacji pedagogicznej i społecznej dziecka.

Bezpośrednie rezultaty:

• Zapewnienie rodzicom możliwości powrotu do pracy.
• Stworzenie przestrzeni do komunikacji pomiędzy osobami pracującymi z dzieckiem niepełnosprawnym
• Profesjonalne wsparcie dziecka z niepełnosprawnością, dzięki co dziennej terapii w Żłobku.
• Wyraźna poprawa umiejętności społecznych i samoobsługi dziecka niepełnosprawnego.
• Wzrost samopoczucia dziecka.
• Wyraźny wzrost świadomości rodziców pełnosprawnych dzieci z grupy i nawiązanie kontaktów między rodzinami.
• Wzrost kompetencji personelu żłobka i umiejętności opiekowania się dziećmi z niepełnosprawnością.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Poprawa świadomości i akceptacji społeczeństwa dla osób z niepełnosprawnościami dzięki włączaniu dziecka niepełnosprawnego do udziału w ofercie kulturalno-turystycznej miasta razem z rówieśnikami.

Zwiększenie szans rodziców na pełne uczestnictwo w życiu społecznym i kontynuacje kariery zawodowej dzięki umożliwieniu szybkiego powrotu do pracy już na etapie wieku żłobkowego dziecka.

Dalszy wzrost kompetencji wychowawców i wzbudzenie motywacji do samokształcenia, podnoszenia kwalifikacji;

Zwiększenie szans dzieci niepełnosprawnych na podjęcie edukacji w placówkach integracyjnych i edukacji włączającej w oddziałach masowych na dalszych etapach edukacji.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Żłobek Miejski “Kubuś Puchatek” w Świnoujściu realizuje swoje zadania statutowe wprowadzając elementy wczesnej edukacji włączającej do codziennej opieki wychowawczej dzieci w wieku żłobkowym w sposób systematyczny i nieprzerwany. Placówka stale przygotowuje swoich pracowników do wspierania dziecka z niepełnosprawnością i jego rodziców od najwcześniejszych lat.

Partnerzy projektu:

• Brak

Źródło finansowania:

• Środki własne

27. Światełko w tunelu, Czas w kolorach tęczy

Projekt trwa od: 01/07/2014 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Projekt skierowany jest zarówno do dzieci niepełnosprawnych i ich rodziców jak i dorosłych osób niepełnosprawnych.

Osoba niepełnosprawna, by móc się prawidłowo się rozwijać musi rozwijać  społecznego współdziałania, a warsztaty zastępujące WTZ i klub samopomocy (nie ma ich w Gminie Kleszczewo) prowadzone przez pedagoga i pracownika socjalnego dla dzieci i przez psychologa (w roku 2014) lub pedagoga (2015) regulują ten proces. Zajęcia prowadzone są w co drugi czwartek, na przełomie lata i wczesnej jesieni.

Warsztaty pozwalają na osiągnięcie przez uczestników optimum zaspokojenia potrzeb w środowisku kleszczewskim, wpływając na procesy emocjonalne, tworząc warunki dla lepszego funkcjonowania i poprawę jakości życia w czasie wolnym. Warsztaty dowartościowują uczestników i są oczekiwane przez nich, zaspokajając potrzebę uczestnictwa w aktywnym życiu społecznym. Te zajęcia mieszczą się w pojęciu rehabilitacji społecznej.

Działania:

• Prowadzono zajęcia terapeutyczne dla dzieci niepełnosprawnych oraz udzielano wsparcia ich rodzicom.
• Dzieci niepełnosprawne uczestniczyły bezpłatnie m.in. w zajęciach z muzykoterapii, choreoterapii,  kinezyterapii
• Dorosłe osoby niepełnosprawne mogły wziąć udział m.in. w muzykoterapii, kinezyterapii, arteterapii. Podczas spotkań prowadzono również rozmowy na temat problemów, z jakimi borykają się osoby z niepełnosprawnościami, omówiono kwestie profilaktyki zdrowotnej.
• Rodzice i opiekunowie osób niepełnosprawnych mogli konsultować z terapeutami swoje obawy oraz z ich wsparciem szukać rozwiązań do problemów związanych z opieką nad niepełnosprawnym domownikiem.

Wszystkie działania zaprojektowane przez prowadzących sprzyjają zdrowiu i dobremu samopoczuciu jego uczestników.

Bezpośrednie rezultaty:

• Poprawa aktywności społecznej osób niepełnosprawnych w gminie Kleszczewo.
• Zorganizowanie czasu wolnego dla opiekunów osób niepełnosprawnych poprzez uczestnictwo ich dzieci w zajęciach projektowych.
• Uczestnicy warsztatów zdobyli nowe umiejętności, nawiązali nowe znajomości, co zdecydowanie pozytywnie wpłynęło na poprawę ich kondycji fizycznej  psychicznej.
• Zapewnia uczestnikom projektu dostęp do aktywnego i twórczego spędzania czasu

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Doskonalenie przez osoby niepełnosprawne umiejętności komunikowania się i rozmawiania o swoich potrzebach i oczekiwaniach przez osób z niepełnosprawnością w Gminie Kleszczewo.
• Wprowadzanie w życie zapisów wynikających z Karty Praw Osób Niepełnosprawnych.
• Zintensyfikowanie działań Gminy na rzecz osób z niepełnosprawnościami oraz ich rodzin.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Gmina Kleszczewo zakłada kontynuacje działań skupionych na polepszaniu sytuacji społecznej osób niepełnosprawnych i ich rodzin.

Partnerzy projektu:

• Ośrodek Pomocy Społecznej w Kleszczewie
• Gminny Ośrodek Kultury i Sportu w Kleszczewie

Źródło finansowania:

• Środki własne

 

28. Warsztaty Terapii Zajęciowej Stowarzyszenia Otwarte Drzwi

Projekt trwa od: 01/02/2001 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Celem projektu była aktywizacja społeczna, zawodowa i kulturalna osób zagrożonych wykluczeniem społecznym – osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym oraz integracja środowiska i współpraca z rodzinami uczestników.

Działania:

Stowarzyszenia Otwarte Drzwi utworzyło Warsztaty Terapii Zajęciowej (WTZ)- jest to placówka rehabilitacyjna dla dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną. WTZ-ty działają od lutego 2001 r. Są miejscem stwarzającym osobom niepełnosprawnym niezdolnym do podjęcia pracy możliwość rehabilitacji społecznej i zawodowej.

Działania składające się na proces rehabilitacji społecznej i zawodowej WTZ Stowarzyszenia Otwarte Drzwi tworzą spójną strukturę, w której podstawowe miejsce zajmuje terapia zajęciowa. Odbywa się ona w pięciu pracowniach: Gospodarstwa domowego, Plastycznej, Ceramiczno-rękodzielniczej, Introligatorsko-komputerowej, Administracyjno-biurowej.

Aktywizacja zawodowa uczestników odbywa się w formie systematycznych, cotygodniowych wycieczek związanych z profilem poszczególnych pracowni (stwarzających okazję poznania środowiska społecznego i zawodowego, kształtowania wiedzy obywatelskiej, umiejętności komunikacyjnych).

Poznawaniu procedur związanych z zatrudnieniem, zdobywanie doświadczenia w kontaktach z urzędnikami państwowymi, buduje poczucie satysfakcji i zaufania do swoich kompetencji, obniża poziom lęku przed nowymi sytuacjami.

„Sesje społeczności” są stałym, co tygodniowym elementem pracy rehabilitacyjnej na Warsztatach. Służą integracji zespołu, wypracowywaniu zasad i norm współpracy, doskonaleniu komunikacji, rozwijaniu umiejętności empatycznych, tolerancji, wrażliwości na potrzeby innych. Pracą społeczności kieruje wybrana w wyborach Rada.

Współpraca z rodzinami uczestników Warsztatów jest systematycznym elementem pracy rehabilitacyjnej. Przebiega ona w różnych formach. W celu integracji oraz dobrej współpracy do zadań merytorycznych należy organizowanie spotkań z członkami rodzin oraz wspólne przedsięwzięcia i uroczystości.

Bezpośrednie rezultaty:

• Co tygodniowe wycieczki stwarzają okazję poznania środowiska społecznego i zawodowego.
• Zdecydowana większość uczestników, po odpowiednim przygotowaniu i pod kierunkiem instruktorów rejestruje się w Powiatowych Urzędach Pracy jako osoby poszukujące pracy
• Uczestnicy Warsztatów lepiej oceniają swoje możliwości i stają się bardziej aktywni zawodowo i społecznie.
• Na bieżąco wydawane są opinie i zaświadczenia psychologiczne służące zarówno do celów orzecznictwa i leczenia, jak również adaptacji zawodowej oraz realizacji zadań edukacyjno-terapeutycznych.
• Współpraca z rodzinami uczestników WTZ daje poczucie wspólnoty i ułatwia rozwiązywanie problemów związanych z opieką nad dorosłą osobą niepełnosprawną.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Kształtowanie i doskonalenie umiejętności porządkowych i kulinarnych uczestników Warsztatów niezbędnych do samodzielnego funkcjonowania i zaradności życiowej.
• kształtowanie sprawności manualnych, koordynacji wzorkowo-ruchowej, wyobraźni przestrzennej, rozbudzanie wrażliwości estetycznej i talentów artystycznych z wykorzystaniem zróżnicowanych technik i metod pracy.
• Dostarczenie uczestnikom okazji do swobodnej ekspresji emocjonalnej, stworzenie możliwości odreagowania różnego rodzaju napięć i stresów poprzez pracę z gliną.
• Kształtowanie umiejętności społecznych, współdziałania w realizacji zadań grupowych, odpowiedzialność za ich wykonanie zadnia.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Brak możliwości uczestnictwa w warsztatach po uzyskaniu zatrudnienia.

Partnerzy projektu:

• WCPR, UM st. Warszawy

Źródło finansowania:

• Środki własne
• PFRON

29. Warsztaty aktywizacyjne dla osób niepełnosprawnych w Gminie Łagów

Projekt trwa od: 01/04/2015 r. do 31/08/2015 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Gmina Łagów, posiadając odpowiednio przystosowany budynek, flotę transportową i mając na względzie potrzeby osób niepełnosprawnych zamieszkujących na terenie gminy, postanowiła podjąć działania zmierzające ku poprawie życia i funkcjonowania osób niepełnosprawnych oraz ich rodzin. Tworząc warsztaty aktywizacyjne, przysposabia się osoby niepełnosprawne do życia w lokalnym społeczeństwie, zapewnia niezbędne zajęcia wspomagające, odciąża się również opiekunów w zapewnieniu im rehabilitacji i organizacji czasu, oferując tym samym choć niewielką ilość czasu wolnego. W rejonie występuje bardzo mało ofert skierowanych pod adresem osób niepełnosprawnych i ich rodzin. Zasadne zatem było podjęcie działań zmierzających do organizacji zarówno czasu wolnego, jak i zajęć praktyczno-rehabilitacyjnych dla osób niepełnosprawnych.

Działania:

Zajęcia aktywizacyjne dla osób niepełnosprawnych odbywały się w Ośrodku Twórczości Ludowej w Sędku w Gminie Łagów w ramach projektu Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Kielcach “Równi lecz różni”. Zapewniano dowóz dla osób z Gminy Łagów, uczestniczących w warsztatach. Z zajęć korzystali również niepełnosprawni z sąsiednich gmin: Nowa Słupia, Raków, Bieliny. Łącznie w projekcie wzięło udział 27 osób niepełnosprawnych . Zajęcia odbywały się cztery razy w tygodniu, po 5 godzin dziennie.

Zajęcia prowadzono w trzech pracowniach przez wykwalifikowany personel:

– Pracownia rękodzielnicza: w tych zajęciach za pomocą różnych technik plastyczno-technicznych uczestnicy doskonalili sprawności manualne, uczyli się precyzji, estetyki i nabywali umiejętności pracy w grupie.

– Pracownia gospodarstwa domowego: w tych warsztatach uczestnicy zapoznawali się z technikami kulinarnymi i rozwijali swoje umiejętności przyrządzania posiłków, ciast i deserów, nakrywania i dekorowania stołu, podawania potraw z zachowaniem higieny i bezpieczeństwa, obsługi sprzętów kuchennych.

– Pracownia rehabilitacyjna: prowadzono zajęcia z zakresu kinezyterapii oraz ćwiczenia ogólnousprawniające. Każdy zestaw ćwiczeń dostosowany był do indywidualnych potrzeb uczestnika. Zakupiony został sprzęt rehabilitacyjny, m. in. stół do masażu, piłki rehabilitacyjne, materace, taśmy, ugul do ćwiczeń i zawieszeń, rower stacjonarny, steper i orbiterek.

W ramach projektu przeprowadzono konsultacje neurologiczne i psychiatryczne  dla uczestników oraz spotkanie integracyjne w postaci pikniku rodzinnego.

Osoby niepełnosprawne były dowożone na zajęcia specjalnie przystosowanymi do przewozu osób niepełnosprawnych samochodami, będącymi na wyposażeniu Gminy Łagów.

Bezpośrednie rezultaty:

1. Usprawnianie zaburzonych funkcji organizmu poprzez udział w zajęciach terapeutycznych osób niepełnosprawnych.
2. Nabywanie nowych umiejętności podnoszących kompetencje społeczne oraz poziom samodzielności uczestników.  Zwiększenie niezależności osób niepełnosprawnych.
3. Odciążenie opiekunów osób niepełnosprawnych zarówno w kwestii zapewnienia opieki dla niepełnosprawnych członków rodziny, jak i ich dowozu na zajęcia do ośrodka.
4. Rehabilitacja społeczna uczestników projektu poprzez nawiązywanie nowych znajomości oraz wchodzenie w relacje z innymi osobami niepełnosprawnymi.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Zaktywizowane osoby niepełnosprawne będą w stanie wykazać się większą niezależnością od opiekunów. Takie doświadczenie podnosić ich wiarę we własne możliwości.  Dzięki  nabytym podczas zajęć umiejętnością staną się bardziej samodzielni, co w przyszłości daje szansę na częściowe lub całkowite uniezależnienie od rodziny, możliwość podjęcia pracy lub nawiązania głębszych relacji z innymi ludźmi. Projekt daje podstawy do dalszego wyrównywania szans, przełamywania barier i stereotypów.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Zajęcia w Ośrodku Twórczości Ludowej w Sędku to wstęp do utworzenia Warsztatów Terapii Zajęciowej w tej miejscowości. Po zakończeniu finansowania unijnego planowane jest zorganizowanie warsztatów, które będą całkowicie finansowane ze środków Gminy Łagów. Bedzie to pierwsza taka placówka na terenie gminy.

Partnerzy projektu:

• Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Kielcach

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Środki UE

 

30. Działania na rzecz niepełnosprawnych mieszkańców miasta Katowice

Projekt trwa od: 02/06/2013 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Rodziny dorosłych osób z niepełnosprawnością zmagają się z problemem zapewnienia godnej przyszłości swoich dzieci. Poza domami pomocy społecznej oraz mieszkaniem chronionym brak jest rozwiązań. Alternatywę może stanowić projekt mieszkania treningowego. Osobom niepełnoprawnym brak jednak umiejętności zarządzania budżetem domowym. Istnieje także konieczność podniesienia ich kompetencji i umiejętności społecznych.

Dla rozwoju dziecka niepełnosprawnego niezwykle istotne jest zapewnienie rehabilitacji od najmłodszych lat, zaś dla rodzin niezbędne jest wsparcie od momentu otrzymania diagnozy. Na terenie miasta Katowice istnieje zapotrzebowanie na usługi ośrodków rehabilitacyjnych dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej . Realizacja usług w zakresie prowadzenia ośrodków jest zlecana organizacjom pozarządowym.

Brak ofert zajęć dla osób niepełnosprawnych po 25 roku życia, które nie kwalifikują się do innej formy opieki, był głównym powodem działania pt. „Zajęcia popołudniowe dla młodzieży niepełnosprawnej”. Adresatami zadania są niepełnosprawni mieszkańcy miasta Katowice, którzy nie zakwalifikowali się do innych placówek rehabilitacyjnych, np. WTZ lub ŚDS.

Działania:

1. Mieszkania treningowe: planowanie i organizacja dnia, zarządzanie budżetem domowym, załatwianie spraw urzędowych,  autoprezentacja i kształtowanie własnego wizerunku, nabywanie umiejętności społecznych, odwiedziny gości, organizacja czasu wolnego.
2. Zapewnienie kompleksowego wsparcia dla dziecka niepełnosprawnego:

• 1. Zapewnienie możliwości dziennego pobytu od poniedziałku do piątku dla dzieci powyżej 6 roku życia
  2. Realizacja indywidualnych programów rehabilitacyjnych dla dzieci
  3. Wsparcie psychologiczne dla rodziny poprzez poradnictwo psychologiczne oraz organizowanie spotkań grupy wsparcia.

3. Organizacja zajęć dla osób niepełnosprawnych po 25 roku życia nie kwalifikujących się do innej formy opieki- „Zajęcia popołudniowe dla młodzieży niepełnosprawnej” w ramach których podnoszone są umiejętności społeczne i praktyczne uczestników, prowadzone są zajęcia dotyczące wyglądu zewnętrznego i higieny osobistej, zajęcia o charakterze artystycznym, kulinarnym, bębniarskim, zajęcia z psychologiem, jest dostęp do gimnastyki grupowej i rehabilitacji indywidualnej.

Bezpośrednie rezultaty:

 

• Nabycie umiejętności i kompetencji społecznych i samoświadomości uczestników

• Nabycie umiejętności praktycznych z zakresu organizacji i prowadzenia gospodarstwa domowego, samodzielnej organizacji czasu wolnego
• Zmniejszanie deficytów dzieci niepełnosprawnych
• Rozwiazywanie problemów wychowawczych oraz innych związanych z opieką nad dzieckiem niepełnosprawnym
• Integracja rodziców i rozwiązywanie problemów z pomocą grupy wsparcia
• Kontynuacja procesów rehabilitacyjnych, aktywizacji i rozwoju społecznego osób z różnymi niepełnosprawnościami, które ukończyły edukację. Dzięki organizacji „zajęć popołudniowych dla młodzieży niepełnosprawnej” rodzice lub opiekunowie zyskują czas, który mogą przeznaczyć na realizację swoich obowiązków, podjęcie pracy zawodowej czy rozwój zainteresowań.
• Dorosłe osoby niepełnosprawne mają zapewniony pobyt poza domem, który umożliwia im integrację z otoczeniem i aktywizację społeczną.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Nabycie nowych umiejętności poprzez mieszkanie treningowe, pozwoliło uczestnikom na lepsze funkcjonowanie w środowisku rodzinnym, co odciąża rodziców i opiekunów osób niepełnosprawnych. Zwiększyła się świadomość uczestników i ich rodzin na temat kwestii przyszłości i zabezpieczenia dzieci niepełnosprawnych na wypadek śmierci rodzica.

Nabywanie kompetencji społecznych i zdolności komunikowania się dzięki udziałowi w terapii zajęciowej, zmniejsza zagrożenie wykluczeniem społecznym i poprawia jakość relacji rodzic-dziecko.  Zdobywanie wiedzy na temat otaczającego świata, pozwala na poprawę funkcjonowania w dorosłym życiu.

Dla osób po 25 roku życia udział w zajęciach powoduje wzrost samooceny i poczucia przynależności do społeczeństwa. Umożliwia wyjście z domu do środowiska lokalnego. Daje możliwość promocji twórczości osób z niepełnosprawnością.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Projekt mieszkania treningowego stanowi ważne doświadczenie w obszarze realizacji nowatorskich form wsparcia osób z niepełnosprawnością intelektualną. Zarówno uczestnicy, jak również ich rodzice i opiekunowie dostrzegają konieczność kontynuacji tej praktyki. Szansą na finansowanie tego działania są środki zewnętrzne, pochodzące szczególnie z funduszy unijnych, o które Ośrodek będzie aplikować w przyszłości.

Prowadzenie ośrodków terapeutycznych jest niezbędne dla dzieci niepełnosprawnych i ich rodzin. Po zakończeniu realizacji projektu planowane jest jego dalsze finansowanie. Zadanie dotyczące organizowanych i finansowanych przez miasto Katowice „Zajęć popołudniowych dla osób niepełnosprawnych” będzie kontynuowane poprzez zawarte umowy z możliwością przedłużenia do dnia 30 czerwca 2017 roku.

Partnerzy projektu:

• Fundacja Pomocy Dzieciom i Młodzieży Niepełnosprawnej im. Św. Stanisława Kostki
• Stowarzyszenie „Arteria”
• Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym w Warszawie koło w Katowicach

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Środki UE

31. Żyć kolorowo- wielowymiarowe wsparcie osób niepełnosprawnych z terenu Gminy Kaliska

 

Projekt trwa od: 02/12/2013 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Ponieważ niepełnosprawność członka rodziny jest jednym z częstych problemów Gminy Kaliska, w 2012 r. przyjęty został Gminny Program Działań na Rzecz Osób Niepełnosprawnych. Program stara się wyznaczać kierunki i działania na rzecz tych osób z niepełnosprawnościami zapewniające im godne i aktywne życie oraz pomoc i opiekę dostosowaną do rzeczywistych potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności.

Niepełnosprawne dzieci i młodzież uczęszczają do szkół jednak po zakończeniu szkół na poziomie podstawowym czy gimnazjalnym tylko nieliczni prowadzą aktywne życie. Większość z nich ze względu na brak transportu, środków finansowych czy zwykłego wsparcia drugiej osoby pozostaje w swych domach, co prowadzi do pogłębiającej się izolacji. Taka sytuacja przerzuca obowiązek zapewnienia opieki na członków rodziny, którzy rezygnują często z pracy zawodowej i również odizolowują się od społeczeństwa. Aby zapobiegać takim sytuacjom, gmina Kaliska postawiała sobie za cel zapewnienie wsparcia i opieki dla dorosłych osób niepełnosprawnych, przez utworzenie Środowiskowego Domu Samopomoc. Ważne stało się również wyrównywanie szans w środowisku rodzinnym, społecznym i zawodowym, m.in.: poprzez likwidacje barier komunikacyjnych czy prowadzenie działań integrujących osoby niepełnosprawne i ich rodziny ze społecznością lokalną.

Działania:

• W grudniu 2013 r. w gminie Kaliska został utworzony Środowiskowy Dom Samopomocy typu A, B i C w Kaliskach, do którego uczęszcza 30 dorosłych uczestników z chorobami psychicznymi, z niepełnosprawnością intelektualną  lub wykazujących zaburzenia zachowania. Działania w Domu realizowane są pod kątem kształtowania umiejętności społecznych, z zakresu samoobsługi, zapewnienia opieki zdrowotnej, integracji ze środowiskiem lokalnym. W ŚDS prowadzone są m.in.: trening nauki higieny, trening kulinarny, treningi umiejętności interpersonalnych i rozwiązywania problemów, trening umiejętności spędzania czasu wolnego oraz trening zarządzania budżetem.
• W pracowniach funkcjonujących w Domu ( rękodzielniczej, stolarsko-rzeźbiarskiej, sportowo- rekreacyjnej oraz muzyczno-teatralnej ) prowadzone są różnego rodzaju zajęcia z zakresu rehabilitacji społecznej. Uczestnicy biorą też udział w zajęciach komputerowych, korzystają z porad i konsultacji psychologa.
• W kwietniu 2014r. gmina Kaliska zakupiła dzięki dofinansowaniu z PFRON autobus do przewozu osób niepełnosprawnych. Autobusem dowożone są m.in. osoby niepełnosprawne na zajęcia do ŚDS.
• W 2014 gmina przystąpiła do projektu „Przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu” mieszkańców gminy Kaliska. Dzięki projektowi zakupiono sprzęt komputerowy dla 30 gospodarstw domowych, w tym 14 osób niepełnosprawnych. Projekt przewiduje również poniesienie kosztów związanych z opłatą za łącze internetowe przez 5 kolejnych lat.

Bezpośrednie rezultaty:

Udział 30 osób niepełnosprawnych w zajęciach oferowanych przez Środowiskowy Dom Samopomocy znacznie poprawił komfort ich życia. Osoby niepełnosprawne biorąc udział we wspólnych przedsięwzięciach, mają możliwość nawiązywania nowych znajomości i więzi. Poprzez uczestnictwo w zajęciach nabierają pewności siebie, wzmacniają swoje poczucie wartości i stawiają sobie coraz trudniejsze cele. Terapia zajęciowa i treningi prowadzone przez terapeutów pozwalają uczestnikom odkrywać nowe umiejętności, a także usprawniają zdolności manualne. Podopieczni uczą się podstawowych czynności związanych z życiem codziennym, takich jak, np. jak planować budżet, czy spędzać wolny czas.

Ważnym elementem jest współpraca z rodzinami uczestników, które potrzebują pomocy i porady. Zapewnienie im wsparcia doradczego, nierzadko również psychologicznego, umożliwia łatwiejsze rozwiązywanie pojawiających się problemów. Ponadto zapewnienie opieki dla osób niepełnosprawnych odciąża rodziny i tym samym daje im czas na odpoczynek, podjęcie pracy zarobkowej, a także rozwijanie własnych zainteresowań.

Zakup autokaru umożliwił zorganizowanie transportu dla osób niepełnosprawnych, które mieszkają w różnych miejscach gminy Kaliska. Bez specjalnie dostosowanego pojazdu dojazd na zajęcia w ŚDS byłby niemożliwy, szczególnie dla osób z niepełnosprawnością ruchową.

W ramach programu „Przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu” osoby niepełnosprawne, które dotąd nie posiadały komputerów mają możliwości korzystania z nieograniczonego źródła informacji, jakim jest internet oraz mogą komunikować się z innymi ludźmi.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Środowiskowy Dom Samopomocy stał się miejscem spotkań osób niepełnosprawnych z terenu naszej gminy, które z ochotą i zaangażowaniem przez pięć dni w tygodniu uczęszczają na zajęcia.  Zajęcia grupowe i indywidualne oferowane podopiecznym wpływają na poprawę jakości ich życia, uczą samodzielności. Praca z psychologiem pomaga im radzić sobie z rozwiązywaniem różnych problemów, pomaga zrozumieć sytuację w jakiej się znaleźli , a przede wszystkim nawiązywać nowe  przyjaźnie.

Współpraca z rodzinami uczestników, pozwala na udzielenie lepszej pomocy samym niepełnosprawnym. Spotkania opiekunów i rodziców organizowane w Domu pozwalają wymieniać się doświadczeniami i uzyskać pomoc od kadry Domu. Wszystkie to wpływa pozytywnie na poprawę życia uczestników.

Zakup autobusu do przewozu osób niepełnosprawnych to inwestycja, która będzie służyła mieszkańcom przez wiele lat, przewożąc dzieci i dorosłych na codzienne zajęcia, ale także na wyjazdy integracyjne, wycieczki, itp.

Dzięki zakupowi komputerów oraz stałemu dostępowi do internetu osoby niepełnosprawne mają nie tylko dostęp do informacji, ale również możliwość komunikowania się z innymi oraz dostęp do rozrywki.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Program wpisuje się w działania zawarte w Strategię Rozwiązywania Problemów Społecznych Gminy Kaliska na lata 2007-2020. Wyżej wymienione działania zostały zainicjowane z zamiarem ich kontynuacji w kolejnych latach. W gminie Kaliska jest wiele osób niepełnosprawnych, również w wieku szkolnym i przedszkolnym i również z myślą o nich dalsze działania będą nadal prowadzone i wciąż ulepszane. Uczestnicy Środowiskowego Domu Samopomocy to osoby w różnym wieku i z różnym stopniem niepełnosprawności, a ich pobyt w  placówce uzależniony jest od postępów jakie osiągają. Część osób w procesie terapii zostanie przygotowana do pracy, być może usamodzielni się i wejdzie na rynek pracy. W takim wypadku działanie będą kierowane do kolejnych osób wymagających pomocy. Stałym dążeniem Gminy będzie pełniejsza integracja osób niepełnosprawnych i ich rodzin oraz przeciwdziałanie ich wykluczeniu ze środowiska lokalnego.

Partnerzy projektu:

• GOPS Kaliska,
• Środowiskowy Dom Samopomocy typu A, B i C w Kaliskach

Źródło finansowania:

• Środki własne
• PFRON
• Środki UE
• Inne

 

32. Integracja i aktywizacja środowisk osób niepełnosprawnych oraz prowadzenie innowacyjnych działań zapobiegających ich izolacji i marginalizacji

Projekt trwa od: 01/04/2012 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Po 25 roku życia osoby niepełnosprawne mają prawo korzystać ze wsparcia Środowiskowych Domów Samopomocy, jednak brak jest uregulowań prawnych dotyczących organizacji dowozu tych osób na zajęcia. W efekcie osoby niepełnosprawne, które z racji swoich deficytów nie mogą same podróżować, zależne są od możliwości organizacyjnych i finansowych swoich rodzin. Często pozostają w domu pod opieką członków rodziny, uniemożliwiając im powrót do pracy lub podjęcie pracy zawodowej. Same osoby niepełnosprawne nie pozostają wtedy bez potrzebnego im wsparcia, w izolacji, bez możliwości integracji ze środowiskiem osób niepełnosprawnych.

Działania:

Gmina Wołomin ułatwiła osobom niepełnosprawnym dostęp do zajęć o charakterze rehabilitacyjnym, korekcyjno – kompensacyjnym, organizowanie aktywności osób niepełnoprawnych,  akcji promujących integrację środowiskową osób niepełnosprawnych w Środowiskowym Domu Samopomocy w Ząbkach i Tłuszczu. Dzięki temu osoby niepełnosprawne mają możliwość integracji oraz dostęp do terapii, niezależnie od możliwości finansowych i organizacyjnych ich rodzin. Ponadto członkowie rodzin odciążeni z obowiązku opieki i zapewnienia dowozu mogą również bardziej aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym, a nawet podejmować pracę zawodową. Ponadto opiekunowie osób niepełnosprawnych intelektualnie mogą korzystać z poradnictwa psychologicznego.

Dowóz osób niepełnosprawnych powyżej 25 roku życia do Środowiskowych Domów Samopomocy jest zadaniem nowym i dotychczas nierealizowanym przez Gminę Wołomin. Organizację dowozu osób niepełnosprawnych do ŚDS w Ząbkach rozpoczęto w kwietniu 2012 r. a organizację dowozu osób niepełnosprawnych do ŚDS w Tłuszczu rozpoczęto we wrześniu 2013 roku w ramach realizacji zadania: integracja i aktywizacja środowisk osób niepełnosprawnych oraz prowadzenie innowacyjnych działań zapobiegających ich izolacji i marginalizacji.

Osoby niepełnosprawne odbierane są z miejsca zamieszkania i po zajęciach rozwożone ponownie do domów. Odległość około 10 kilometrów z Wołomina do Ząbek i do Tłuszcza nie obciąża fizycznie osób niepełnosprawnych ani ich rodzin.Realizacja inicjatywy realizowana jest w 100 % ze środków Gminy Wołomin.

Bezpośrednie rezultaty:

Zadanie realizowane przez gminę Wołomin ma zadanie pomóc osobom niepełnosprawnym w wyjściu z domów, podjęciu rehabilitacji, udziału w zajęciach, które podtrzymują i rozwijają umiejętności niezbędne do samodzielnego życia, wzmacniają poczucie bezpieczeństwa i przynależności do społeczeństwa. Większość osób opiekujących się niepełnosprawnymi dziećmi posiada bardzo ograniczone możliwości finansowe a całodobowa opieka nad niepełnosprawnymi ogranicza ich, jako aktywnych członków społeczeństwa. Z terenu gminy Wołomin do Środowiskowych Domów Samopomocy dowożonych jest 10 osób, co w pełni zabezpiecza zgłoszone potrzeby. Gmina gotowa jest rozszerzać zadanie w ramach wystąpienia kolejnych potrzeb.

Rezultatem zadania jest pełny dostęp osób niepełnosprawnych do zajęć o charakterze rehabilitacyjnym lub korekcyjno – kompensacyjnym, aktywności fizycznej i intelektualnej, udział w akcjach promujących integrację środowiskową osób niepełnosprawnych, a także wsparcie dla członków ich rodzin: zapewnienie im czasu na odpoczynek, pracę, itp.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Osoby niepełnosprawne w specjalistycznych ośrodkach mają długofalowo zapewnioną terapię podtrzymującą i rozwijającą umiejętności niezbędne do codziennego funkcjonowania. Podczas pobytu w ŚDS-ach osoby te uczestniczą m.in. w treningu umiejętności społecznych, zajęciach interpersonalnych, treningu gospodarstwa domowego, co podnosi poziom ich samodzielności. Pobyt w środowiskowych domach samopomocy to nie tylko nauka życia codziennego, to także wycieczki, zabawy, a nawet współzawodnictwo. Nabywania nowych umiejętności powiązane jest z nawiązywaniem przyjaźni oraz budowaniem poczucia własnej wartości.

Opiekunowie osób niepełnosprawnych dzięki zapewnieniu dowozu i opieki dla ich podopiecznych mogą aktywnie uczestniczyć w życiu społecznym, pracować zawodowo, rozwijać zainteresowania itp.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Opisane zadnie jest zadaniem priorytetowym dla gminy Wołomin, wpisanym do programu współpracy z organizacjami pozarządowymi. W celu kontynuacji opisywanego zadania, zostaną zabezpieczone odpowiednie środki finansowe w budżecie Gminy.

Partnerzy projektu:

• Gmina Tłuszcz, Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Koło Pomocy Dzieciom i Młodzieży Niepełnosprawnej Środowiskowy Dom Samopomocy w Ząbkach

Źródło finansowania:

• Środki własne

33. System mieszkań chronionych – treningowych dla osób z niepełnosprawnościami

 

Projekt trwa od: 15/07/2010 r. do 30/11/2015 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Miasto Stołeczne poszukiwało kompleksowego rozwiązania, które usprawniałoby życie osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności wraz z rodzinami objętych systemem pomocy społecznej. Widząc potrzebę systemowego rozwiązania podjęło się konsultacji z przedstawicielami NGO na temat najwłaściwszych kierunków i form wsparcia mieszkańców Warszawy z niepełnosprawnościami. W 2010 r.  zadanie  w formie pilotażu skierowane było do 2grup – osób z niepełnosprawnością intelektualną i osób chorujących psychicznie. Pilotaż potwierdził słuszność założeń, dlatego w kolejnych latach zadanie rozszerzono o wsparcie osób niepełnosprawnych ruchowo.

Celem utworzenia Mieszkań Chronionych-Treningowych jest poprawa jakości życia oraz niezależności osób z niepełnosprawnościami, a jednocześnie odciążenie ich dotychczasowych opiekunów.

Działania:

Aktualnie System obejmuje prowadzenie 5 mieszkań,  dedykowanych osobom z niepełnosprawnością:

• intelektualną (1 mieszkania)
• ruchową (1 mieszkanie)
• osób chorujących psychicznie (3 mieszkania)

Projekt przewiduje okresowy pobyt w mieszkaniu (od 1 do 12 miesięcy), który ma charakter treningowy; oferuje wsparcie terapeutyczne w formie pracy indywidualnej i zespołowej, także z rodziną. Zapewnia warunki do readaptacji i rehabilitacji społecznej, utrwala niezależność, tak w mieszkańcu, jak i członkach jego rodziny, którzy do tej pory zapewniali opiekę.

Oferta zajęć każdego z mieszkań jest dobierana do potrzeb mieszkańców w ramach m.in. zajęć: kulinarnych, finansowych, lekowych, higienicznych, porządkowych, zebrań społeczności, kreatywnego zarządzanie czasem wolnym, aktywnego poszukiwania pracy. Prowadzony jest również moduł pracy z rodziną z rodziną.

W ramach zadania Miasto zapewniło pełne wyposażenie przedmiotowych lokali, także w specjalistyczny sprzęt przy zachowaniu indywidualnego charakteru mieszkania.

Bezpośrednie rezultaty:

Miasto stołeczne Warszawa dysponuje 26 miejscami w 5 mieszkaniach chronionych Realizacja zadań związanych z prowadzeniem mieszkań chronionych – treningowych zlecana jest organizacjom pozarządowym. We wszystkich latach realizacji zadania (w latach 2010-2015) z mieszkań łącznie skorzystało 520 osób z niepełnosprawnościami wraz z rodzinami.

Każdego roku w mieszkaniach chronionych przebywa łącznie:

– ok. 46 osób w mieszkaniu dla os. z niepełnosprawnością intelektualną (1 mieszkanie)

– ok. 35 osób z niepełnosprawnością ruchową (1 mieszkanie)

– ok. 21 osób po doświadczeniu choroby psychicznej (3 mieszkania)

Z każdym dniem dorosłe osoby z niepełnosprawnościami uczą się niezależności, decydują co chcą robić, co jeść i jak spędzać wolny czas. Osoby, które nigdy lub sporadycznie uczestniczyły w czynnościach domowych, w miarę prowadzonego treningu, nabierają zaradności. Dotychczasowe doświadczenia wskazują że trening realizowany w tego typu inicjatywach – mieszkaniach chronionych jest skuteczną i adekwatną formą terapii społecznej i rodzinnej.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Organizacje pozarządowe otrzymujące dotacje na działania pomocowe, tworzą w miarę ciągły i jednolity system wsparcia i pomocy rodzinie. Osoby z różnymi rodzajami niepełnosprawności otrzymują wsparcie kompleksowe: począwszy od pobytu w placówce do treningu usamodzielnienia się. W mieszkaniu chronionym poprzez zagospodarowanie czasu wolnego, szeroko rozumianą terapię i wsparcie całej rodziny osoby niepełnosprawne staja się coraz bardzie niezależne. Podniesienie poziomu samodzielności daje szanse na samodzielne mieszkanie w przyszłości, nie angażowanie do opieki członków rodziny.
Inicjatywa Mieszkań Chronionych Treningowych stanowi ważny element wciąż rozwijanego systemu wsparcia osób z niepełnosprawnością w miasta stołecznego Warszawa.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Inicjatywa wpisuje się w założenia Strategii Rozwoju Miasta Stołecznego Warszawy do 2020 roku. Prace nad Systemem rozpoczęły się w 2010 r. Sukcesywnie z roku na rok Miasto zwiększa liczbę mieszkań z zasobu mieszkań komunalnych przeznaczonych do jego realizacji. Aktualnie jest  to 5 mieszkań, do końca 2016 roku będzie kolejne 5.

Z każdym rokiem mieszkańcy stolicy mają możliwość zamieszkania w nowych lokalach wygospodarowanych z zasobów komunalnych miasta. Nowe budynki dają możliwość pełnego dostosowania mieszkań do indywidualnych potrzeb nowych lokatorów z niepełnosprawnościami. W budżecie m.st. Warszawy już są zarezerwowane środki finansowe, tak na kontynuację już prowadzonych mieszkań, jak również na otwieranie i prowadzenie nowych.

Partnerzy projektu:

• organizacje pozarządowe

Źródło finansowania:

• Środki własne

34. Pomysł na siebie – program rehabilitacji społecznej dla młodzieży niepełnosprawnej

Projekt trwa od: 14/05/2012 r. do 31/12/2015 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

W Tychach podejmowanych jest szereg działań na rzecz osób niepełnosprawnych, zmierzających do polepszenia ich warunków życia, w tym korzystania z praw i obowiązków ustanowionych dla wszystkich obywateli. Realizowane projekty wpisują się w lokalne dokumenty: Strategię Rozwiązywania Problemów Społecznych Miasta Tychy na lata 2014-2020 oraz w Powiatowy Program Działań na Rzecz Osób Niepełnosprawnych 2014-2016.

Projekt jest odpowiedzią na potrzeby uczniów i absolwentów Zespołu Szkół Specjalnych nr 8 w Tychach. Młodzież z niepełnosprawnością intelektualną, ma niewielkie szanse na nawiązanie kontaktów rówieśniczych, realizację własnych zainteresowań, co rodzi poczucie alienacji. Absolwenci nierzadko po zakończeniu edukacji pozostają w domach pod opieką członków rodziny. Często czują się wyobcowani i nie potrafią poradzić sobie z problemami życia codziennego. Aby przeciwdziałać ich wykluczeniu, zgłaszany projekt łączy elementy kreacji wizerunku z formami wyrażania siebie. Jest również odpowiedzią na przejawy nietolerancji społecznej wobec defektów urody, występujących stosunkowo często u osób niepełnosprawnych.

Działania:

Adresatem zadania jest młodzież i dorosłe osoby z niepełnosprawnością intelektualną w przedziale wiekowym od 15 do 40 lat.

Zakładany cel osiągany jest poprzez organizację i prowadzenie warsztatów dla młodzieży oraz rodzin uczestników, mających na zadanie usprawnienie ich funkcjonowania społecznego. W ramach projektu odbywają się wyjścia do kina, zajęcia instruktażowe i wizyty w gabinetach kosmetyczno-fryzjerskich. W czasie prelekcji i spotkań uczestnicy zyskują okazję do spotkania się w grupie i nawiązywania kontaktów interpersonalnych.

W ramach projektu prowadzone są zajęcia ukierunkowane na:

– nabywanie nowych umiejętności  oraz szkolenie kreatywność uczestników,

– doskonalenie i utrwalenie niezbędnych w życiu umiejętności, poprzez warsztaty gospodarstwa domowego (planowanie budżetu domowego, robienie zakupów, samodzielne przyrządzanie posiłków dla siebie i rodziny, nakrywanie stołów, savoir – vivre, pisanie CV, redagowanie dokumentów urzędowych, rozwijanie umiejętności prospołecznych np. opieka nad dzieckiem, osobą starszą, chorą z rodziny itp.).

– kreowanie wizerunku osoby niepełnosprawnej poprzez udział w zabiegach kosmetycznych, fryzjerskich, zachęcanie do dbania o swój wygląd, higienę osobistą, zdrowie. Konieczność takiego wsparcia wynikała często z niezaradności środowiska rodzinnego, braku środków finansowych.

Prowadzone są zajęcia także z rodzinami osób niepełnosprawnych, w celu nauki poprawnej komunikacji, zrozumienia wspólnych potrzeb i oczekiwań.

 

Bezpośrednie rezultaty:

Udział w programie, zaktywizował młodych ludzi do działania, podnosząc ich poziom uspołecznienia i zaradności życiowej. Wypracowane zostały przede wszystkim kompetencje w zakresie:

-radzenia sobie w życiu społecznym,  rozwijania kompetencji społeczno-komunikacyjnych

-budowania i umacniania więzi rodzinnych, dzięki zajęciom prowadzonym z rodzinami;

– autokreacji, poprzez odgrywanie ról: ojca, matki, babci, dziadka, pracownika, pracodawcy;

-korekcji zachowań trudnych i niewłaściwych, poprzez wskazanie i wzmocnienie norm i zasad obowiązujących człowieka dorosłego;

-samodzielności i systematyczności w działaniach;

Efektywność działań projektowych to realizacja 3 programów rehabilitacji społecznej, 170 godzin zajęć warsztatowych, udział 101 uczestników w 86 godzinach zabiegów kosmetyczno – fryzjerskich i 5 spotkaniach instruktażowych. Pod patronatem Tyskiej Telewizji Internetowej powstał film pt. „Warsztaty filmowe czyli casting w szkole specjalnej”, który pokazuje jak przełamywać schematy, aby właściwie rozpoznać swoje możliwości, w obliczu niepełnosprawności. Zorganizowano wystawę zdjęć wielkoformatowych ukazujących sytuacje z życia rodzin osób niepełnosprawnych.

Wypracowano mechanizmy komunikacji w rodzinach osób niepełnosprawnych. Dzięki działaniom projektowym zwiększa się poziom samodzielności młodzieży i dorosłych osób niepełnosprawnych. W konsekwencji członkowie rodzin odpowiedzialni do tej pory za opiekę zostają odciążeni z obowiązków. Zajęcia grupowe z rodzinami powodują polepszenie relacji w rodzinach, łatwiejszą komunikację i ograniczenie problemów.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Wszystkie działania projektowe wpisują się w jeden obszar, mający na celu zmianę postaw (strachu, nietolerancji czy niezrozumienia w) i świadomości społeczności wobec problemu niepełnosprawności. Uczestnicy projektu (młodzież i rodzice) nabyli umiejętności w zakresie: poprawy własnego wizerunku, zadbania o higienę, co w efekcie przyczyni się do lepszego postrzegania osób niepełnosprawnych przez społeczność lokalną.

Realizacja programu stwarza możliwość stałych spotkań, wzajemnego wsparcia, otwierania się na nowe wyzwania. Przyczynia się do integracji i popularyzacji dokonań osób niepełnosprawnych w środowisku miasta Tychy.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Dzięki podjętym inicjatywom oraz diagnozowanym potrzebom, planowane są kolejne formy włączania się w życie społeczności lokalnej, mające na celu wzrost zaradności życiowej i rozwój osobisty osób niepełnosprawnych.

Podejmowane działania, odbijają się szerokim echem w społeczności lokalnej, przyczyniając się do wzrostu akceptacji i zrozumienia osób niepełnosprawnych. Ponadto, Prezydent Miasta Tychy co roku zabezpiecza w budżecie środki finansowe, pozwalające na realizację programów z zakresu rehabilitacji społecznej.

Partnerzy projektu:

• Stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „W Stronę Słońca”
• Zespół Szkół Specjalnych nr 8 w Tychach,
• Gabinet Kosmetyczny „Uroda” ,Studio Fryzjersko-Kosmetyczne „La Perle”, Gabinet Pedicure Uroda, Salon Fryzjerski, J.J. Kosmetyka
• Tyska Telewizja Internetowa

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Inne

 

Dobre praktyki w zakresie zwiększania wiedzy i świadomości społecznej na temat niepełnosprawności

Pojawienie się dziecka niepełnosprawnego w rodzinie często stanowi duże wyzwanie dla rodziców. Nie każdy rodzic potrafi mu podołać. Poczucie niezrozumienia przyczynia się do stopniowej rezygnacji z aktywności zarówno społecznej, jak i zawodowej. Dlatego tak istotne jest poczucie akceptacji zarówno dla osób z niepełnosprawnościami, jak i ich rodzin. Poniższe przykłady pokazują jak istotne jest zwiększanie wiedzy na temat niepełnosprawności, prowadzenie działań integracyjnych oraz kształtowanie świadomego społeczeństwa. W atmosferze wsparcia i zrozumienia łatwiej bowiem rodzicom pokonywać trudności i stawiać sobie nowe wyzwania, także zawodowe.

35. Nie każdy zastrzyk to narkotyk, a nie każdy człowiek leżący to człowiek pijany

Projekt trwa od: 05/06/2014 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Projekt powstał w wyniku realnej potrzeby informowania o obecności osób chorych na cukrzycę w lokalnym społeczeństwie. Cukrzyca to pierwsza niezakaźna choroba, uznana przez Organizację Narodów Zjednoczonych za epidemię XXI wieku. Wiedza na jej temat jest nadal niewystarczająca. Brak wiedzy powoduje istnienie wielu nieprawdziwych mitów, jak, np. stwierdzenie, iż „cukrzycą można się zarazić”. Takie przeświadczenia powodują alienacje osób chorych w środowisku, a często także ich rodzin.

Projekt ma na celu zminimalizowanie zjawiska wykluczenia społecznego ludzi chorych na cukrzycę. Ich odmienny tryb życia, dieta, badanie poziomu glikemii, potrzeba iniekcji oraz ograniczenia w zajęciach wysiłkowych, często staja się przyczyną braku akceptacji i odrzucenia. Istnieje bardzo duża potrzeba edukowania społeczeństwa, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci, że osobom chorym na cukrzyce potrzebne jest wsparcie w życiu codziennym.

Z przeprowadzanych badań wynika, że chorującym na cukrzycę w codziennym życiu towarzyszy stres i napięcie, które w efekcie długotrwałego działania prowadzą do zaburzeń emocjonalnych. Z tego to też powodu ważne jest wsparcie rodziny i najbliższego otoczenia, aby poznało chorobę i umiało wspierać chorego. Bardzo istotna jest również edukacja pedagogów, którzy muszą być odpowiednio przeszkoleni,  aby móc skutecznie i bez obaw uczyć dzieci chore na cukrzycę.

Działania:

• Przeprowadzenie zajęć edukacyjnych dla dzieci przedszkolnych w grupach 5 i 6-latków na temat cukrzycy. Dzieci dowiedziały się, czym jest cukrzyca Typu 1 i Typu 2, jakie są jej objawy, jak trzeba ja leczyć i jak reagować w sytuacjach niedocukrzenia.
• Zorganizowano spotkanie dzieci i nauczycieli z rodzicami dziecka chorego, pokazano jak mierzy się cukier i podaje insulinę.
• Odbyło się spotkanie z pielęgniarką środowiskową, która opowiadała jak ważne jest prawidłowe żywienie i podejmowanie wysiłku fizycznego. Na co zwrócić uwagę, aby w przyszłości nie dopuścić do rozwoju otyłości a w konsekwencji do zachorowania na cukrzycę.
• Zorganizowano Dzień Diabetyka 14.11.2014 r.
• Przystosowano stołówkę pod kątem żywienia dzieci chorych na cukrzycę.
• Przeprowadzono zajęcia edukacyjne dla kadry pedagogicznej z rodzicami dziecka chorego na cukrzycę.
• Pracownicy przedszkola i szkoły wzięli udział w szkoleniu pt.” Opieka nad dzieckiem z cukrzycą „, zorganizowanym przez Ministra Zdrowia, Opolski Urząd Wojewódzki oraz Kuratorium Oświaty w Opolu- 24.11.2014 r.
• Miały miejsce zajęcia edukacyjne dla dzieci szkolnych z zakresu udzielania pierwszej pomocy z elementami edukacji cukrzycowej przeprowadzone przez Ratownictwo Medyczne.
• Przeprowadzono szkolenie dla całej Kadry Pedagogicznej Zespołu Szkolno- Przedszkolnego przez Fundacja Europejskiej Klinik Cukrzycy z Dąbrowy Górniczej.

Bezpośrednie rezultaty:

• Wzrost wiedzy na temat cukrzycy wśród dzieci i młodzieży.
• Wzrost tolerancji dla chorych na cukrzycę.
• Zrozumienie przez dzieci i ich opiekunów istoty choroby i nabycia umiejętności radzenia sobie z jej konsekwencjami
• Oswojenie rówieśników dzieci chorych z istotą choroby, budowa „pozytywnego wizerunku” diabetyka, jako dziecka wesołego otwartego na świat, gotowego na podejmowanie wyzwań na równi z rówieśnikami.
• Przydzielenie dziecku choremu na cukrzycę w placówce edukacyjnej opiekuna, który pomaga w wykonywaniu czynności wspomagających proces leczenia, co znacząco ułatwia funkcjonowanie dziecka w warunkach szkolnych i odciąża rodziców dziecka.
• Poprawa kondycji psychicznej chorych, podniesienie samooceny i wzmocnienie relacji społecznych.
• Stworzenie miejsca dla dziecka chorego do podawania insuliny i badania poziomu cukru.
• Zdobycie Certyfikatu „ Zespołu Szkolno-Przedszkolnego przyjaznego dzieciom chorym na cukrzycę”
• Społeczeństwo z nabytą wiedzą łatwiej komunikuje się z chorym, jak również wie jak reagować w nagłych sytuacjach.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Stwarzanie równych możliwości funkcjonowania w szkole i społeczeństwie chorym na cukrzycę.
• Przekazana wiedza zaowocuje w pozytywne wzorce postępowania w stosunku do osób niepełnosprawnych.
• Temat cukrzycy przestanie być tematem tabu.
• Nabyta wiedza o chorobie i jej powikłaniach będzie zachęcała społeczeństwo do działań profilaktycznych, jak również promowania prawidłowego żywienia i aktywnego trybu życia
• Poprawi się, jakość życia chorych na cukrzycę.
• Nauczyciele przestaną się bać uczyć dzieci chore na cukrzycę.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

W założeniu projekt będzie realizowany cyklicznie, co roku. Naszym wspólnym obowiązkiem jest tworzenie w szkołach i w przedszkolach takich warunków, aby wszystkie dzieci mogły się w niej uczyć, rozwijać i bawić pomimo choroby, a w razie potrzeby otrzymać niezbędną pomoc i wsparcie. Mając na uwadze znaczną dynamikę epidemiologiczną i rozpowszechnienie cukrzycy projekt będzie wymagał ciągłej kontynuacji.

Partnerzy projektu:

• Zespół Szkolno-Przedszkolny w Pokoju

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Inne

36. Kampania Społeczna – Dni Solidarności z Osobami Chorującymi na Schizofrenię.

Projekt trwa od: 24/09/2012 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Osoby niepełnosprawne, zwłaszcza cierpiące na zaburzenia psychiczne są narażone na wykluczenie społeczne. Choroba piętnuje, narusza dotychczasową równowagę, w życiu rodzinnym, społecznym, zawodowym. Niski poziom świadomości społecznej, obawa przed nawiązaniem kontaktu z osobą chorującą, łatwość w nadawaniu etykiet, upraszczaniu i generalizowaniu charakteryzujące bardzo często ludzi zdrowych. Utrudnia tym samym funkcjonowanie osób niepełnosprawnych w społeczności lokalnej. Dlatego tak ważne jest wdrążenie działań związanych z integracją w/w środowiska ze społecznością lokalną. Jest to niezbędne,  aby stworzyć sieć oparcia społecznego dla osób chorych i ich rodzin.

Zadaniem kampanii społecznej jest podniesienie wiedzy i świadomości społeczności lokalnej na temat chorób psychicznych i niepełnosprawności. Istotnym celem jest również profilaktyka zdrowia psychicznego, wypracowanie postawy otwartości osoby chorej na społeczność oraz akceptacji osób zdrowych dla chorujących, niwelowanie krzywdzących stereotypów, promocja pozytywnych wzorców postępowania,  pomoc w rozwiązywaniu trudności zarówno osobom niepełnosprawnych jak i ich rodzinom.

Działania:

• Trzy edycje Dni Solidarności z Osobami Chorującymi Na Schizofrenię „Razem Na rzecz zdrowia psychicznego” 2012- 2014r.
• Prelekcja „Profilaktyka zdrowia psychicznego” , w tym projekcja filmu związanego z tematem zaburzeń psychicznych dla uczniów szkół średnich miasta
• Wernisaż „ Zrozumieć siebie…” prac plastycznych osób przewlekle chorujących psychicznie oraz ich opiekunów artystycznych pod kierunkiem których niepełnosprawni rozwijają swoje talenty.
• Prezentacja wierszy, satyry uczestników zajęć ŚDS i koncert muzyki klasycznej w wykonaniu jednej z uczestniczek zajęć placówki
• Audycja radiowa „Świadectwo mojej choroby”
• Dzień Otwarty Środowiskowego Domu Samopomocy – integracyjne warsztaty psychoedukację, artystyczne i kulinarne
• Wykład w PWSZ w Tarnobrzegu „Oblicza Schizofrenii” dla społeczności akademickiej, lokalnej poprowadzony przez lekarza  psychiatrę
• Konkurs fotograficzny dla młodzieży szkół gimnazjalnych i średnich Miasta Tarnobrzega pt. „MMS do schizofrenii”, którego celem było podniesienie świadomości społecznej na temat zaburzeń psychicznych i zdrowia psychicznego.

W ramach wszystkie edycje prowadzono :

– konsultacje psychologiczne, specjalistyczne porady zarówno dla osób z chorobą psychiczną, niepełnosprawnością jak i ich opiekunów

– konsultacje psychiatryczne lekarzy psychiatrów z tarnobrzeskich poradni zdrowia psychicznego

 

Bezpośrednie rezultaty:

• Wykształcenie u uczestników kampanii postaw większej otwartości, akceptacji, gotowości służenia pomocą.
• Promocja pozytywnych wzorców zachowania.
• Przełamanie krzywdzących stereotypów, zmiana wizerunku osoby niepełnosprawnej w tym chorującej psychicznie.
• Podniesienie świadomości społecznej na problemy i potrzeby osób niepełnosprawnych i ich opiekunów.
• Poprawa wzajemnych relacji pomiędzy osobami chorującymi psychicznie a społeczeństwem lokalnym
• Poszerzenie wiedzy dotyczącej chorób psychicznych, profilaktyki prozdrowotnej
• Nagłośnienie problemów i potrzeb osób niepełnosprawnych oraz ich rodzin,
• Nawiązanie  współpracy z rodzinami, członkami społeczności lokalnej, pracownikami wyspecjalizowanych instytucji świadczących pracę na rzecz osób niepełnosprawnych

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Rozwój pozytywnych postaw i więzi psychospołeczne tj. tolerancji, życzliwości, chęci niesienia pomocy, ufności, zaradności, wiary w to, że wszyscy ludzie mają takie same prawa
• Podniesienie świadomości społecznej, edukacja, profilaktyka zdrowia psychicznego
• Dalsza współpraca niepełnosprawnych ze społecznością lokalną, wyrażająca się w aktywnym włączaniu się środowiska osób niepełnosprawnych w inicjatywy podejmowane  przez władze miasta i lokalną społeczność

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Realizowane będą kolejne edycje dni integracji realizowane poprzez wspólne warsztaty, spotkania integracyjne, szkolenia itp. Inicjatywa wpisuje się w realizację programów Miasta Tarnobrzeg na rzecz osób niepełnosprawnych w tym również Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych oraz Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego dla Miasta Tarnobrzega. Inicjatywa jest także elementem programu pracy Środowiskowego Domu Samopomocy  i stanowi integralny element pracy terapeutycznej placówki. Jej kontynuacja jest możliwa dzięki współpracy  z władzami Miasta Tarnobrzega, lokalnymi mediami,  licznymi ośrodkami wsparcia, działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych.

Partnerzy projektu:

• Urząd Miastas Tarnobrzeg, placówki edukacyjne, placówki świadczące pomoc osobom niepełnosprawnym, poradnie zdrowia psychicznego miasta, lokalne parafie, lokalne media, restauracja Sonata, Akademia Kreowania Wizerunku,

Źródło finansowania:

• Środki własne

37. Program Integracji Osób Niepełnosprawnych na lata 2014-2015 – XI edycja, z elementami promocji i upowszechniania wiedzy z zakresu zdrowia psychicznego “Spełnić choć jedno marzenie”

Projekt trwa od: 30/08/2014 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

W Gminie Długołęka około 12%  stanowią osoby z niepełnosprawnością. Położenie geograficzne powoduje, że tylko centralna i południowa część gminy ma dobry dostęp do dóbr kultury, edukacji i rehabilitacji. Z danych GOPS wynika, że problem izolacji społecznej dotyka w szczególności osoby z niepełnosprawnościami oraz ich rodziny.

Strategicznym celem programu jest ograniczanie zjawiska wykluczenia społecznego. Podejmowane działania służą niwelowaniu barier w dostępie do kultury, edukacji, komunikacji społecznej, wydarzeń sportowych, turystyki, a także służą budowaniu pozytywnego wizerunku społecznego osób z niepełnosprawnościami.

Podejmowane działania uwzględniają także potrzeby rodzin osób z niepełnosprawnościami w obszarze wsparcia, edukacji, łamania stereotypów, możliwości korzystania z czasu wolnego. Projekt daje możliwość korzystania z mieszkań treningowych, co nie tylko wynika z potrzeby nabywania umiejętności prowadzenia gospodarstwa domowego przez dorosłe osoby niepełnosprawne, a także z konieczności zapewnienia  choć małej przerwy regeneracyjnej rodzinom stale opiekującym się niepełnosprawnymi domownikami.

Działania:

• Organizacja warsztatów edukacyjnych przygotowujących do korzystania z oferty kulturalnej o znaczeniu narodowym: wyjazdy do teatru, filharmonii, muzeów, opery, partnerstwo z GOK. Wyjazdy na koncert Andrea Bocelli (Stadion Wrocław 19.06.2015 r.), do kina i restauracji (10 i 30.01.2015 r.), na Powiatowy Przegląd Poezji i Prozy (4.12.2014 r.).
• Przeprowadzenie spotkań z mieszkańcami gminy- podnoszenie wiedzy i świadomości społecznej dot. potrzeb osób z niepełnosprawnościami, kształtowanie postaw społecznych, propagowanie wolontariatu  (8.03.2015 r.).
• Dystrybucja poradnika savoir-vivre wobec osób niepełnosprawnych.
• Kampania informacyjna Świadomość plus, cel: zwalczanie stereotypów, uprzedzeń (strona internetowa GOPS).
• Partnerski udział w projekcie Incepcja – pobyt w mieszkaniach treningowych
• Oddziaływania terapeutyczno-edukacyjne dla uczestników i rodzin: nabywanie, rozwijanie, wzmacnianie samodzielności, wspieranie ról społecznych (stymulacja umiejętności intelektualnych, usprawnianie sfery motywacyjnej, bajkoterapia- innowacyjna metoda pracy, relaksacja, terapia zajęciowa, warsztaty „Poznaj swoje prawa”)
• Udział w VIII Dniu Godności Osób Niepełnosprawnych (31.05.2015 r.)
• Utworzenie sieci wsparcia w zakresie informacji, pomocy, konsultacji, likwidacji barier komunikacyjnych- poprzez ulotki, akcje społeczne itp.

Bezpośrednie rezultaty:

• Włączenie osób z niepełnosprawnością do aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym i kulturalnym;
• Zwiększenie wiedzy oraz budowanie świadomości społeczności lokalnej w zakresie problemów osób z niepełnosprawnością i ich rodzin, skutkujące postawą mądrego pomagania;
• Zapewnienie czasu wolnego rodzinom opiekującym się niepełnosprawnymi domownikami, w czasie organizowanych warsztatów, zajęć i spotkań dla uczestników projektu;
• Wzrost poczucia własnej wartości osób z niepełnosprawnością, odkrywanie uzdolnień, możliwości i własnej indywidualności, rdzenie sobie ze stresem poprzez nabycie umiejętności rozładowania napięcia, nabycie bądź wzmocnienie kompetencji społecznych, zwiększenie wiedzy dotyczącej praw osób z niepełnosprawnością;
• Zwiększenie gotowości osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin do korzystania z pomocy i wsparcia zarówno systemowego jak i lokalnego;

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Kształtowanie postaw sprzyjających integracji osób z niepełnosprawnością
• Tworzenie systemu współpracujących ze sobą instytucji na rzecz aktywizacji społeczno-zawodowej osób z niepełnosprawnością
• Doskonalenie systemu informacyjnego o usługach dostępnych dla osób z niepełnosprawnością oraz ich rodzin i otoczenia
• Tworzenie dla osób z niepełnosprawnością warunków do uczestnictwa w życiu publicznym
• Tworzenie partnerstwa instytucji publicznych i niepublicznych na rzecz zapewnienia wsparcia osobom z niepełnosprawnością w społeczności lokalnej
• Zmniejszanie nietolerancji dla niepełnosprawnościami, zwiększenie świadomości społecznej w zakresie funkcjonowania i potrzeb osób z niepełnosprawnością
• Rozwój indywidualny uczestników programu, wzmocnienie poczucia własnej wartości i bycia pełnoprawnym członkiem wspólnoty

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

W budżecie gminy Długołęka zostaną zabezpieczone środki z funduszy własnych gminy na realizację kolejnej, XII edycji programu.

Partnerzy projektu:

• Powiatowy Dom Pomocy Społecznej w Ostrowinie, Gminny Ośrodek Kultury w Długołęce

Źródło finansowania:

• Środki własne

 

38. Oparcie społeczne dla osób z zaburzeniami psychicznymi z terenu Gminy Nysa

Projekt trwa od: 17/07/2014 r. do 31/12/2014 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Uczestnicy projektu to grupa 20 osób w wieku 18-54 lata, osoby przewlekle psychicznie chore oraz niepełnosprawne intelektualnie zamieszkałe na terenie gminy Nysa. Głównymi problemami, z którymi się borykają osoby jest poczucie osamotnienia oraz pozbawienia realnej możliwości nawiązywania relacji między ludzkich. Ponadto dużym problemem jest psychiczna bariera i niechęć wychodzenia poza swoje miejsce zamieszkania. Osoby biorące udział w projekcie są pozbawione możliwości fizycznego wysiłku mającego na celu ogólne usprawnienie ruchowe oraz pozbycie się napięcia wewnętrznego utrudniającego codzienne funkcjonowanie. Połączenie wspólnej pracy terapeutów, opiekunów osób psychicznie chorych oraz niepełnosprawne intelektualnie będzie skutkowało nabyciem nowych umiejętności radzenia sobie w życiu codziennym poprzez odpowiednią motywację, wzrost samooceny i asertywności oraz przełamanie wstydu i barier związanych z ułomnościami i deficytami fizycznymi zarówno jak i psychicznymi. Udział w projekcie umożliwi ponadto opiekunom osób z zaburzeniami psychicznymi i niepełnosprawnym intelektualnie spokojny wgląd na przyszłość oraz da poczucie, że ich podopieczni poradzą sobie w życiu osobistym na wielu innych płaszczyznach życia codziennego. Realizacja projektu ma na celu przeciwdziałanie osamotnieniu oraz integracji ze społeczeństwem. Uczestnicy projektu chcą mieć poczucie równości szans, chcą być traktowani z należytym im szacunkiem, chcą czuć się pomocni i nieść pomoc osobom bardziej potrzebującym. Zajęcia organizowane w ramach projektu mają na celu włączenie wspólnych kierunków działań w poprawę zdrowia psychicznego uczestników i ich rodzin oraz utworzenie jednolitej płaszczyzny do pracy nad ich usamodzielnieniem oraz dbałości o lepsze jutro.

Działania:

Cel główny projektu to wparcie osób z zaburzeniami psychicznymi oraz niepełnosprawnymi intelektualnie wraz z rodzinami w przezwyciężeniu ich trudniej sytuacji życiowej w związku z wykluczeniem społecznym.

Cele szczegółowe:

• Wspólna integracja uczestników projektu i ich rodzin poprzez zaplanowany wyjazd do Pokrzywnej połączony z zajęciami z psychologiem i terapeutami zajęciowymi.
• Wspieranie umiejętności planowania działań i przedsięwzięć uczestników projektu, poprzez pomoc w organizacji imprezy przy pomocy koordynatora projektu i pracownika socjalnego ds. osób niepełnosprawnych na rzecz osób starszych z okazji „Dnia Seniora”.
• Wspieranie kreatywności uczestników projektu poprzez przygotowanie i zaprezentowanie autorskiego występu na rzecz osób starszych (dramatoterapia) oraz poprzez uczestnictwo w zajęciach z zakresu rzemiosła ludowego.
• Podniesienie kompetencji życiowych uczestników projektu poprzez ukończenie zajęć z zakresu podstaw obsługi komputera.
• Podniesienie samooceny uczestników projektu w kwestii relacji międzyludzkich oraz integracji osób niepełnosprawnych zagrożonych wykluczeniem społecznym ze środowiskiem lokalnym, poprzez zajęcia grupowe z psychologiem i terapeutami zajęciowymi.
• Aktywizacja do wysiłku fizycznego dostosowanego do indywidualnych potrzeb i możliwości psychofizycznych osób z zaburzeniami psychicznymi i upośledzonymi umysłowo, poprzez zajęcia na krytej pływalni oraz spacery marszowe nordic walking na świeżym powietrzu.
• Ukazanie możliwości aktywnego i konstruktywnego spędzania czasu pracy poprzez szereg działań zaplanowanych w projekcie (wspólne wyjście do kina i na kręgielnię uczestników projektu wraz z rodzinami).

W ramach projektu wszystkie wyżej wymienione cele zostały zrealizowane. Realizację zadań w projekcie wspierało czterech wolontariuszy którzy pomagali podczas uroczystości z okazji Dnia Seniora, przy świadczeniu usług wolontarystycznych na rzecz Schroniska dla Bezdomnych Zwierząt w Konradowej, oraz podczas spotkania podsumowującego realizację projektu.

Bezpośrednie rezultaty:

Zgodnie z wytycznymi realizowano cel główny projektu poprzez szereg wyżej wymienionych działań. Zrealizowany Projekt przyniósł rezultaty trwałe, uczestnicy projektu nabyli nowe umiejętności, nawiązali nowe znajomości, wzmocnili więzi rodzinne oraz zintegrowali się z grupą. Osoby, które uczestniczyły w Projekcie nawiązały nowe kontakty poprzez udział w organizacji i przedstawienie pantominy pn. „O rybaku i złotej rybce” podczas uroczystości z okazji „Dnia Seniora”. Umożliwiło to im większą integrację z lokalną społecznością i przyczyniło się do uczestniczenia w różnych spotkaniach, które odbywają się w gminie. Uczestnicy poprzez udział w zajęciach z podstaw obsługi komputera są bardziej otwarci na nowe wyzwania związane z nowinkami technicznymi, które w dzisiejszym świecie ułatwiają komunikację z lokalnym środowiskiem. Dzięki aktywnemu spędzaniu czasu została podniesiona sprawność fizyczna uczestników oraz zostały pokazane możliwości spędzania wolnego czasu w gronie znajomych, przyjaciół, rodziny nie tylko w domu, ale również poza nim. Reasumując wspólna praca terapeutów, psychologów oraz osób uczestniczących w projekcie przyczyniła się do nabycia nowych umiejętności radzenia sobie w życiu codziennym poprzez odpowiednią motywację, wzrost samooceny i asertywności.

Osiągnięte rezultaty twarde

1.Przeszkolenie 15 uczestników projektu z podstaw obsługi komputera.

2.Pomoc przy organizacji uroczystości z okazji „Dnia Seniora” przy współudziale uczestników projektu.

3.Zorganizowanie 2 wyjść w ramach wolontariatu do Schroniska dla Bezdomnych Zwierząt w Konradowej.

4.Zorganizowanie wyjazdu integracyjnego do Ośrodka Rekreacyjnego w Pokrzywnej.

Rezultaty miękkie

Podniesienie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach życia codziennego, sprawności fizycznej, samooceny, oraz jakości spędzania czasu wolnego przez uczestników projektu.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Projekt jest nowym przedsięwzięciem realizowanym przez tut. Ośrodek na terenie Gminy Nysa. Projekt wygenerował wartość dodaną, wynikającą z możliwości objęcia uczestników projektu kompleksową pomocą, co nie byłoby możliwe bez uzyskania wsparcia ze strony Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Projekt przyniósł rezultaty trwałe, uczestnicy projektu nabyli nowe umiejętności, wzmocnią więzi rodzinne oraz zintegrowali się z grupą, jednocześnie przeciwdziałając wykluczeniu społecznemu. Osoby uczestniczące w projekcie mogły nawiązać nowe kontakty podczas uroczystości z okazji „Dnia Seniora”, co umożliwiło im większą integrację z lokalną społecznością i przyczyniło się do uczestniczenia w różnych spotkaniach, które odbywają się w naszej gminie. Cele i założenia projektu zostały w dużej mierze zrealizowane, jednak prawdziwie skuteczne będzie dopiero działanie długofalowe. Jego kontynuacja jest więc wskazana. Projekt ten spotkał się z pozytywnym odbiorem, dobrą współpracą i zaangażowaniem oraz dużym zainteresowaniem ze strony uczestników i ich rodzin dlatego wskazana jest kontynuacja wyżej wymienionych działań w tym kierunku dla uczestników projektu i ich rodzin.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Uczestnicy projektu poprzez szereg zamierzonych działań mieli możliwość integrowania się ze środowiskiem lokalnym, w którym nie tylko osoby „zdrowe” mogą wiele ofiarować niepełnosprawnym, ale i niepełnosprawni mogą czymś obdarować i zainspirować osoby „zdrowe”. Wobec powyższego kontynuacja działań w tym kierunku jest jak najbardziej j wskazana jednakże zależy to od tego czy Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej w przyszłym roku pozytywnie oceni i dofinansuje zgłoszony przez Nas wniosek na kolejną edycję realizacji zadania dla osób z zaburzeniami psychicznymi i niepełnosprawnymi intelektualnie.

 

39. Oparcie Społeczne dla Osób z Zaburzeniami Psychicznymi pn. projektu “Profesjonalne wsparcie, lepsze jutro – krok II”

Projekt trwa od: 01/07/2014 r. do 31/12/2014 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Sieć wsparcia dla osób z zaburzeniami psychicznymi jest niewystarczająca na terenie gminy Kamień Krajeński. Na terenie gminy nie ma Środowiskowych Domów Samopomocy, Warsztatów Terapii Zajęciowej, organizacji pozarządowych działających na rzecz osób z zaburzeniami psychicznymi ani innej formy wsparcia. Wyraźnie dostrzega się problem stygmatyzacji i izolacji społecznej osób z zaburzeniami psychicznymi i ich rodzin. Rodziny osób z zaburzeniami psychicznymi sygnalizują, że nie potrafią rozmawiać z cierpiącymi na różne formy zaburzeń psychicznych członkami rodziny. Długotrwały stres rodziny, emocjonalna zmienność, autoagresja źle wpływają na funkcjonowanie rodziny, gdyż pojawia się przemęczenie, osłabienie odporności fizycznej i psychicznej, co przyczynia się do marginalizacji i zagrożenia wykluczenia społecznego osób zaburzonych psychicznie i ich rodzin.

Celem projektu jest integracja osób z zaburzeniami psychicznymi i ich rodzin na terenie gminy Kamień Krajeński poprzez wyposażenie ich w kompetencje umożliwiające pełnienie ról społecznych, zmianę istniejących stereotypów, umocnienie więzi i dobrych relacji między osobami z zaburzeniami psychicznymi, a ich rodzinami, zwiększenie poczucia bezpieczeństwa i sprawności fizycznej oraz stworzenie grupy samopomocowej.

Działania:

• Trening kompetencji społecznych dla osób z zaburzeniami psychicznymi prowadzony przez psychologa
• Indywidualne spotkania z psychologiem dla osób z zaburzeniami psychicznymi i członków ich rodzin w miejscu zamieszkania
• Terapie zajęciowe poprzez dramatoterapię i muzykoterapię w celu pobudzenia inicjatywy twórczej uczestników i wyrażania swoich emocji
• terapia ruchowa poprzez wyjazdy na basen
• Wyjazdy integracyjne dla osób z zaburzeniami psychicznymi i członkami ich rodzin, które miały na celu kształtować pozytywne relacje uczestników projektu z osobami bliskimi
• Obchody Światowego Dnia Zdrowia Psychicznego. Rozmowy o sytuacji osób z zaburzeniami psychicznymi i ich oczekiwań na rzecz poprawy codziennego życia z udziałem przedstawicieli jednostek pomocy społecznej oraz społeczność lokalnej.

Treningi, spotkania, terapie prowadzone były przez wykwalifikowaną kadrę. Działania projektowe w większości odbywały się w Miejsko Gminnym Ośrodku Kultury w Kamieniu Krajeńskim, który posiada odpowiednie dostosowane pomieszczenia i sprzęt do przeprowadzania zajęć. Zajęcia na basenie odbywały się na krytej pływalni w Chojnicach.

Bezpośrednie rezultaty:

Widoczne są pozytywne efekty w zakresie integracji uczestników ze społecznością lokalną. Dzięki realizacji projektu:

• Zwiększył się poziom samodzielności osób z zaburzeniami psychicznymi w kontaktach z innymi osobami.
• Ukształtowały się właściwe postawy społeczne wśród uczestników projektu.
• Nastąpił wzrost aktywności fizycznej osób z zaburzeniami psychicznymi.
• Nastąpiło nawiązywanie więzi i stała wymiana doświadczeń między opiekunami osób z zaburzeniami psychicznymi.
• Nastąpiło wzmocnienie więzi emocjonalnych oraz poprawa relacji w rodzinach osób zaburzonych psychicznie.
• Wśród opiekunów osób z zaburzeniami psychicznymi nastąpiła poprawa umiejętności radzenia sobie ze stresem.
• Poprawie uległa jakość i dostępność do różnych ofert wsparcia dla osób z niepełnosprawnościami i ich opiekunów.
• Możliwość uczestnictwa w zajęciach przyczyniła się do podtrzymywania i rozwijania umiejętności osób z zaburzeniami psychicznymi niezbędnych do samodzielnego aktywnego życia oraz pełnienia ról społecznych.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Podnoszenie świadomości społecznej na temat osób z niepełnosprawnością oraz ich integrację ze środowiskiem lokalnym.
• Uwrażliwienie społeczeństwa i władz lokalnych na prawa i potrzeby osób z niepełnosprawnością oraz ich rodzin.
• Wspieranie w tworzeniu grup samopomocowych, klubów integracji.
• Zintensyfikowanie współpracy między społecznością lokalną, przedstawicielami administracji publicznej, sektorem prywatnym,  a osobami z niepełnosprawnością oraz ich rodzinami.
• Rozwijanie aktywnych form spędzania czasu wolnego dla osób z niepełnosprawnością i ich rodzin.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Projekt był kontynuacją projektu “Profesjonalne wsparcie lepsze jutro” realizowanego przez Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Sępólnie Krajeńskim. Podobnym wsparciem zostaną objęte  pozostałe gminy Powiatu Sępoleńskiego, tj. gmina Sępólno Krajeńskie oraz gmina Więcbork.

Partnerzy projektu:

• Miejsko Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Kamieniu Krajeńskim
• Miejsko Gminny Ośrodek Kultury w Kamieniu Krajeńskim

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Inne

 

40. Projekt “Z myślą o przyszłości”

Projekt trwa od: 01/01/2008 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Na terenie powiatu zamieszkają wiele osób z niepełnosprawnościami. Osoby te bardzo często cechuje brak wiary w siebie, niezaradność, wyalienowanie. Znajdują się nierzadko pod stałą opieką członków rodzin.

Celem głównym projektu jest budowanie systemu wsparcia dla osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Wśród celów szczegółowych najważniejsze to:

• wzrost kompetencji społecznych osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin;
• zwiększenie umiejętności osób niepełnosprawnych w zakresie samodzielności, zaradności, kreatywności.
• zdobycie umiejętności i kwalifikacji zwiększających konkurencyjność na rynku pracy;
• integrację uczestników projektu ze środowiskiem osób z niepełnosprawnościami i społeczeństwem lokalnym.

Wsparcie ma charakter kompleksowy.  Zakłada stworzenie mechanizmów umożliwiających integrację społeczną, readaptację zawodową, podniesienie poziomu samodzielność, a także poprawę stanu psychofizycznego.

Działania:

• W ramach projektu zorganizowane zostały kursy, szkolenia, poradnictwo, warsztaty kompetencji społecznych.
• Przeprowadzono warsztaty pt. “Zdrowy styl życia”.
• Odbyły się turnusy rehabilitacyjne dla osób z niepełnosprawnościami.
• Podejmowano również działania o charakterze lokalnym, takie jak organizacja imprezy integracyjna “Jesteśmy razem”. Jej celem była integracja i wsparcie m.in. osób niepełnosprawnych i ich rodzin, a także uwrażliwienie społeczeństwa na potrzeby i problemy osób niepełnosprawnych.
• Impreza „Jesteśmy razem” jest cykliczna, odbywa się od 2008 roku. Co roku do programu imprezy wprowadzane są nowe atrakcje, a także poszerza się grono osób biorących udział w imprezie. Jest ona wpisana w kalendarz corocznych imprez organizowanych na terenie powiatu zduńskowolskiego. Program imprezy wypełniony jest występami artystycznymi m.in. mieszkańców DPS – ów, uczestników WTZ, dzieci i młodzieży z domów kultury oraz uczniów Zespołu Szkół Specjalnych w Zduńskiej Woli.
• W tradycję imprezy wpisał się również punkt informacyjny dla osób z niepełnosprawnościami i ich rodzin. W ramach punktu zasiadają specjaliści z Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Zduńskiej Woli,  PCPR-u w Zduńskiej Woli, KRUS, ZUS, Powiatowego Urzędu Pracy w Zduńskiej Woli. Jest to okazja do uzyskania prawnych informacji dotyczących funkcjonowania osoby niepełnosprawnej, a także praw i przywilejów opiekunów osób niepełnosprawnych.

Bezpośrednie rezultaty:

• Przełamywanie bariery w komunikowaniu się z osobami z niepełnosprawnością.
• Niwelowanie istniejących stereotypów osoby niepełnosprawnej oraz rodziny takiej osoby.
• Nawiązywanie znajomości  przez osoby niepełnosprawne, co ułatwia im integrację społeczną.
• Podniesienie poziomu umiejętności interpersonalnych u osób niepełnosprawnych.
• Kształtowanie umiejętności w zakresie pełnienia ról społecznych, pracy indywidualnej i w zespole
• Wzrost motywacji do podjęcia pracy oraz zaufania we własne możliwości.
• Lepszy dostęp do informacji niezbędnych zarówno osobom niepełnosprawnym jak i ich opiekunom.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

W wyniku uzyskanego wsparcia w ramach projektu osoby niepełnosprawne poszerzyły dotychczas posiadaną wiedzę, co pozwoli im na pokonanie trudności. Staną się oni bardziej otwarci na nowe osoby i doświadczenia. Zostali przygotowani do poszukiwania oraz podjęcia zatrudnienia na lokalnym rynku pracy.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Projekt jest ustawicznie kontynuowany od 2008 r.

Partnerzy projektu:

• Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Zduńskiej Woli, Ochotniczy Hufiec Pracy w Zduńskiej Woli, Powiatowy Urząd Pracy w Zduńskiej Woli, Starostwo Powiatowe w Zduńskiej Woli, Dom Pomocy Społecznej w Zduńskiej Woli i Przatówku, Środowiskowy Dom Samopomocy w Zduńskiej Woli i Przatówku, Warsztat Terapii Zajęciowej w Zduńskiej Woli, Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Zduńskiej Woli, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w Zduńskiej Woli, Powiatowe Centrum Kultury, Sportu i Rekreacji w Zduńskiej Woli, Powiatowy Zespół Orzekania ds Osób Niepełnosprawnych w Zduńskiej Woli, Powiatowa Straż Pożarna w Zduńskiej Woli, Powiatowa Komenda Policji w Zduńskiej Woli, Zduńskowolski Szpital Powiatowy w Zduńskiej Woli.

Źródło finansowania:

• Środki własne
• PFRON
• Środki UE
• Inne

41. Gimnazjalne Dni Integracji

Projekt trwa od: 02/11/2014 r. do 15/01/2015 r.

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Publiczne Gimnazjum im. Papieża Jana Pawła II posiada klasy integracyjne, które stanowią cząstkę nowoczesnej i przyjaznej szkoły. Stale podejmowane są działania ułatwiające funkcjonowanie uczniów z niepełnosprawnościami: budowa platformy schodowej dla uczniów na wózkach, dostosowanego wejścia do szkoły, modernizacja toalet, doposażenie sal lekcyjnych,  sal terapeutycznych itp. Baza dydaktyczna szkoły jest istotnym czynnikiem służącym rozwojowi ucznia niepełnosprawnego. Organizowane są spotkania dla rodziców uczniów posiadających orzeczenie o kształceniu specjalnym, szkolenia i warsztaty dla nauczycieli oraz Gimnazjalne Dni Integracji.

Gimnazjalne Dni Integracji to projekt, którego celem jest uwrażliwienie uczniów na zagadnienia niepełnosprawności  i pomocy innym, burzenia stereotypów dotyczących osób niepełnosprawnych, zwrócenie uwagi na konieczność przeciwdziałania marginalizacji osób niepełnosprawnych, chorych, samotnych, integrowanie młodzieży niepełnosprawnej i pełnosprawnej poprzez wspólne działania oraz co bardzo ważne wyposażenie rodziców w wiedzę na temat praw ich dzieci.

Działania:

• Apel dla uczniów gimnazjalnych “Jestem cool mimo kul”, którego celem było uwrażliwienie na zagadnienia niepełnosprawności.
• Warsztaty dla uczniów klas I-Czy napewno jesteśmy inni? dotyczących przeciwdziałaniu marginalizacji osób niepełnosprawnych, integracji, wyposażenia uczniów w wiedzę na temat niepełnosprawności.
• Spotkania rodziców ze specjalistami (pracownik ZUS, PCPR, oligofrenopedagogiem, surdopedagogiem) pt. Moje dziecko ma moc-przekazanie wiedzy rodzicom o przysługujących ich dzieciom prawach, o metodach pomocy i rehabilitacji, o sposobach wspomagania w rozwoju.
• Warsztaty podnoszące umiejętności nauczycieli w pracy z uczniem niepełnosprawnym
  “Sztuka motywowania uczniów niepełnosprawnych do nauki”.
• Prezentacja możliwości i umiejętności uczniów niepełnosprawnych poprzez organizację Wigilii Integracyjnej.

Bezpośrednie rezultaty:

 

Podejmowane działania mają wpływ na:
Kształtowanie wiary we własne możliwości, wzmacniają poczucie własnej wartości, uczą poszanowania godności własnej i innych, umożliwiają pełne uczestnictwo dzieci niepełnosprawnych w życiu i rozwoju społecznym

 

Wspomaganie procesu edukacyjnego: doposażanie w pomoce dydaktyczne, programy komputerowe rozwijające możliwości uczniów niepełnosprawnych, doradztwo zawodowe dla uczniów, polepszanie umiejętności pedagogicznych nauczycieli.

Wzrost wiedzy na temat niepełnosprawności, obowiązujących praw, monitorowanie rozporządzeń ułatwiających funkcjonowanie uczniów niepełnosprawnych i ich rodziców.
Zaspokojenie potrzeb samorealizacji uczniów niepełnosprawnych.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Zapewnianie pełnego rozwoju ucznia niepełnosprawnego, przygotowując go do pełnienia w przyszłości różnych ról społecznych.
• Pełne przygotowanie ucznia do realizacji zadań życia codziennego, usprawnienie zaburzonych funkcji, kompensowanie i korygowanie problematycznych zachowań.
• Zapobieganie wykluczeniu społecznemu uczniów niepełnosprawnych.
• Wyposażenie rodziców w wiedzę dotyczącą przysługujących ich dzieciom praw, zapoznawaniem z nowymi terapiami, wsparcie w podejmowaniu decyzji o przyszłości ich dzieci, umożliwienie dzielenia się doświadczeniami rodzicielskimi.
• Świadomość wpływu na wychowanie i edukację dziecka niepełnosprawnego, podnoszenie samooceny rodziców i wzrost ich kompetencji rodzicielskich.
• Wzrost jakości edukacji poprzez wyposażanie nauczycieli w nowe umiejętności.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Gimnazjalne Dni Integracji towarzyszą nam od chwili utworzenia klas integracyjnych. Odbywają się co roku na przełomie listopada, grudnia i stycznia. Realizacja projektu stanowi doskonałą promocję klas integracyjnych w środowisku lokalnym. Gimnazjalne Dni Integracji, wzbogacone ostatnio o Dni Wolontariatu, stają się tradycją szkolną, powtarzaną i oczekiwaną przez społeczność szkolną.

Partnerzy projektu:

• nie dotyczy

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Środki sponsorów

 

42. Dzień Integracji w Gminie Stare Miasto

Projekt trwa od: 01/01/1999 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Poważny problem współczesnej rodziny stanowią konflikty pokoleniowe między dziećmi a rodzicami oraz dyskryminacją osób niepełnosprawnych.

Działanie przeznaczone jest dla mieszkańców gminy Stare Miasto i okolic. Głównym założeniem uroczystości jest pokazanie oraz uświadomienie rodzinom sensu wspólnie spędzonego czasu wolnego oraz budowanie więzi między członkami rodziny niezależnie od wieku i niepełnosprawności. Przesłaniem Dnia Integracji jest ukazanie wartości rodzinnych oraz tolerancji wobec osób niepełnosprawnych i starszych. Celem jest przełamanie barier pokoleniowych oraz odświeżenie kontaktów między członkami rodziny . Zorganizowanie na terenie gminy Dnia Integracji służy komunikacji społeczności lokalnej, umocnieniu więzi między członkami rodziny, promowanie szacunku i tolerancji.

Działania:

Organizacja Dnia Integracji w Gminie Stare Miasto umożliwia mieszkańcom gminy i okolic aktywne spędzenie czasu wolnego z członkami rodziny, sąsiadami i władzami lokalnymi, a przede wszystkim integracji osób niepełnosprawnych poprzez:

– zawody sportowe,

– występy artystyczne uczniów szkół znajdujących się na terenie gminy i okolic,

– konkursy,

– atrakcyjne gry i zabawy.

Dzień Integracji przyczynia się do zapobiegania wykluczeniu społecznemu wśród mieszkańców gminy.

Bezpośrednie rezultaty:

Dzień Integracji umożliwia integrację osób pełnosprawnych z niepełnosprawnymi a także zwrócenie uwagi władzom samorządu lokalnego na problemy, z jakimi się borykają. Rezultatem tych rozmów są podjęte działania mające na celu zapobieganie wykluczeniu społecznemu osób długotrwale chorych, niepełnosprawnych i ich rodzin. Ponadto impreza zachęca osoby starsze oraz niepełnosprawne do udziału w życiu społecznym oraz promuje zdrowie i aktywny styl życia.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Dzięki organizacji w gminie Dnia Integracji następuje przełamywanie barier pokoleniowych. Następuje odświeżenie i umocnienie kontaktów między członkami rodziny, zawierają się nowe znajomości między uczestnikami festynu. Podejmowane są działania ze strony władz samorządu lokalnego na rzecz osób długotrwale chorych, niepełnosprawnych i ich rodzin mające na celu zapobiec ich wykluczeniu społecznemu.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Dzień Integracji jest imprezą systemową, która odbyła się po raz pierwszy w 1999 roku. Ponieważ co roku cieszy się on ogromną popularnością i aktywnością wśród mieszkańców gminy, Gmina Stare Miasto planuje kontynuację tego przedsięwzięcia oraz zabezpieczenie środków finansowych  na następne lata.

Partnerzy projektu:

• Urząd Gminy Stare Miasto, Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Starym Mieście, Komisariat Policji w Starym Mieście , Ochotnicza Straż Pożarna w Żychlinie, Koło Gospodyń Wiejskich z Żychlina i Janowic, Zespół Szkół w Żychlinie, Biblioteka Publiczna w Starym Mieście, Radni i Sołtysi z Gminy Stare Miasto

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Środki sponsorów
• Inne

 

43. Bądź moim przyjacielem

Projekt trwa od: 01/01/2015 r. do 30/06/2015 r

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Tworząc innowację pedagogiczną, wychodzimy naprzeciw oczekiwaniom dzieci i ich rodziców. Program integracyjny został zaplanowany w formie edukacji integracyjnej dzieci pełnosprawnych z dziećmi z niepełnosprawnościami. Przez cały czas programu podkreślana będzie istota świadomego niesienia pomocy osobom potrzebującym. Dzieci będą miały możliwość współdziałania z rówieśnikami niezależnie od ich sprawności, a tym samym możliwość zawarcia nowych przyjaźni.

Działania:

• „Bajkoterapia”– czytanie bajki o akceptacji w grupie
• Zestaw ćwiczeń wg ruchu rozwijającego Weronika Sherborn- wzmacnianie u dzieci poczucia bezpieczeństwa w otoczeniu i grupie.
• „Balik karnawałowy” – wspólna zabawa przy muzyce z udziałem rodziców
• „O czym opowiada muzyka?” – malowanie dziesięcioma palcami
• Sala Doświadczania Świata –- zajęcia integracyjne z rodzicami metodą wg Knill
• ”Co w trawie piszczy?”-przygotowanie collage’u
• Mobilny Model Rekreacji Muzycznej – OZURA
• „Ćwierćlandia” – zabawy integrujące grupę i rodziców cz. I i II
• „Każdy inny, wszyscy równi”- festyn rodzinny

Bezpośrednie rezultaty:

Dzięki uczestnictwu w działaniach projektowych dzieci:

– uczą się akceptacji drugiego człowieka, bez względu na jego deficyty,

– uczą się niesienia pomocy kolegom i koleżankom,

– uczą się aktywnego uczestnictwa w życiu przedszkolnym oraz do odnoszenia sukcesów na miarę swoich możliwości,

– posiadają większe umiejętności komunikacyjne,

– rozwijają wrażliwość estetyczną,

– udoskonalają swoje umiejętności manualne,

– potrafią współdziałać w grupie,

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Przedszkole ma możliwość wyrobienia wśród dzieci określonych postaw i umiejętności przydatnych w kontaktach z innymi ludźmi.

Charakteryzująca dzieci w tym wieku naturalna aktywność, skłonność do naśladownictwa, a także wrażliwość emocjonalna, stwarzają korzystne warunki do osiągnięcia pozytywnych efektów integracji.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

W trakcie realizacji projektu zauważono potrzebę prowadzenia działań wspierających, dlatego w miarę możliwości dotychczasowe aktywności będą kontynuowane.

Partnerzy projektu:

• Rodzice dzieci niepełnosprawnych i pełnosprawnych

Źródło finansowania:

• Środki własne

 

Dobre praktyki- inne

44. Pomoc absolutna

Laureat konkursu:

“Najlepsze praktyki w zakresie wspierania rodziców dzieci z niepełnosprawnościami”

Projekt trwa od: 30/01/2015 r. do 30/12/2015 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Wśród pracowników spółki jest mama opiekująca się dwójką dzieci z niepełnosprawnościami. Jest ona solidnym i zaufanym pracownikiem, a jednocześnie oddaną dzieciom mamą. Rehabilitacja jej dzieci oraz zapewnienie opieki są jednak bardzo kosztowne, dlatego mama potrzebuje pomocy finansowej.

Działania:

Grupa ZPR Media Spółka Akcyjna z siedzibą w Warszawie 04-187 Warszawa, ul. Dęblińska 6, decyzją Zarządu przyznała zapomogę dla pracownika: matki dwójki niepełnosprawnych dzieci. W imieniu Ewy Lampart w sprawie wniosku o wsparcie finansowe, który złożyła Vanessa Nachabe Grzybowska – pracownik redakcji Super Expressu. Decyzję zatwierdziła Renata Krzewska. Celem wsparcia finansowego była: rehabilitacja społeczna i zaspokojenie potrzeb życiowych dzieci.

Bezpośrednie rezultaty:

Dzięki wsparciu finansowemu pracownik ma zapewnione fundusze na specjalistyczną opiekę oraz  rehabilitację społeczną i zaspokojenie potrzeb dzieci.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Wsparcie finansowe ułatwia pracownikowi zapewnienie opieki i terapii dla dzieci dzięki czemu jest on bardziej dyspozycyjny i zaangażowany w obowiązki zawodowe.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Brak informacji

Partnerzy projektu:

• brak

Źródło finansowania:

• Środki własne spółki

45. Ważny cel – Kozienice bez barier

Projekt trwa od: 31/03/2005 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Gmina Kozienice od wielu lat prowadzi szeroko zakrojone działania, których celem jest wsparcie i pomoc osobom niepełnosprawnym i ich rodzinom. Planowane działania są ujęte w Gminnej Strategii Rozwiązywania Problemów Społecznych na lata 2013-2020.

 

Główne cele działań na rzecz osób niepełnosprawnych i ich rodzin to:

– integracja osób niepełnosprawnych ze społecznością lokalną;

– poprawa mobilności osób niepełnosprawnych;

– konieczność ciągłego uświadamiania społeczeństwa na temat problemów osób niepełnosprawnych oraz ich opiekunów;

– konieczność ciągłego wspierania rodziców, opiekunów dzieci i dorosłych osób niepełnosprawnych;

– propagowanie terapii, rehabilitacji oraz idei integracji wśród osób niepełnosprawnych i ich opiekunów.

 

Wiele z w/w działań realizuje funkcjonujący Warsztat Terapii Zajęciowej. Jednak dopiero w 2012 roku władze gminy przekazały na te cele nowy budynek posiadający 8 nowocześnie wyposażonych pracowni oraz zaplecze sportowo- rekreacyjne. Działalność Warsztatu jest współfinansowana ze środków PFRON i budżetu Gminy Kozienice.

 

Działania:

Przy współpracy Gminy Kozienice,  Stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych i ich Rodzin „Sami Sobie” wspiera rodziny z dziećmi z niepełnosprawnościami. Organizacja pomaga rodzinom w radzeniu sobie z problemami wynikającymi z niepełnosprawności ich dzieci, dba o ich prawa i tworzy grupy samopomocowe dla rodziców.

Władze Gminy współorganizują  ze Stowarzyszeniem programy, które umożliwiają kompleksową rehabilitację dzieci niepełnosprawnych i jednocześnie wspierają ich rodziców, opiekunów.

Dodatkowo wieloletnia współpraca zaowocowała organizacją m.in. Regat Kajakowych, nauki tańca towarzyskiego oraz organizację wycieczek krajoznawczych, programów wsparcia dla osób niepełnosprawnych i ich rodzin, w tym: zajęć terapeutyczno-rewalidacyjnych dla dzieci niepełnosprawnych.

Zorganizowano także: „Spartakiady osób niepełnosprawnych–Integracja przez Aktywność”. Kolejny rok realizowany jest program,  „Tydzień Świadomości o Niepełnosprawności”, którego celem jest wyjście z cienia osób niepełnosprawnych. Niepełnosprawni  przygotowują przedstawienia teatralne, sprzedają własnoręcznie wyroby rękodzielnicze i biorą udział w imprezach kulturalnych organizowanych na terenie gminy;

Bezpośrednie rezultaty:

Rezultatem wieloletnich działań Gminy Kozienice  i jej partnerów społecznych jest ułatwienie dostępu osób niepełnosprawnych do życia społecznego, kulturalnego oraz większa otwartość na problemy  związane  z niepełnosprawnością. Wieloletnia praca wyraźnie przynosi  efekty w postaci zmiany postaw społeczeństwa w stosunku do osób niepełnosprawnych poprzez:

• aktywną  integrację osób niepełnosprawnych ze środowiskiem lokalnym poprzez udział w organizowanych imprezach kulturalnych, artystycznych oraz rekreacyjnych;
• likwidację barier mentalnych i architektonicznych stwarzającą warunki do pełniejszego uczestnictwa osób niepełnosprawnych w życiu publicznym i społecznym.
• poprawę jakości współpracy pomiędzy organizacjami pozarządowymi zrzeszającymi osoby z różnym typem  niepełnosprawności, co pozwala na bardziej kompleksową pomoc osobom niepełnosprawnym i ich rodzinom.

Bezpośrednim rezultatem jest również wzrost poziomu wiedzy w zakresie pracy z osobami niepełnosprawnymi oraz zwiększenie poziomu aktywności zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych i ich rodzin/ opiekunów.

Wsparcie dla rodziców w grupach samopomocowych spowodowało nie wśród rodziców nie tylko wzrost wiedzy na temat rozwiązywania problemów związanych z opieką nad niepełnosprawnym dzieckiem, ale także dało nadzieję na większe usamodzielnienie się w przyszłości dziecka oraz powrót do pracy zawodowej przez rodzica.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Dzięki szeroko falowym działaniom gminy i jej partnerów społecznych  następuje  poszerzenie możliwości wspierania osób niepełnosprawnych oraz  ich rodzin, zwiększenie aktywności społecznej niepełnosprawnych. Kampanie społeczne prowadzone w mediach oraz działania w środowisku lokalnym poprawiają akceptowalność społeczną osób niepełnosprawnych.

Najbardziej widoczną zmianą nastawienia społeczeństwa  do niepełnosprawnych jest zmniejszenie  się zjawiska ,,ukrywania” niepełnosprawnego w czterech ścianach domu. Rodziny i bliscy niepełnosprawnych czując akceptację dla swoich podopiecznych chętniej i aktywniej uczestniczą w życiu społeczności lokalnej.

Propagowanie i wspieranie  współpracy  pomiędzy poszczególnymi organizacjami pozarządowymi służy wymianom dobrych praktyk.  Wspólna realizacja programów promocji zdrowia przez organizacje pozarządowe znacznie poszerza krąg odbiorców projektów. Podnosi także poziom świadomości społecznej o jakości życia i barierach na jakie napotykają  osoby niepełnosprawne.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Gmina Kozienice planuje kontynuację  opisanych działań w kolejnych latach. Pogłębianie współpracy z organizacjami pozarządowymi działającymi na rzecz niepełnosprawnych jest jednym z wielu  kierunków działań w tym zakresie.

Partnerzy projektu:

• Stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych iIch Rodzin Sami Sobie, Polski Związek Niewidomych, Polski Związek Diabetyków, Polski Związek Głuchych, Warsztat Terapii Zajęciowej w Przewozie

Źródło finansowania:

• Środki własne
• PFRON
• Inne

46. Przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu mieszkańców Koszalina

Projekt trwa od: 01/07/2009 r. do 31/01/2015 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

W dzisiejszych czasach coraz trudniej wyobrazić sobie codzienną funkcjonowanie bez komputera  Internetu. Nie każdy może sobie pozwolić na jego zakup komputera, bo ceny często pozostają poza zasięgiem możliwości finansowych części społeczeństwa. Z badań wynika, ze trudności finansowe mają w szczególności osoby niepełnosprawne i ich rodziny . Dzięki środkom finansowym z Unii Europejskiej podjęto działania w ramach  Programu Innowacyjna Gospodarka 2007-2013, aby osoby znajdujące się w trudnej sytuacji materialnej, uczniów oraz osoby z niepełnosprawnością mogły mieć ułatwiony dostęp zarówno do zakupu potrzebnego sprzętu jak i podłączenia Internetu.

Projekt ma na celu zapewnienie dostępu do szerokopasmowego Internetu dla uczniów i mieszkańców Miasta poprzez utworzenie stosownych stanowisk komputerowych w gospodarstwach domowych uczniów i osób z niepełnosprawnością, a także w bibliotekach i szkołach.

Działania:

Koszalinianom zagrożonym wykluczeniem cyfrowym przekazano zestawy komputerowe z dostępem do Internetu.

Działanie 1: Przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu uczniów koszalińskich szkół (wartość projektu – 1.849.200zł) . Odbiorcami końcowymi jest grupa 150 uczniów (od 4 klasy szkoły podstawowej do 3 klasy gimnazjum), pobierających stypendia socjalne i wykazujących się najlepszymi wynikami w nauce. Każdy uczeń wyłoniony w wyniku naboru otrzymał bezpłatnie: zestaw komputerowy z drukarką, oprogramowanie biurowe i antywirusowe, dostęp do Internetu, konserwację i serwis sprzętu, szkolenia z obsługi komputera, oprogramowania i Internetu.

Działanie 2: Przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu mieszkańców Koszalina (wartość projektu: 2.058.835,00zł). W ramach projektu: 30 gospodarstw domowych osób z niepełnosprawnością otrzymało zestawy komputerowe wraz z drukarkami oraz osprzętem umożliwiającym korzystanie z multimediów (głośniki, kamerki). Koszalińska Biblioteka Publiczna oraz 10 jej filii otrzymało 55 zestawów komputerowych  oraz po 1 drukarce na każdy budynek. Każda z 10 filii Biblioteki udostępnia 4 stanowiska komputerowe, natomiast 15 komputerów dostępnych jest w bibliotece głównej. W każdej z lokalizacji czytelnicy mają możliwość wydrukowania interesujących ich dokumentów.

Bezpośrednie rezultaty:

• Projekt został celowo podzielony na 3 edycje (2010,2011,2012). W każdej edycji przekazywane było 50 komputerów. Wprowadzone zostało kryterium dodatkowe: naboru w postaci dobrych wyników w nauce dla uczniów. Efektem była większa mobilizacja dzieci i chęć poprawy ocen, aby w następnej edycji zakwalifikować się do projektu.
• Dostęp do internetu był pomocą w rozwijaniu talentów, np. dzięki oprogramowaniom, n do komponowania muzyki, projektowania grafiki itp.
• Uczniowie mając nieograniczony dostęp do informacji – np. do zasobów cyfrowych bibliotek i wielu innych źródeł, łatwiej przygotowywali się do udziału w konkursach.
• Z komputera oprócz uczniów i osób niepełnosprawnych, korzystają również ich rodzice – wyszukują ofert pracy, piszą i drukują CV. Kilku osobom dzięki dostępowi do Internetu udało się znaleźć pracę.
• Projekt dał możliwość wykorzystania komputerów z dostępem do Internetu osobom zagrożonych wykluczeniem cyfrowym, umożliwił aktywizację społeczną środowisk osób niepełnosprawnością. Dzięki Internetowi osoby te uczestniczą w życiu publicznym: aktywnie pozyskują informacje, biorą udział w konsultacjach społecznych. Osoby z niepełnosprawnością oraz ich opiekunowie mogą aktywnie poszukiwać pracy, w której niezbędna jest umiejętność obsługi komputera.
• Projekt umożliwił rozwinięcie się na terenie miasta inicjatywy społecznej związanej z aktywizacją cyfrową osób z pokolenia 50+.
• Do 30 października 2014 roku skorzystało łącznie 109.706 osób zagrożonych wykluczeniem cyfrowym. Koszalińska Biblioteka Publiczna w latach 2011-2014 zrealizowała 64 kursy komputerowe dla seniorów, podczas których przeszkoliła 255 osób.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

• Zmniejszenie wykluczenia cyfrowego ułatwiło rozwój osobisty wielu osób. Zwiększenie świadomości osób na temat dostępnych źródeł  informacji bez wątpienia pomoże im w szukaniu potrzebnych rozwiązań.
• Posiadanie umiejętności obsługi komputera zwiększą możliwości zatrudnieniowe wielu osób.
• Niepełnosprawni, zwłaszcza posiadający ograniczenia w poruszaniu się będą mieli łatwiejszy dostęp do kontaktu z innymi osobami, co zmniejszy ich poczucie odosobnienia.
• Opiekunowie osób niepełnosprawnych będą mogli szybciej i sprawniej, poszukiwać informacji ułatwiających opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny. W sytuacji znalezienia opieki dla niego będą mogli łatwiej powrócić na rynek pracy.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Miasto zapewni utrzymanie trwałości rezultatów projektu jeszcze przez 5 lat od daty jego zakończenia, tzn. do końca 2019 roku. Lata 2014-2020 będą służyły wykorzystaniu wybudowanej do tej pory infrastruktury informatycznej poprzez dalszy rozwój usług cyfrowych i e-administracji. Uwaga poświęcona zostanie w szczególności osobom zagrożonym wykluczeniem cyfrowym, by nie miały ograniczeń wynikających z niepełnosprawności czy wieku.

Partnerzy projektu:

• brak

Źródło finansowania:

• Środki własne
• Środki UE

 

47. Program Rodzina Plus

Projekt trwa od: 21/03/2013 r.

 

Uzasadnienie potrzeby realizacji projektu:

Program „Rodzina Plus” obejmuje zadania, wykraczające poza obligatoryjną działalność samorządu, niezdefiniowane w innych programach, tworząc pakiet działań prorodzinnych skierowanych w szczególności do rodzin wielodzietnych, rodzin zastępczych i wychowujących dziecko niepełnosprawne.

Działania:

Możliwość zaspokojenia potrzeb rekreacyjnych, sportowych i kulturalnych dzieci w tym dzieci niepełnosprawnych i ich rodzin oraz zapewnienie opieki nad uczniami w czasie wolnym od zajęć szkolnych, realizowane jest m.in. poprzez:

• Organizowanie ogólnodostępnych imprez masowych sportowych i kulturalnych, umożliwiających mieszkańcom aktywny wypoczynek.
• Realizacja szerokiej oferty zajęć pozalekcyjnych, z uwzględnieniem uczniów z niepełnosprawnościami.
• Prowadzenie zajęć rozwijających zdolności i talenty dzieci, w szczególności dla dzieci z rodzin ubogich.
• Stworzenie szerokiego wachlarza ofert rekreacyjnych dla rodzin.
• Zapewnienie systemu ulg zwiększającego dostęp do oferty ośrodków kultury i sportu.
• Organizowanie wypoczynku letniego i zimowego dzieci i młodzieży z terenu Gminy Skoczów przez placówki oświatowe, Wydział Polityki Społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne podmioty.
• Zwiększenie rodzinom wielodzietnym oraz rodzinom zastępczym i opiekującym się dzieckiem z niepełnosprawnością dostępu do usług publicznych, dóbr kultury, imprez sportowych. Otrzymanie karty „Rodzina Plus” jako potwierdzenia uprawnień.
• Promocję dostępu do ulg na stronie internetowej oraz w instytucjach i ośrodkach.

Bezpośrednie rezultaty:

• W roku 2014 r. 15 wychowujących dziecko niepełnosprawne, otrzymało Gminną kartę Rodzina Plus.
• Nastąpił wzrost aktywności i udziału rodzin wielodzietnych oraz rodzin wychowujących dziecko niepełnosprawne w życiu społecznym, kulturalnym i sportowym miasta.

Przewidywane oddziaływania długofalowe:

Dzięki realizacji Programu Rodzina Plus rozwijane są poza systemowe formy pomocy dzieciom, młodzieży, rodzinom wychowującym dziecko niepełnosprawne. Wspierane są procesy kształtowania odpowiednich postaw społecznych oraz zapobieganie wykluczenia społecznemu. Wsparciem instytucjonalnym obejmowane są rodziny stojące przed problemami, z którymi samodzielnie nie potrafią sobie poradzić.

Możliwość kontynuacji po zakończeniu realizacji:

Praca będzie kontynuowana w latach następnych.

Partnerzy projektu:

• Miejskie Centrum Kultury \”Integrator\”, Skoczowski Ośrodek Sportu i Rekreacji, partnerzy zewnętrzni

Źródło finansowania:

• Inne